Jak nazywa się mieszkańców miejscowości Trzcianka? Byliby to: "trzcianczanin", "trzcianczanka" i "trzcianczanie"? Często spotykam się z twierdzeniami, że w tym odniesieniu powinny być podane odpowiednio takie nazwy: "trzcianianin", "trzcianianka" i "trzcianianie". Sądzę jednak, że ten drugi wariant odpowiadałby takiej nazwie miejscowości: Trzciana. Proszę o odpowiedź.

Proszę o wyjaśnienie wątpliwości, czy w zdaniu Co roku powtarza się ta sama historia w przypadku zmagań o miano mistrza ortografii człon mistrz ortografii powinien być zapisany małą czy wielką literą? Wyraz miano oznacza tytuł, więc chyba powinna być duża litera.
Dziękuję

Czy wypowiedź wewnętrzną bohatera można poprzedzić kreską dialogową?

Moim zdaniem nie, ale Autor przez całą powieść zapisał w ten sposób:

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

– Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

W mojej opinii ten fragment powinien wyglądać następująco.

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

Jak wyglądać teraz będzie moje życie? Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

Opcjonalnie można też zapisać tak:

Czuł wewnątrz niepokój i niezaspokojoną ciekawość, które wywoływała świadomość wkraczania na nową drogę:

Jak wyglądać teraz będzie moje życie? – zastanawiał się. – Jak będę funkcjonować, wiedząc, że religia to opium, którym się karmią ci, którym brak odwagi ją odrzucić? Przeraża ich wizja kary po śmierci…

Pogardą mędrca skwitował ich postawę.

Przed zmianą zapisu w całej powieści wolałbym się poradzić specjalisty. Dodam, że autor zarzucił mi niekonsekwencję, ponieważ w niektórych fragmentach tego typu zostawiłem kreskę dialogową. Na przykład tutaj:

Wypadało ze zwyczajnej grzeczności spytać, o co chodzi, ale palił się, by skończyć dzieło.

– Czy zawsze muszę być uprzejmy? Niech się szybciej wyniesie! – zawyrokował po cichu z zimną premedytacją, która w tym momencie po raz pierwszy stała się jego udziałem.

Wreszcie został sam.

Zostawiłem tutaj kreskę dialogową, ponieważ bohater werbalizował swoją myśl. Po chichu, kierując ją tylko do siebie, ale jednak wypowiedział te słowa.
Przed zadaniem pytania skorzystałem z porady https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/monolog-wewnetrzny;10328.html, ale nie ma tam jednoznacznej odpowiedzi na moje pytanie, czy można zostawić kreskę dialogową.

Czy nie sądzą Państwo, że od dłuższego czasu następuje proces deprecjacji słowa mężczyzna na rzecz wszechobecnego faceta? Mój facet to, mój facet tamto, dla facetów, o facetach, faceci są… itd. Nawet tam, gdzie naturalne wydawałoby się użycie mężczyzny jako antonimu słowa kobieta, mowa jest o facecie. Np. wiele portali internetowych ma dział Kobieta, ale już nie Mężczyzna – jest tylko Facet. Skąd taka niechęć do używania słowa mężczyzna, i to wcale nie tylko w potocznej rozmowie?

Witam,
od ponad dwóch lat pracuję… i tu właśnie jest problem. Czy pracuję na, czy w ochronie? Wszyscy moi koledzy używają formy na ochronie dla pracy ochroniarza, natomiast w ochronie pracują np. panie z administracji firmowej, koordynatorzy etc. Chciałbym wiedzieć, czy taki rozdział jest dopuszczalny? Czy jest poprawny językowo?
Pozdrawiam,
Michał Piaskowski

Szanowni Państwo,
jak odmieniamy nazwę Haná (region w Czechach)? Jaki rodzaj ma Haná?
Z poważaniem
Czytelnik

Dzień dobry!
Chciałabym zapytać, czy należy odmieniać nazwiska typu Stalęga, Bartoszko, Ronij, Miśkowiec? Państwo Stalęgowie, Bartoszkowie, Ronijowie? A już zupełnie nie wiem, co począć z ostatnim nazwiskiem. Będę bardzo wdzięczna za udzielenie informacji zwrotnej.
Z poważaniem
Beata Lipowicz

Szanowni Państwo,
w języku czeskim nazwiska kobiece maja końcówkę -ová, do której używania zobowiązuje ustawa. Dopiero niedawno umożliwiono obywatelkom Republiki Czeskiej innej narodowości (np. polskiej) używania nazwiska bez końcówki wskazującej na płeć jego właścicielki. Interesuje mnie, czy w Polsce jakaś ustawa reguluje użycie końcówek -owa, -ówna oraz zmiany rodzaju w nazwiskach takich jak np. Kowalski, Czerny, Długi itp. Czy kobieta może nazywać się Kowalski, Czerny, Długi, a może tylko i wyłącznie Kowalska, Czerna, Długa? Czy tak samo żona pana Schlagovskiego powinna nazywać się Schlagovska, czy Schlagovsky? A może i pana Schlagovskiego powinno się pisać Schlagovsky'ego? Oczywiście państwo Schlagowscy są Niemcami.
Dziękuję Państwu za odpowiedź.
Kłaniam się nisko, Ireneusz Hyrnik.

Dzień dobry. Moje pytanie dotyczy odmiany nazw klubów sportowych. Często zdarza się, że nazwy takie składają się z kilku członów, np. nazwa tradycyjna + nazwa sponsora + miasto. Bywa, że nazwa tradycyjna i nazwa sponsora są w różnych rodzajach, np. Orlen Wisła, Betard Sparta, Pszczółka Start. Który rodzaj wykorzystujemy tworząc zdanie w czasie przeszłym dokonanym? "Pszczółka Start wygrał" czy "Pszczółka Start wygrała"?

Z góry dziękuję.

Moje uszanowanie!
Nurtuje mnie odmiana skrótów z nazwami obcych miast klubów. Chodzi mi o francuskie miasto Nice (pol. Nicea) i formę narzędnikową przy użyciu skrótu, tj. OGC Nice. Czy mogę napisać np. „Paris Saint-Germain gra z OGC Niceą” (czy tylko z OGC Nice?)? Czy jeśli przed nazwą miasta jest skrót, to nazwa miejscowości nie jest odmienna?