Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy swoistego pseudonimu. O pewnym Amerykaninie znajomi mówią J.R. (nie są to inicjały imion ani imienia i nazwiska). Nie bardzo wiem, jak po polsku zapisać odmienioną formę. Najbardziej skłaniałabym się ku postaci J.R.-a, ale wygląda ona dość dziwnie, dlatego bardzo proszę o radę.

Szanowni Państwo,
na witrynach różnego rodzaju barów, w większości prowadzonych przez obcokrajowców, widnieje napis kebap, zob. Przyznam, że na początku skłonny byłem traktować to jako błędy ortograficzne, ale forma jest tak częsta, że sam już zwątpiłem. Jak Państwo oceniają tego typu zapisy? A swoją drogą jestem ciekaw, jak wygląda dopełniaczowa forma kebaba zapisanego przez p.
Z wyrazami szacunku
Dominik

Szanowni Państwo,
wielokrotnie spotykam się w różnego typu opracowaniach ze skrótami: 10-km (10-kilometrowy), 10-m (10-metrowy) lub 10-proc. (10-procentowy). Interesuje mnie, czy są one poprawne?

Czy możliwe jest skrócenie wyrazu koniec w formach: dopełniaczowej, celownikowej, narzędnikowej i miejscownikowej? Skrót kon. zmienia temat fleksyjny, a z kolei koń. wygląda chyba mało estetycznie.

Witam serdecznie.
Czy w przypadku, kiedy na końcu zdania podajemy tytuł, który z kolei zakończony jest wykrzyknikiem, stawiamy jeszcze po nim kropkę? Chodzi mi oczywiście o sytuację, kiedy owego tytułu nie wyróżniamy cudzysłowem, tylko pogrubieniem bądź kursywą. Na przykład:

Jest to nawiązanie do kultowego Sid Meier’s Pirates!.

Trochę ta kropka po wykrzykniku wygląda dziwnie…
Dziękuję i pozdrawiam.
Anna

Istnieje imię Iwo nadawane osobom płci męskiej. Która wersja pytania jest poprawna: ,,Gdzie jest Iwo?" czy ,,Gdzie jest Iwa?"? Drugie moje pytanie dotyczy płci żeńskiej. Czy osobie płci żeńskiej można nadać imię Iwa (Iwa jako mianownik)? W końcu większość imion żeńskich kończy się na ,,a". A może osobie płci żeńskiej można nadać imię Iwo? Jakby wyglądały liczby mnogie tych imion? Dwóch chłopców o imieniu Iwo i dwie dziewczynki o imieniu Iwa. Dla płci męskiej dwaj Iwowie, a dla płci żeńskiej dwie Iwy? Pozdrawiam!

Sytuacja wyglądała następująco – wraz ze współpracownikiem analizowaliśmy kod źródłowy programu komputerowego, którego jestem autorem. Mimo iż jestem jedynym twórcą tego oprogramowania, wiele części składowych powstawało na podstawie dostępnych publicznie materiałów, dokumentacji, inspirowałem się również innymi otwartymi dla nas projektami. W pewnym momencie nadszedł czas na analizę fragmentu kodu źródłowego, którego logikę i algorytm, który realizuje, wymyśliłem sam, bez inspiracji ze stron trzecich. Aby podkreślić ten fakt, użyłem sformułowania „jest to mój autorski pomysł”. Inny współpracownik wyłapał ten fragment i zdecydowanie się jemu przeciwstawił, sugerując, iż jest to tautologia, i wystarczyłoby powiedzieć mój pomysł. Kolegi nie przekonały moje tłumaczenia, iż mój pomysł mógłby być poparty zewnętrznymi inspiracjami, a konstrukcja mój autorski pomysł podkreśla to, że idea analizowanego fragmentu programu jest całkowicie wymyślona przeze mnie, bez wpływów zewnętrznych.

Zatem pytanie wygląda następująco – biorąc pod uwagę powyższe – czy użycie w takim kontekście sformułowania mój autorski pomysł jest błędem językowym, czy też nie?

Dzień dobry,
moje pytanie dotyczy odmiany nazwisk pochodzenia rosyjskiego, zakończonych na -aja, np. Tołstaja. Jak wyglądają ich formy w poszczególnych przypadkach?
Pozdrawiam,
Zuzanna Orzechowska

Dzień dobry!
Jaka ortografia obowiązuje przy pisowni obcojęzycznych zawodów niemających polskich odpowiedników, jak np. key account manager. Należy je pisać wielką czy małą literą?
Ponadto chciałabym się dowiedzieć, jakie są zasady spolszczania nazwisk obcojęzycznych. Przykład: Milošević. Oryginalna pisownia tego nazwiska (a przynajmniej ta, która znajduje się w 6-tomowej encyklopedii PWN) to Milošević. Jaka jest prawidłowa forma spolszczona (ł czy l, s czy sz, w czy v) i na jakiej zasadzie się ją tworzy? Kto ustala prawidłowo brzmiącą (i wyglądającą) wersję? Do jakich źródeł należy się odwołać?
Pozdrawiam,
Urszula Muszel

Proszę mi pomóc rozstrzygnąć dylemat, czy w wyrażeniach: dawno nie remontowany, niczym nie zmącony zaprzeczone imiesłowy należy napisać łącznie, czy oddzielnie. Napisałam łącznie i wcale mi to „nie wygląda”, zostawię jednak, jeśli taka pisownia jest uprawniona.
Janina Małas