Bardzo proszę o wyjaśnienie, jak w języku polskim należy pisać słowo bronzer – no właśnie, czy brązer? Jestem korektorką w wydawnictwie prasowym i widzę, że coraz częściej to słowo pojawia się w czasopismach. W nazwach niepolskich uzasadniona jest pisownia oryginalna, ale w znaczeniu potocznym???

Pisząc oficjalne pismo (np. ofertę) do konkretnej osoby w danej firmie, czy najpierw powinnam napisać grzecznościowo dane osoby, do której kieruję pismo, a dalej nazwę firmy, czy na odwrót?

Szanowni Państwo,
ostatnio w jednym z artykułów przeczytałam takie zdanie: Jednak te dość proste techniki nie mają startu do tego, w co można zaopatrzyć się teraz. Czy sformułowanie nie mają startu jest poprawne? Czy nie powinno być raczej zastąpione zwrotem nie mają szans? Można nie mieć dobrego/złego startu lub mieć dobry/zły start (w znaczeniu ‘początek’). Nie można chyba nie mieć startu w ogóle?

Z góry dziękuję za odpowiedź,
Paulina

W żadnym dostępnym mi słowniku nie znalazłem słowa dzyndzel. Interesuje mnie, czy wyraz ten ma jakieś znaczenie nie będące wulgaryzmem. Z góry dziękuję za informację.

Większość źródeł podaje, że ostatni występ chóru w tragedii antycznej to exodos. Czy za oboczny wariant pisowni tego słowa można przyjąć formę eksodos? Dlaczego mamy exodos, choć słowo to zapożyczone zostało od greckiego éksodos?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam,
Jakub Szymczak

W polszczyźnie ostatnich lat pojawiło się mnóstwo nowych, obco brzmiących słów, określających rzeczy i zjawiska od dawna w naszej rzeczywistości raczej znane, określane kiedyś w inny sposób (chyba bardziej zrozumiały). Teraz w tej „nowomowie” modne stało się używanie określeń „mądrzejszych”. Mam wyższe wykształcenie, ale muszę przyznać, że czasami pewne określenia niezbyt są dla mnie zrozumiałe, tzn. niby wiem, ale nie do końca, o co chodzi. Dlatego proszę o wyjaśnienie wszechobecnego słówka: logistyka, logistyczny. Do tej pory nie umieliśmy tego nazwać prawidłowo? I w tej samej sprawie: lobby, lobbować – co to dokładnie jest?

Szanowni Państwo,

zastanawia mnie zapis nazw formacji wojskowych w publikacjach historycznych. W różnych publikacjach wygląda to inaczej.

* „1. kompania «Wigry»” — „1 Kompania «Wigry»” — „2. pluton Kompanii Szturmowej «Wigry»”.

* „1. kompania wigierska” — „Pierwsza Kompania Wigierska”.

* „15 Pułk Ułanów Poznańskich” — „15. pułk Ułanów Poznańskich” — (a dalej w tekście forma skrócona, zapisywana albo wielką, albo małą literą, np. „nastroje w Pułku były wysokie”, ale już „dowódcą w batalionie był…”).

* „…zajmował się oddział «Wigrier»” — „na miejsce dotarł 3. Oddział”.

Które z tych form warto by uznać za wzorcowe i trzymać się ich konsekwentnie?

Szanowni Państwo,
Prawidłowo zapisujemy 5% lub 5°C – z symbolami nie stawiamy spacji. Jak jest w przypadku zapisu w nawiasach? Prawidłowy jest: (1 – 5) % czy (1 – 5)%?

Dziękuję za odpowiedź.
Anna S.

Mam pytanie bardzo ogólne, ale dla mnie bardzo ważne, dlatego, że w swojej pracy często wykonuje dyplomy i cały czas mam problem z odmianą nazwisk… Dlatego bardzo prosze o przesłanie mi informacji na ten temat, a w szczególności interesuje mnie odmiana nazwisk obcego pochodzenia, szukam na ten temat wszystkiego, gdyż ostatnimi czasy jest to moja zmora:)
Z góry bardzo dziękuję za udzielenie mi informacji! I pozdrawiam Całą redakcję,
Ewelina Jakubiec

Dzień dobry!
Przejrzysta rada z 14.12. 2011 o pisowni nazw jednostek wojskowych i ich skrótów, za którą dziękuję, warta jest poszerzenia o sposób zapisu rozwiniętych nazw mniejszych od pułku oddziałów wojskowych. A więc jak pisać: 2 kompania piechoty czy 2 Kompania Piechoty (a dywizjon, pluton, drużyna)?
Krzysztof Myśliński