Dzień dobry,
czy autor książki-poradnika (lub raczej jej tłumacz), zwracając się do swoich czytelników za pomocą zaimków osobowych i dzierżawczych, powinien pisać je od wielkiej litery? Np. „Zachęcam Was do…”?
Dziękuję za odpowiedź.

Proszę o rozwianie moich wątpliwości dotyczących używania zaimka swój.
Który z poniższych przykładów jest poprawny pod względem gramatycznym?

1. Zachęca komisję do uwzględnienia w jej pracach wniosków z wcześniejszych badań.
   
2. Zachęca komisję do uwzględnienia w swoich pracach wniosków z wcześniejszych badań (Tak jak w zdaniu: Zachęca komisję, aby uwzględniła w swoich pracach wnioski z wcześniejszych badań).
   

Mimo zaistniałej sytuacji, ograniczenia i utrudnienia w korzystaniu z biblioteki szkolnej zachęcam ...

czy

Mimo zaistniałej sytuacji, ograniczeniu i utrudnieniu w korzystaniu z biblioteki szkolnej zachęcam ...

Szanowni Państwo!
Czy w notach na czwartej stronie okładki (tzw. blurp) słowa: autor, czytelnik trzeba pisać od wielkiej litery? na przykład: Książka, na której kartach Autorka zachęca Czytelnika? Hm…
Dziękuję za odpowiedź.
Justyna

Czy poprawne jest stwierdzenie: osoba, która napisała blurb na okładkę? Czy wystarczy samo osoba, która napisała blurb? W definicjach tego słowa wskazuje się, że taki opis zazwyczaj znajduje się na okładce. Nie wiem czy w definicji tego słowa znajduje się już informacja, gdzie taki opis się umieszcza. I czy wyrażenie blurb na okładce nie jest masłem maślanym.

Wojciech Młynarski powiedział kiedyś, że zachęca publiczność do tego, żeby przy odbiorze jego piosenek stosowała dialektytne myślenie. Cóż to takiego?

Dzień dobry,

jak prawidłowo utworzyć przymiotnik od takich zwrotów, jak np. employer branding? Czy właściwa forma to employerbrandingowy, a może employer brandingowy?

Z poważaniem

Agnieszka

Witam,
w ostatnich czasach coraz bardziej widoczna staje się homoseksualna mniejszość, co w pewien sposób wpływa na język, jakim posługują się ludzie, głównie młodzi. Coraz częściej zdarzają się sytuacje, kiedy słyszę, że słowo gej traktowane jest jako przedrostek i łączone z różnymi rzeczownikami. Jak w takim przypadku je zapisać? Traktować je jak inne przedrostki, pisząc gejbar, gejturystyka, gejikona, czy może jednak pisać rozłącznie bądź z myślnikiem?
Pozdrawiam,
Adam Gołębiewski

Czy w zdaniach typu
W #### roku(,) pochodzący z X konstruktor stworzył Y napędzane Z (np. parą).

… oddzielamy przecinkiem wyrażenie okolicznikowe czasu W #### roku od grupy podmiotu w formie wyrażenia przydawkowego pochodzący z X konstruktor albo w ogóle od podmiotu jako takiego? Wydaje mi się, że wyrażeń tych nie oddzielamy, bo ani nie są to zdania składowe, ani — równoważniki takich zdań. Moja niepewność wynika przede wszystkim z tego, że dość często zdarza się napotykać tak stosowaną interpunkcję. Czy przypadkiem nie jest to próba przeniesienia angielskojęzycznej interpunkcji do języka polskiego? Czasami zdarza się też napotkać zdania, gdzie podmiot wraz ze swą przydawką (pochodzący z X konstruktor) oraz okolicznik (w #### roku) łączone są tak jakby w jedną grupę oddzieloną przecinkiem od orzeczenia (stworzył) oraz dopełnienia (Y) i jego przydawki (napędzany Z), czyli tak, jak w poniższym przykładzie:

W #### roku pochodzący z X konstruktor(,) stworzył Y napędzane Z.

Także tutaj przecinek, choć często spotykany, wydaje się całkowicie zbędny, tym bardziej że okolicznik należy przecież do grupy orzeczenia, a nie podmiotu. Przecinek zdawałby się bardziej uzasadniony, gdyby któraś z grup (podmiotu albo orzeczenia) byłaby bardzo rozbudowana, ale i wówczas bardziej odpowiedni wydawałby się myślnik, np.:

Konstruktor K urodzony w A, wychowany w rodzinie zastępczej B, pobierający nauki u C — stworzył Y napędzane Z.
W roku ####, czyli 5 lat po naszkicowaniu niemal pełnych planów konstrukcyjnych oraz 10 lat po zakiełkowaniu w umyśle K samej idei zasianej przypadkowo jakiś czas wcześniej przez najlepszego przyjaciela, poczciwego L, który pytał, jak w prosty sposób osiągnąć M — konstruktor K stworzył Y napędzane Z.

W pierwszym z tych zdań mamy rozbudowaną grupę podmiotu, w drugim — bardzo rozbudowaną grupę orzeczenia (z licznymi okolicznikami, dopełnieniami i przydawkami). Czy są sytuacje, kiedy okoliczniki niebędące zdaniem, równoważnikiem zdania lub wyrażeniem wtrąconym oddzielamy przecinkiem?

Szanowni Eksperci,
czy konstrukcja kebab bar (bez dywizu) jest prawidłowa?
Pozdrawiam,
Joanna