Według reguł rzeczowniki włoskie zakończone na -ccia powinny w polskim tekście mieć dopełniacz -ccii. Jednak italianiści twierdzą, że w wymowie to zakończenie brzmi bardziej jak -czcza niż -czczja. Może więc bardziej uzasadnione byłoby zakończenie -czi?

Czy zdania, w których są zaimki bez końcówki ś, typu „Byłaś gdzie?”, „Jadłaś co?”, „Był tam kto?”, są poprawne?

Bardzo proszę o pomoc w kwestii odmieniania poniższych imion osób z Ukrainy:
1) Imiona żeńskie Anastasiia, Salomiia – czy poprawna forma w dopełniaczu, celowniku i miejscowniku zawiera dwa razy literę „i” (Anastasii, Salomii)? Myślę, że trzy razy „i” nie występuje.
2) Imiona męskie:
a) imię Illia – czy odmiana będzie wyglądać tak, jak w przypadku żeńskich imion wymienionych wyżej?
b) imiona zakończone na „y” Nikolay, Alexey – jak należy je poprawnie odmienić?
Dziękuję za pomoc.

Szanowna Poradnio
nie można nigdzie znaleźć komentarza, dlaczego w WSO zaleca się pisownię Święty Mikołaj wielką literą, zaś święty Piotr z kolei małą. Zasady pisowni słownictwa religijnego nakazują pisownię przymiotnika święty w nazwach własnych osób świętych wielką literą z przykładami: Święty Mikołaj, Święty Józef. W powszechnym użyciu widać jednak ogromną przewagę świętych przez małe ś, także tych tu wymienionych.
Z prośbą o poradę i z tużprzedświątecznymi życzeniami
Aleksander Durkiewicz

Szanowni Państwo,
bardzo dziękuję za udzieloną odpowiedź. Rzeczywiście jest tak, że bardzo często dochodzi do zatarcia znaczeń tych słów. Powoływałem się m.in. na tekst Nomenklatura i definicje w produkcji drobiarskiej, w którym autorzy piszą o kaczorkach i kaczuszkach. Jednak, jak rozumiem, stosując polszczyznę ogólną, możemy mówić kaczusia, mając na myśli młodą samicę kaczki?
Z wyrazami szacunku
AD

Nurtuje mnie zasada odmiany pewnej grupy wyrazów. Mamy wyraz koń, od którego narzędnik (z kim, z czym?) liczby mnogiej to końmi lub koniami. Natomiast dla wyrazu słoń, ów narzędnik to tylko słoniami.
Jeśli chodzi o rodzaje żeńskie, to mamy wyraz broń, od którego narzędnik to tylko broniami, a już w wyrazie toń, jest to tylko tońmi.
Analogicznie gość (gośćmi) i kość (kośćmi/kościami).
Czy istnieje jakaś reguła, by móc wydedukować prawidłowość odmiany innych tego typu wyrazów?

Szanowni Państwo! Proszę o udzielenie odpowiedzi na następujące pytania: 1. Jak należy piasać – Kościół zjednoczeniowy czy Kościół Zjednoczeniowy, 2. świadkowie Jehowy czy Świadkowie Jehowy? Serdecznie dziękuję i pozdrawiam
M.Ś.

Dzień dobry,

przy dyskusji świątecznej wpadł mi taki problem językowy:

Jak wygląda forma mnoga przymiotnika "kruchy"?

Przykładowo: Ja jestem kruchy, Ty jesteś kruchy, razem jesteśmy....

Pozdrawiam, Adam

Czy w modlitwie Zdrowaś Mario można powiedzieć łaskiś pełna? Skąd wzięło się to -ś na końcu?
Czy poprawnie powiedzieć Chwała Ojcu (…) jak była…, czy może jak było?
Pozdrawiam
Leszek

Szanowni Państwo,

chciałbym się upewnić, czy dobrze rozumiem zasady transkrypcji alfabetu ukraińskiego zawarte w SO PWN. Według par. 78.B. znak miękki należy oddawać znakiem zmiękczenia, a nie apostrofem. W przykładowych wyrazach znak zmiękczenia (´, prim) jest dostawiony do litery reprezentującej zmiękczoną spółgłoskę, ale w transkrypcji wyrazu князь użyto litery „ź” (kniaź). Czy można stąd wywieść zasadę, że jeśli dana litera alfabetu polskiego ma swój odpowiednik z akutem (ć, ń, ś, ź), znakiem zmiękczenia jest ten właśnie znak diakrytyczny, natomiast znak ´stosujemy do pozostałych liter? Innymi słowy: czy український = ukrajinśkyj czy raczej ukrajins´kyj?

Z pozdrowieniami,

LK