Mam pytanie dotyczące odmiany słów obcojęzycznych, czy istnieją jakieś zasady w języku polskim lub rekomendacje Rady Języka. Np. odmiana słowa angielskiego schema w dopełniaczu Czy dane pasują do schem(a/y/a’y)?

Spieram się ze znajomym, który uważa, że schema’y, ja uważam, że powinniśmy potraktować słowo tak jakby było polskie i tak je odmienić, tj. schemy (bazując na innej odpowiedzi do zapytania na stronie PWN), czy może pozostawić bez odmiany schema?

W pewnej gazecie napisano: „45 proc. Polaków uważa, że Polska może się stać obiektem zamachów”. Czy to samo zdanie można napisać jak poniżej: „45 proc. Polaków uważa, że Polska stać się może obiektem zamachów”?

Witam.
Mam problem z moim nazwiskiem, a raczej jego odmianą. Uważam, że mojego nazwiska nie powinno się odmieniać. Moja nauczycielka uważa odwrotnie.

Słownik wyrazów obcych nazwę pewnej ryby podaje jako tajmen, o tę nazwę chodzi pewnie i tu: https://sjp.pwn.pl/so/tajmen;4520280.html. W Internecie można spotkać się z formą tajmień i wygląda na to, że w lepszych kontekstach, bo wędkarskich i podróżniczych, podczas gdy tajmen – głównie w słownikach i jako nazwa sprzętu. Jeszcze lepiej to widać, gdy przy googlowaniu doda się łacińską nazwę (Hucho). Co z tym fantem zrobić? Którą formę uznać, a którą odrzucić?

Która z form jest poprawna: uważasz tę opinię czy uważasz tą opinię? Wydaje mi się, że poprawna forma to tę opinię, ponieważ opinia jest rodzaju żeńskiego, jednak mam wątpliwości powodowane powszechną obecnością obu form w Internecie.
Pozdrawiam i czekam na odpowiedź.

Jak mówić poprawnie? Ostatnio ze znajomymi zastawiamy się, czy język można zarówno znać, jak i umieć. Moi znajomi uważają, że język można jedynie znać (na jakimś poziomie), ja natomiast uważam, że (być może jest to mowa potoczna, czyli mówić można, ale pisać w listach oficjalnych niekoniecznie wypada) język można również umieć. Mogę, jadąc do pracy za granicę, powiedzieć umiem niemiecki i oczywiście nie mam na myśli ani, że moje umiejętności są na eksperckim poziomie, ani że moja wiedza językoznawcza jest na takim, tylko że po prostu czuję się swobodnie korzystając z tego języka.
Czy język można umieć, czy powinno się go tylko znać?
Moim zdaniem umieć nie niesie ze sobą szerszego znaczenia niż znać, zależy co mówiący ma na myśli.

Dzień dobry, często słyszę w wypowiedziach określenie w „każdym bądź razie”. Czy jest to poprawna wypowiedź, czy powinno się używać sformułowania „w każdym razie”? Przykład: „W każdym bądź razie nie posłuchał mnie i zrobił jak uważał" czy: "w każdym razie nie posłuchał mnie i zrobił jak uważał". Z góry dziękuję za odpowiedź.

Pozdrawiam - Maria

Szanowni Państwo,

interesuje mnie zbitka leksemów "we w" w wyrażeniu "w tę i we w tę". Czy znane są inne zastosowania tej zbitki? Co ona oznacza, skoro (wydaje się) wystarczy jeden z przyimków dla tego samego sensu? W gwarze wielkopolskiej istnieje samodzielny (jak mi się zdaje powinien być pisany łącznie) leksem wew (- Przyńdź wew czwartek. - Wew tyn, czy wew przyszły?). Czy wzorując się na tym, nie należałoby pisać "W tę i wew tę", jako reminiscencję staropolszczyzny?

Szanowni Państwo!
Coraz bardziej przeraża mnie wulgaryzacja języka, zwłaszcza młodzieży. Nawet nauczyciele propagują wulgaryzmy podczas lekcji: pewna polonistka bez skrupułów używa przymiotnika, którego tu nie przywołam, a który stał się popularnym synonimem słów świetny, niezwykły, fajny; inna nauczycielka tłumaczy dzieciom zasady ortografii na przykładzie wulgaryzmów. Jak można walczyć z tym zjawiskiem? Czy w ogóle uważają je Państwo za niebezpieczne dla polszczyzny?
Z poważaniem
Licealista

Dzień dobry!
Czy wymowa ogólnopolska to tylko wymowa warszawska? Wiem, że regionalizmy nie są nieprawidłowościami językowymi, wobec tego czy ich stosowanie jest zgodne z wymową ogólnopolską? Czy gwara ludowa jest zgodna z normą ogólnopolską?
Dziękuję i pozdrawiam.