Witam,
jestem właśnie na etapie przypominania sobie opowiadań o Sherlocku Holmesie i spotykam się tam często ze zdaniami w stylu: „Byłem wczoraj u Pana, ale go nie było” albo „Wychodząc od Pana, widziałem jego córkę”. Czy takie zdania są poprawne? Czy może po prostu kiedyś się tak mówiło, a z czasem to ewoluowało? Dzisiaj powiedzielibyśmy pewnie: „Byłem wczoraj u Pana, ale Pana nie było” i „Wychodząc od Pana, widziałem Pana córkę”.
Pozdrawiam,
Bartosz Piec

Witam!
Od pewnego czasu obserwuję użycie spójnika choćby w znaczeniu porównawczym 'jakby', 'taki jak' itp. Przykładowo: „Była ubrana w sukienkę błękitną choćby niebo”. Proszę o ustosunkowanie się do tego zjawiska. Czy uważają Państwo, że takie zastosowanie jest poprawne?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam
Anna Zygmanowska

Szanowni Państwo,
czy użycie cudzysłowu ma wpływ na interpunkcję w przytoczonym niżej fragmencie zdania:

…jednocześnie jednak dostrzegał tendencję do „przekreślenia wszystkiego, co współczesne prądy stworzyły” oraz „emocjonalnie krytyczny stosunek do modernizmu”.

Mam wrażenie, że przecinek zamykający zdanie wtrącone („co współczesne prądy stworzyły”) nie jest tu konieczny, właśnie ze względu na cudzysłów.
Z wyrazami szacunku
E.W.

Co to znaczy, że coś jest czarnosecinne? Często słyszę ostatnio to słowo, ale nigdzie nie mogę znaleźć jego znaczenia.
Z góry dziękuję i pozdrawiam.

Dzień dobry,

w ostatnim czasie byłem świadkiem dyskusji w której nastąpiło stwierdzenie, że słowo „zrenowować” nie istnieje. Jak wygląda w takim razie sprawa słów pochodzących od „renowacja”? Czy „zrenowować” jest poprawną formą przeszłą?

Szanowni Państwo,

chciałem spytać o formy wyrażania przyszłości na przykładzie zwrotu „będe pracował”. Dla mnie jest tu jakaś sprzeczność — jak można jednocześnie w przyszłości i w przeszłości, w końcu będę to przyszłość, a pracował to przeszłość (w dodatku 3 osoba liczby pojedynczej). Będę tym bardziej mi nie pasuje. Już ma wiele więcej sensu, żeby mówić będę pracować. Proszę o odpowiedź.

Pozdrawiam

Czy poprawne jest wyrażenie po czterokroć? Słowniki notują wyłącznie formę czterykroć (choć obocznie wielekroć i wielokroć), jednak w tekstach, zwłaszcza współczesnych, wariant czterokroć występuje wcale nie tak rzadko. Co zaś do wielekroć i wielokroć, czy którejś z tych form należy dawać pierwszeństwo?

Witam i gratuluję pomysłu na serwis. Czy aby tylko działa?
Coś się znajduje na Boulevard du Raspail, czy słowo Boulevard zapiszemy małą czy dużą literą?
Czy Muzeum Sztuki Współczesnej w Paryżu zapiszemu dużą czy małą literą?
Czy poniższy zapis jest poprawny? Malarstwo Roberta i Soni Delaunay'ów

Szanowni Państwo,

Przymiotniki zakończone na "ebny" zdają się w większości pochodzić od wyrazów z przyrostkiem -ba. Od liczby mamy liczebny, od chwalby – chwalebny itd., z nielicznymi wyjątkami typu wielebny – z tym, że w wyrazie "wielbić" ta litera "b" nadal występuje. Jak jednak powstał wyraz "ćwiczebny"? Wiadomo, że końcowo od czasownika ćwiczyć, ale czy jego istnienie znaczy, że -ebny jest samodzielnym przyrostkiem? Czy może istnieje jakaś "ćwiczba"?

Pierwszy raz korzystam z Państwa strony; pozwalam sobie od razu zadać pytanie. Dlaczego tak powszechnie mówi się: darczyńca, skoro mamy dobrodzieja – adekwatne słowo z tradycjami (znaczące, jak sądzę, to samo)?
Dlaczego wszyscy mówią dzieciaki zamiast dzieci lub nastolatki czy też młodzież na przedstawicieli naszego gatunku w wieku 5–15 lat?
Bardzo mnie to razi, a darczyńca wręcz brzydzi.
Pozdrawiam,
maria wisłocka