Szanowni Państwo,
czy w języku polskim istnieje słowo etykietaż? Pracuję w muzeum i w moim środowisku używa się tego słowa na określenie etykiet pod obiektami, np. „Wystawa gotowa, do zrobienia jeszcze tylko etykietaż”. Intuicyjnie wywodzę to z francuskiego, i piszę, jeśli muszę, np. w kosztorysie wystawy, przez ż z kropką. Ale może to słowo w polszczyźnie w ogóle nie istnieje?
Z poważaniem,
Iwona

Szanowna Poradnio!
Proszę o wyjaśnienie odmiany nazwiska Giedroyc. Czy jest ona analogiczna do odmiany wyrazu Szczyrzyc? Czy do jego pisowni odnosi się zasada mówiąca, iż zapis typu Eugeniusz odczytać można [eugieniusz]?
Piotr, Gliwice

Dzień dobry.
Czym zasadniczo różni się idiom od frazeologizmu?
Pozdrawiam.

Czy prawidłowe są następujące zdania:

1. Uprawiając tę roślinę, możecie być narażeni na wizytę kretów.
2. Upiekła ciasto, chcąc zrobić mu przyjemność.

Ad. 1. Zdanie podrzędne jest zdaniem okolicznikowym czasu, więc jest zbudowane prawidłowo.
Ad. 2. Czy nie jest tak, że czynności nie są jednoczesne? Przecież to, że chciała zrobić mu przyjemność, jest wcześniejsze niż to, że upiekła ciasto. Więc zdanie jest nieprawidłowe. Czy zdania przyczynowe mogą być wyrażane przy pomocy imiesłowów na -ąc?

Dzień dobry, w języku potocznym istnieje zwrot „miasto rodzinne”, ale jaka jest jego definicja? Spotkałem się z różnymi wyjaśnieniami – miasto w którym się człowiek urodził, miasto zamieszkania czy miasto, w którym mieszka jego rodzina. Przykładowo Janek ma 20 lat, urodził się w Warszawie i tam mieszkał przez 8 lat, po czym przeprowadził się z rodziną do Krakowa i tam mieszka. Które miasto należy traktować jako jego miasto rodzinne? Proszę o pomoc.

Pozdrawiam

Jak brzmiałaby nazwa mieszkańca Królewca: królewczyk czy królewiak? W czytanym przeze mnie tekście występuje tylko opisowe określenie mieszkańcy miasta lub mieszkańcy Królewca, lecz można by je zastąpić…
Z góry dziękuję za odpowiedź
Małgorzata Tobiasz

W wydanym przez UE Vademecum tłumacza (http://42.pl/u/2ATz) opisano wydzielanie przecinkami wyrażenia na przykład (p. 1.2.2.3.g, str. 29/30). Czy tamta interpretacja jest poprawna? Moim zdaniem jest ona niezgodna ze Słownikiem interpunkcyjnym (PWN 2002), dopuszczającym niewydzielanie przecinkami wyrażenia na przykład, ale z opisem i przykładem innym niż w Vademecum. Będę wdzięczny za porównanie i wyprowadzenie mnie z błędu lub potwierdzenie wątpliwości.
Pozdrawiam,
Jarek Hirny

Szanowni Państwo,

chciałbym zapytać o rozłączną pisownię wyrażenia "nie wprost". Rozstrzygnięcie słownikowe jest jednoznaczne, jednakże w tekstach matematycznych spotyka się pisownie łączną. Wiem, że pisownia łączna i rozłączna wyrazów z partykułą "nie" jest silnie związana z konwencją. Moje pytanie brzmi: czy niegdyś rozstrzygnięcia kwestii przysłówków niepochodzących od przymiotników były inne, czy jednak dzisiejsza zasada obowiązuje od zawsze?

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Jak językoznawcy odnoszą się do publicznego podawania nazwisk znanych osób w formie typu: Ewa Szelburg-Zarębina, Eliza Orzeszkowa? Przecież nie sposób dociec (nawet po wnikliwym wertowaniu encyklopedii) formy mianownikowej: Eliza Orzeszek? – Orzeszko? – Orzeszka? Ewa Zaręba? – Zaręb? Chyba tak być nie powinno…

Szanowni Państwo,
w sadze Gwiezdne wojny istotną rolę odgrywają padawani – młodzi adepci sztuki Jedi. Chciałbym dowiedzieć się czegoś więcej o tym słowie. Nie spotkałem go nigdzie poza tym kontekstem, czyżby zostało wymyślone na jego potrzebę? Obiło mi się o uszy, że – nazwijmy to szumnie – sfera duchowa świata Star Wars była inspirowana tradycjami Dalekiego Wschodu. Słowo padawan rzeczywiście pobrzmiewa gdzieś jakby z hinduska? Czy to dobry trop?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik