Strzemienne „n odm. jak przym.” – skoro tak, to powinno być wypić strzemienne, tymczasem jest wypić strzemiennego. Czy to nietypowa zmiana rodzaju z nijakiego na męski przy odmianie, czy też po wypić pojawia się dopełniacz zamiast biernika?

Do pracy z polskiego na temat „Styl dziennikarzy sportowych. Kategorie stylu publicystycznego” z przykładami brakuje mi konkretnych informacji. Dostępne mi źródła są bardzo ograniczone. Mieszkam w małym miasteczku (w Kołobrzegu)i stąd te problemy. Czy mogę liczyc na pomoc logistyczną? Świąteczne pozdrowienia

Witek

Szanowni Państwo!

Definicja sumienia sugeruje, że pojęcie to dotyczy raczej samego siebie. Zakładam, że ewentualnie też jego/jej (ona nie ma sumienia). Czy jednak wspólne sumienie może mieć kilkadziesiąt osób? Czy istnieje coś takiego, jak „sumienie grupy”?

Z poważaniem – Dociekliwy

Niedawno w Poradni pojawiła się opinia, że obowiązuje łączna pisownia przedrostka super niezależnie od znaczenia (superczłowiek 'superman' i 'świetny gość', supersamochód 'wyścigówka' i 'fajna bryka', superlaska 'szprycha' i 'git dziewucha'). Sam jestem zwolennikiem różnicowania pisowni, tak jak w przypadku płyty długogrającej. I w USJP takie zróżnicowanie nastąpiło, właśnie w haśle super (choć akurat słowo okazja chyba go nie wymaga…). Czy mogę prosić o skomentowanie tej rozbieżności?

Szanowni Językoznawcy,
mam kłopot z wyrażeniem super hiper, które słownik ortograficzny każe pisać osobno. Co jednak, gdy występuje ono w połączeniu z przymiotnikiem lub rzeczownikiem? Każde z tych słów z osobna zapisalibyśmy w takiej sytuacji razem (superczuły, hipermarket). A super hiper realistyczny? Czy super hiperrealistyczny? A może superhiperrealistyczny? Albo super-hiper-realistyczny? Pomocy!

Z góry dziękuję,
Anna

Czy łączna pisownia przedrostka super jest regułą bezwzględną? Mam na myśli trochę nietypową sytuację, czyli zapisanie tego przedrostka z rzeczownikiem walkie-talkie (rodzaj prostego radiotelefonu). Według mnie w tym przypadku pisownia łączna (superwalkie-talkie) wygląda nieco nienaturalnie – można odnieść wrażenie, że przedrostek odnosi się tylko do pierwszego członu rzeczownika.

Pozdrawiam,
Krzysztof Czajka

Jaką formę powinien mieć dopełniacz liczby mnogiej dla słowa Ziemia w znaczeniu 'inne planety podobne do Ziemi', a dokładniej w nazwie kategorii planet: zuperziemie. Powinno być: „Odkryto wiele superziem”, czy „Odkryto wiele superziemi”?
Druga kwestia to pisownia: superziemia czy super-Ziemia, spotyka się obie dla określenia planety mającej od 1 do 10 mas Ziemi.

Wszystkie słowniki notują wyłącznie odmianę supportu. Chciałbym się dowiedzieć, czy istnieje możliwość użycia końcówki -a w odniesieniu do muzyka na wzór rzeczownika ideał(-a a. -u). Kiedy można stosować końcówkę -u dla osób? Można poprosić o jakieś inne przykłady?
Przy okazji chciałbym spytać, skąd wzięła się wymowa [seport] (jedyna w moim Wielkim SWO z 2003 roku) i w jakim rejonie tak mówią.

Jak brzmi dopełniacz liczby mnogiej słów sykl (dawna jednostka wagowo-pieniężna) i bat (dawna miara objętości)?
Jeśli chodzi o sykl, to NSSP i Wielki słownik ortograficzny podają formę syklów, natomiast Praktyczny słownik współczesnej polszczyzny podaje dwie poprawne formy: sykli i syklów.

Czy sylabą można nazwać tylko i wyłącznie część wyrazu („podziel wyraz na sylaby”, „ile sylab jest w wyrazie”), czy też można tak nazwać zbitkę liter występującą niezależnie? Przykład ćwiczenia dla klasy I: „Przeczytaj sylaby: ma, mo, mu, ty, ta, te, da, do, dó”. Ćwiczenia tego typu mają na celu naukę czytania większych cząstek niż pojedyncze litery i czasem pojawiają się w nich zbitki niebędące nawet potencjalnie sylabami żadnego wyrazu (np. yr, oń, eń).
Z poważaniem
Aleksandra Mazur