Proszę o informacje dotyczące podziału wyrazu na głoski. Jak podzielić wyrazy: piasek, piana, biały, tablica, film, znakiem, wieszakiem i inne z głoską [i]? Na zajęciach z nauczycielami spór powstał o funkcję głoski [i]. Proszę o wyjaśnienie, ponieważ jedna ze stron sporu jest w błędzie i powiela błędny podział na zajęciach z uczniami.

Jak napisać poprawnie dwuczłonową nazwę dzielnicy miasta? Chodzi mi dokładnie o miasto Berlin i dzielnicę Tempelhof-Schöneberg lub Steglitz-Zehlendorf. Która forma jest poprawna: Berlin Steglitz-Zehlendorf czy może Berlin-Steglitz-Zehlendorf? Bruksela Koekelberg czy Bruksela-Koekelberg?

Jak pisać: „…zamieszczony zostanie w Dzienniku Ustaw”? Czy Dziennik Ustaw piszemy kursywą jak tytuł, czy w cudzysłowie, czy pismem normalnym?? A jaki jest poprawny skrót? DzU, Dz. U., Dz.U.? Który z nich jest normatywny?

Czy emotikonów, będących kombinacjami znaków interpunkcyjnych, można jednocześnie używać w charakterze tych znaków? Przykładowo, jeśli fragment tekstu kończący się uśmieszkiem ;) chcemy ująć w nawias, to czy można pominąć nawias zamykający, bo przecież w uśmieszku jest nawias. Np. tekst „Cieszę się :-)” ujęty w nawias powinien wyglądać tak: „(Cieszę się ;-)” czy tak: „(Cieszę się ;-))”?

Co znaczy slowo empuzjon ?

Czy druga para (fragmentów) zdań jest równie poprawna co pierwsza?

1a. Człowiek, o którego żonie rozmawialiśmy…
1b. Facet, którego samochód widziałeś…

2a. Człowiek, o żonie którego rozmawialiśmy…
2b. Facet, samochód którego widziałeś…

Innymi słowy: czy jeśli zaimek względny który jest w dopełniaczu dzierżawczym, to można dokonać takiej inwersji?

Szanowni Państwo,
Nie jestem pewna, który ze zwrotów jest poprawny: faktura za książki czy faktura na książki.
Dziękuję za odpowiedź.
Katarzyna Niemirowska

Szanowni Państwo,
mam pytanie: jak wygląda liczba mnoga od słów faun i sylen? Widywałem już różne wersje, postanowiłem więc zajrzeć do słowników. Te jednak są niekonsekwentne: Słownik mitów i tradycji kultury Kopalińskiego podaje liczbę mnogą sylenowie i faunowie; Słownik poprawnej polszczyzny PWN podaje liczbę mnogą fauny (słowa sylen w ogóle nie zna); Słownik ortograficzny PWN podaje liczbę mnogą sylenowie oraz do wyboru obie wersje: fauny i faunowie.
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,

czy zgodziliby się Państwo z tezą, że niepoprawna forma „włanczać” jest urzeczywistnieniem niewystępującego w języku polskim fonemu „a nosowe”, który byłby analogiczny do /ą/ i /ę/?

Dziękuję, Alek

Szanowni Państwo,
pozwolę sobie nie tyle na pytanie, ile na podzielenie się myślą, być może godną rozważenia (publikacji – już niekoniecznie, choć i to pozostawiam przecież Państwa uznaniu). Doświadczenie podpowiada, że dostrzeżony u siebie błąd lub językowa niezręczność, wcześniej notorycznie popełniane, zaczynają razić ze szczególną siłą, co wynika najpewniej z jednej z najwspanialszych człowieczych właściwości – wstydu. Zarazem jednak przykrości dostarcza zarówno bycie osobiście pouczanym, jak i karcenie. Stąd dobrze rozumiem, że przestali Państwo tępić zwrot Witam!, gdy otwiera mejle, mimo że czytanie go w listach na stronie Poradni skłania ku przedsiębraniu podobnych rozpoczęć. Być może jednak – oszczędnie, delikatnie i potencjalnie skutecznie – w zakładce zadaj pytanie, koniecznie przed formularzem, warto umieścić taką lub ową wiadomość, która by nieszczęsne witania zwalczała; albo – zbiór wypisków z korespondencyjnych prawideł? Niechby ktoś poczuł się urażony, niechby snobizm zarzucał – myślę, że korzyści i tak byłoby bez porównania więcej.
Kreślę się z poważaniem
— Mieszko Wandowicz

PS Tutaj przyznam, że marzy mi się, iżby w polszczyźnie, nade wszystko polszczyźnie mejlowej, zaistniała forma, może odrobinę przewrotna, rozwiązująca wszelkie powitaniowe kłopoty – obecne, gdy trudno wybrać odpowiedni zwrot grzecznościowy: „Proszę witać, Szanowni Państwo, proszę serdecznie witać!”. Nadrzędność adresata, a przeto tego, który odgrywa rolę gospodarza, zaznaczona jest wyraźnie, uprzejmość nie powinna, jak sądzę, budzić poważniejszych zastrzeżeń, pytanie zaś, jakim mianem określić odbiorcę, w dodatku ostrożnie nakłanianego do życzliwości, jeżeli nie znika, to przynajmniej się oddala. Na mejle rozpoczęte słowami Proszę witać odpisywałbym z olbrzymią przyjemnością. (Rzecz jasna w odpowiednim kontekście; szczegółowe wytyczne są zresztą do przemyślenia, swoboda zaś – póki nie w nadmiarze – językowi przecież tylko służy).