-
i nn.5.11.20075.11.2007Witam,
podczas mojej pracy korektorskiej spotkałam się z opisami bibliograficznymi (wewnątrz tekstu głównego), w których po podaniu strony pojawia się n., np.: Röbe 1994: 71 n. Domyślam się, że n. oznacza następne strony. Czy ten zapis jest poprawny?
Z pozdrowieniami
A.B. -
Interpunkcja dopowiedzeń18.09.201918.09.2019Chciałabym zapytać, czy w poniższym zdaniu przecinki mogą/nie powinny się znaleźć:
Za to mężczyźni często po kilka razy w roku(,) przez kilka godzin(,) walczą z wymianą oleju i płynu hamulcowego.
Dziękuję
Marzena
-
Interpunkcja wyrażeń oznaczających stosunek mówiącego do treści wypowiedzi
12.12.202212.12.2022Dzień dobry, chciałam zapytać, czy wyrażenie: „ku mojemu zaskoczeniu” powinno się oddzielać przecinkiem od reszty zdania i czy ma na to wpływ jego położenie w zdaniu: w środku albo na początku. A może poprawne będą oba zapisy: i z przecinkiem, i bez przecinka? Jeśli tak, to dlaczego? Czy to zależy po prostu od preferencji piszącego?
Bardzo dziękuję!
-
Jastrzębiec26.04.200826.04.2008Szanowni Państwo!
Jak prawidłowo odmieniać nazwisko przyszłego patrona szkoły ks. Zdzisława Peszkowskiego herbu Jastrzębiec? Czy należy mówić/pisać Zdzisławowi Jastrzębcowi (a może Jastrzębcu) Peszkowskiemu, czy Zdzisławowi Jastrzębiec Peszkowskiemu? Czy nazwę herbu użytą „wewnątrz” nazwiska należy odmieniać, czy też nie? Proszę też o podanie prawidłowej odmiany przez przypadki wyrazu Jastrzębiec, bo błędy w nazwisku patrona szkoły to – mówiąc w gwarze uczniowskiej – po prostu obciach.
B. Bury -
jednak, niemniej jednak, tym niemniej15.10.201115.10.2011Szanowni Państwo,
czy można zaczynać zdanie od niemniej, skoro raczej należy unikać rozpoczynania od jednak? Wiem, że niemniej i jednak mogą występować w swoim bezpośrednim sąsiedztwie – taką formę znajduję też na stronie Poradni – niemniej wydają mi się one jednak raczej bliskoznaczne.
Z góry dziękuję za pomoc. -
Kaedwen – kaedweński, tę – tą 6.12.20156.12.2015Mam pytanie dotyczące oboczności n:ń w rzeczownikach zakończonych na n. Nie jestem w stanie sobie przypomnieć, o jakim słowem wcześniej się kłopotałem, więc podam inne. Jest przykładowo takie państwo Kaedwen (państwo ze świata Wiedźmina Andrzeja Sapkowskiego). Przymiotnik od niego będzie kaedwenski czy kaedweński? Czy może ta zasada przy nazwach własnych wygląda inaczej?
Drugie pytanie dotyczy tę. Jeśli rzeczownik jest rż., to mówimy np. tę krew, ale tą krwią, tak?
-
Kiedy używać skrótów?17.06.200917.06.2009Czy eleganckie jest stosowanie skrótów wewnątrz zdania pojedynczego, np. takiego: „Są to np. procesy obserwowane w przyrodzie”? Będę wdzięczny za wyjaśnienia.
Tadeusz Szopa -
Kite – o kicie 8.11.20178.11.2017Szanowni Państwo,
na dyscyplinę kitesurfing mówi się w skrócie kite. Zastanawiam się, jak zapisać odmianę tego słowa w miejscowniku: kicie czy kajcie?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
-
Kraków-Łagiewniki 12.12.200512.12.2005Dzień dobry!
Chciałbym zapytać o poprawną wersję zapisu nazwy dzielnicy miasta: Kraków-Łagiewniki. W piśmiennictwie można spotykać się z różnymi odmianami (razem, osobno lub bez myślnika), np. Kraków – Łagiewniki, Kraków Łagiewniki.
Dziękuję,
Ryszard Paluch -
krótko czy długo po spójniku?4.01.20054.01.2005Wiadomo, że na początku zdania używamy dłuższych form zaimkowych (mnie, tobie, ciebie), a wewnątrz zdania (z wyjątkiem sytuacji, kiedy są one pod akcentem) – krótszych. A jakiej formy powinniśmy użyć w zdaniu złożonym po spójniku? Przykładowe zdanie: „Powiedział, że jest bardzo ładna, a mnie/mi się ona wcale nie podobała”.