wymiana
-
podobno
1.02.20231.02.2023Czy wyrażenie „podobno że” jest poprawne? Przykład zdania:
„Podobno, że w Lidlu sprzedają karpie po 20 zł za kilogram”.
-
polszczenie wyrazów10.10.201110.10.2011Czy można mówić o prawidłowym i nieprawidłowym spolszczeniu? O ile transkrypcja czy transliteracja są ściśle opisane algorytmami i łatwo wskazać, gdzie i w jaki sposób dana reguła została naruszona, o tyle termin polszczenie wydaje się tylko stwierdzeniem, że coś było w innym języku, a teraz jest w naszym – przy takim rozumieniu tego słowa jedynym kryterium „poprawności” wydaje się być uzus.
-
Pomóż – co to za forma?16.11.201716.11.2017Szanowna Pani Profesor,
ostatnio zauważyłem, że coraz więcej ludzi używa formy czy mogę ci/pani/panu pomóż zamiast czy mogę ci/pani/panu pomóc. Zdarza się to nawet w sklepach, gdzie mówią tak ekspedientki. Czy to poprawna forma?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik
-
później i potem7.09.20087.09.2008Mam pytanie, które dotyczy słowa później: czy to słowo wymienia się na potem, czy nie ma wymiany?
Dziękuję. -
praktyczka
5.05.20245.05.2024Dzień dobry Państwu!
Wracamy do przed-PRLowskich feminatywów i coraz częściej ich używamy.
Próbuję znaleźć w zasobach PWN żeńską wersję słowa praktyk, ale jak dotąd bezskutecznie. Czy mogliby Państwo wskazać, jak należy odmienić to słowo? Czy jestem praktyczką?
Z góry ogromnie dziękuję Państwu za odpowiedź!
Eliza
-
Pro Simfonica
23.12.202123.12.2021Szanowni Państwo,
pytanie dotyczy zasad deklinacji słów obcych (lub niby obcych) zakończonych na -ica. Dla przykładu: zespół muzyczny Pro Simfonica w mianowniku, przyjmie formę w dopełniaczu Pro Simfonici (jak forsują niektórzy i dalej np. z Pro Simfonicą), czy jednak Pro Simfoniki (i z Pro Simfoniką itd.). Druga opcja wydaje mi się bardziej zgrabna mimo odejścia od pis formy podstawowej, ale nie mogę odszukać reguły, która dałaby mi jednoznaczną odpowiedź.
Z poważaniem, K. Lembicz
-
przymiotniki od nazw zwierząt24.11.200524.11.2005Jakie reguły rządzą tworzeniem przymiotników od nazw zwierząt? Większość podanych w słownikach kończy się na -i bądź -y (mewi, misi, rysi, żbiczy, muli, szakali, borsuczy, karpi, muszy…). Jednak zebrzy, nosorożczy, oceloci, dzięcioli, marabuci, karasi, ośmiorniczy, bączy, ćmi, turkuci, modliszczy – brzmią co najmniej podejrzanie. Które z nich są utworzone poprawnie i jakie cechy wyrazu wyjściowego o tym decydują?
-
przymiotniki typu boży – wysoki
19.12.202319.12.2023Szanowni Państwo,
skąd się wzięła niekonsekwencja w tworzeniu przymiotników „dzierżawczych” na bazie zmiękczającego „j” od słów z ostatnią spółgłoską „g”? Regularnie jest boży od Bóg czyli wymiana g—ż zgodnie z regułą pierwszej palatalizacji. Podobnie buldoży od buldog, innych przykładów nie kojarzę. Jednak od wróg mamy wrogi - skąd tu miękkie g, czyżby analogia do przymiotników zwykłych, niedzierżawczych takich jak błogi? W każdym razie regularny przymiotnik wraży (choć z rusycyzmem cerkiewnym) wyszedł z użycia. Znowuż od papuga jest papuzi, całkiem nieregularnie — a może wg wzorca takiego jak w ptak—ptasi?
Proszę o naświetlenie tego problemu.
Łukasz
-
Przymiotnik od Arendelle17.01.202017.01.2020Szanowni Państwo,
mam kłopot z utworzeniem przymiotnika od baśniowej nazwy krainy – Arendelle. Czy powinniśmy jedno z „l” usunąć? Przymiotnik z podwojonym „l” – arendellski – wygląda nietypowo. A może należałoby użyć innego wzorca odmiany: arendelliański?
Pozdrawiam
Czytelniczka
-
przymiotnik od Żurawno11.06.200311.06.2003Szanowni Państwo,
proszę o pomoc w sprawie przymiotnika utworzonego od nazwy miejscowości Żurawno. Spotkałam się z formą żurawiński, ale mam wątpliwości, czy nie powinien on brzmieć żurawieński (por. Kowno). Pięknie dziękuję za odpowiedź.
Maria Derwich
