Dzień dobry,

od dłuższego czasu obserwuję na portalach społecznościowych (zarówno marek kosmetycznych jak i prywatnych ludzi, influencerów) używanie słowa skalp do określenia skóry głowy. Nie brzmi to moim zdaniem dobrze, słowo to ma utrwalone inne znaczenie i zastanawiam się, czy jest to aktualnie poprawne, czy jego znaczenie zostało w języku polskim poszerzone i oznacza również żywą skórę głowy?

Czy użycie słowa skandaliczny w znaczeniu 'mający cechy skandalu lub go wywołujący' – co jest nominalnie zgodne ze znaczeniem zapisanym w internetowym słowniku PWN – jest w Państwa odczuciu użyciem wciąż trafnym? Zwroty skandaliczna powieść, skandaliczna inscenizacja kojarzą się raczej z marnym poziomem artystycznym niż ze zgorszeniem albo aferą towarzyską czy polityczną. Czy nie powinno się w takich przypadkach użyć słowa skandalizujący?

Interesuje mnie etymologia słowa szatan. W rosyjskim wydaniu udmurckich mitów znalazłam słowo szaitan. Jak są powiązane te słowa i skąd przywędrowały do tych języków?
Dziękuję
Jolanta

Właśnie czytam „Mitologię starożytnej Grecji” Michała Pietrzykowskiego. Pisząc książkę, autor posługuje się składnią, w której bardzo często umieszcza orzeczenie przed podmiotem. W kilkudziesięciu zdaniach opisujących Apollina(?) pojawia się: udał się Apollo, założył Apollo, musiał się poddać Apollo, służył Apollo, musiał Apollo. Podobny styl budowania zdań zauważyłem też w otrzymywanych listach, szczególnie od starszych osób.
Skąd bierze się taka maniera? Czyż nie powinno być odwrotnie?

W Słowniku poprawnej polszczyzny PWN (2004) w haśle upatrywać można przeczytać o znaczeniu 'doszukiwać się': „ktoś upatruje kogoś, coś – w kimś, w czymś: Upatrywała w nas swoich wrogów”. Nieco lepszy przykład ze starego SPP (1973): „Upatrywał w nim swego zbawcę” i z SJP pod red. W. Doroszewskiego: „(…) skłonny był upatrywać symptomy poważnej (…) choroby”. A oto przykład z USJP PWN: „W niedyspozycji żołądka upatrywał symptomów poważnej choroby”. Czy nie powinno być: „upatrywał symptomy”?

Szanowni Państwo,

coraz częściej widzę w mediach wyrażenie „zdobyć coś na kimś” (np. „zdobyty na Rosjanach czołg”). Czy jest ono poprawne? Mnie trochę razi (z powodu przyimka „na”). Spotkałam się jednak z opinią, że taka konstrukcja pojawia się w literaturze o tematyce historycznej. Być może więc jest to poprawne wyrażenie z „terminologii” historycznej, które „przeszło” do języka codziennego.

Pozdrawiam

Jak powinno się mówić i pisać: z sobą czy ze sobą? Słowniki mówią, że powinno być z sobą, natomiast mówi się i pisze przeważnie ze sobą (m.in. w odpowiedziach w Poradni). Dziękuję i pozdrawiam.

Szanowni Państwo,

będę ogromnie wdzięczny za wyjaśnienie faktycznego znaczenia hasła widniejącego na sztandarze kościuszkowskich kosynierów: „ŻYWIĄ Y BRONIĄ”.

Czy są to:

1. dwa czasowniki „oni nas żywią i bronią”

2. dwa rzeczowniki w narzędniku (?) „oni za nas walczą żywią (życiem) i bronią”

Z serdecznymi pozdrowieniami

SW