Dzień dobry,
zastanawialiśmy się ostatnio w pracy, czy mówiąc o skali wzrostu, można użyć sformułowania wzrost w podobnej skali lub wzrost na podobną skalę, czy żadne z tych sformułowań nie jest poprawne. Z góry dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam serdecznie
AK

Chodzi mi jak rozwiązać temat polskiego tłumaczenia po oryginalnym wyrazie angielskim np. w zdaniu: „Słowo food (angielskie słowa pisane kursywą) – jedzenie zapamiętałbym przez…”. Chodzi mi o to, że słowo jedzenie nie jest oddzielone od słowa zapamiętałbym w żaden sposób i wydaje mi się, że powinno to być odseparowane. Podobnie w zdaniu: „…a day (kursywa) znaczy: dzień”. Czy tłumaczenie powinno być wzięte w cudzysłów, oddzielone myślnikiem, czy bez niczego. Dziękuję!

Witam,
czy dziecko przystępujące do Pierwszej Komunii Świętej to komunista?
Pozdrawiam

Które ze zdań jest poprawne?
1) Koń i żyrafa, nie wiedząc co robić, siadły koło niego i próbowały go pocieszyć.
2) Koń i żyrafa, nie wiedząc co robić, siedli koło niego i próbowali go pocieszyć.

W jednej z powieści Stanisława Ignacego Witkiewicza pt. „Jedyne wyjście” znajduje się taki oto dwuwiersz:
Pusz się, draniu, pusz się, pusz –
Potem hycniesz w grób i kusz
Czym jest ów kusz? Bo na pewno nie błędem Autora lub Wydawcy, bo byłoby coś o tym wspomniane w erracie lub nocie wydawniczej. Archaizm? Czy może typowy dla Witkacego żart językowy?

Szanowni Państwo!

Uprzejmie proszę o informację, czy celownik słowa kwiat może mieć formę kwiatu, czy poprawna jest tylko forma kwiatowi. Proszę też o wyjaśnienie źródła tej oboczności, jeżeli w ogóle istnieje, i o wskazanie wydawnictw językowych, w których taka oboczność jest potwierdzona. Znalazłem informację o niej na kilku stronach internetowych, ale żadne poważne wydawnictwa jej nie potwierdzają. Będę wdzięczny za rozwianie wątpliwości.

Z poważaniem

Piotr Szcześnik

Chciałabym dowiedzieć się, jakie są zasady pisowni małą lub dużą literą nazw typu: lasy siekierzyńskie, Lasy Państwowe Nadleśnictwa Sebork, Lasy Kranickie, Las Sokole, leśniczówka Kuzie, nadleśnictwo Dęby.
Pozdrawiam.

Czy dopuszczalne jest użycie w dopełniaczu liczby mnogiej końcówek -ij, -yj (np. w słowach religij, okazyj) w sytuacji, gdy ani kontekst, ani żadne inne środki językowe (typu wszystkich religii, tych okazji) nie wskazują, że chodzi o liczbę mnogą, a ta jest istotna? Dodam, że sprawa dotyczy przekładu z języka obcego pisanego archaizującą prozą poetycką.

Witam!
Tym razem pytanie o tworzenie list wyliczeń. Czy poszczególne podpunkty takiej listy, znaczone np. od pauzy, powinny być pisane wielką/małą literą? Na końcu kolejnego wiersza winien znaleźć się średnik, kropka, przecinek, brak znaku? A czy nagłowek/tytuł takiej listy powinien mieć dwukropek?
Będę ogromnie wdzieczna za odpowiedź.
Magdalena Zięba

Ostatnio – przy okazji internetowej dyskusji o zakazie jeżdżenia po chodniku (autem, rowerem, hulajnogą itp. bo – jak stwierdził autor „chodnik z nazwy jest do chodzenia”) zaczął mnie trapić problem polskiego słowotwórstwa a mianowicie słowa „ławka”.

Do czego służy ławka? Wg definicji Słownika Języka Polskiego PWN to ławka

1. «mebel do siedzenia dla kilku osób, często z oparciem»

2. «stolik z krzesłami w klasie, sali dla uczniów, studentów itp.»

ale żadne z nich nie sugeruje czasownika („ławkować”) i co on mógłby oznaczać (por. siedzisko – rzecz do siedzenia)

Skąd do języka polskiego trafiło słowo „ławka”?

Pozdrawiam