Witam,
Tytuł pewnej płyty CD, którą widziałem ostatnio, brzmi: sic. Słyszałem to już gdzieś wcześniej, proszę o wyjaśnienie, co ten wyraz oznacza.
Pozdrawiam

Czy prawidłowe jest zapisywanie rzeczownika siedmiobój jako 7-bój?

Witam serdecznie!
Mam pytanie dotyczące zastosowania liczebników zbiorowych. Słownik poprawnej polszczyzny mówi, że łączą się one m.in. z rzeczownikami w rodzaju nijakim zakończonymi na -ę, oznaczającym istoty młode. Chciałbym się upewnić, czy zastąpienie ich w takiej sytuacji liczebnikami zwykłymi jest dozwolone. Innymi słowy, czy zamiast siedmioro koźląt wolno napisać siedem koźląt?
Z góry dziękuję i pozdrawiam,
L.K.

Dzień dobry!
Chciałbym zapytać, czy pojęcie sielanka realistyczna to oksymoron? Spotkałem się z opinią, że podział sielanek na konwencjonalne i realistyczne jest błędny, z czym się nie zgadzam. Proszę o jak najszybszą odpowiedź.
Pozdrawiam
Rafał Kowalski

Witam,
ostatnio czytałam dyskusję pomiędzy korektorami na temat zostawiania wyrazów jednoliterowych na końcu wersu – czy jest to poprawne, czy nie. I chociaż większość opowiedziała się za tym, że nie powinno się zostawiać takich wyrazów na końcu wersu, to nikt nie znał zasady, która o tym mówi. Więc jak to jest – poprawne jest takie zostawianie w, i, z na końcu wersu czy nie? I gdzie można znaleźć zasadę?
Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź.

W słowniku Doroszewskiego jest wyraz serebszczyzna oznaczający podatek w srebrze (na Litwie i Rusi). Jest również w osobnym haśle w postaci sierebszczyzna, a tam z kolei wspomniane jest o formie 'sierpszczyzna'. Do tego dochodzi sierp księżyca, który jest srebrny – a zatem wygląda na to, że istnieje pokrewieństwo słów sierp i srebro. Czy rzeczywiście? I czy to księżyc, będący równocześnie sierpem i srebrnym – stał się punktem, w którym zaczęły się rozchodzić znaczenia?

Szanowni Państwo,
mam pytanie o odmianę kilku nazw: Sierra Morena, Cuenca i Brescia. W słowniku widnieje Sierra Nevada jako nieodmienna, więc analogicznie nie powinno się odmieniać Sierra Morena, w tekstach znajduję jednak odmieniany drugi człon (do Sierra Moreny, o Sierra Morenie itp.). Z drugiej strony, powinno się odmieniać nazwy zakończone na -a, bo mamy wzorce odmiany. A więc „Jadę do Cuenki i do Brescii”?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Czy słowo sierżant nie pochodzi przypadkiem od krzyżackiego tytułu „sariant” oznaczającego braci służebnych, na co mogłoby wskazywać słowo sarjentu w języku baskijskim, oznaczające właśnie sierżanta?

Czy przy zbiegu dwóch czasowników zwrotnych można powtórzyć słowo się, np. „Nie da się ustosunkować się”, „Ośmielam się nie zgodzić się”. W tych przykładach unikamy powtórzenia i mówimy: „Nie da się ustosunkować”, „Ośmielam się nie zgodzić”. Jednak w niektórych sytuacjach niepowtórzenie się może prowadzić do nieprecyzji, np. kiedy słyszymy „Zdecydowałem się dobrze prowadzić”, to nie wiemy, czy mówiącemu chodziło o prowadzenie czegoś (np. samochodu), czy o prowadzenie się.
I drugie pytanie: jak zachowuje się się w gerundiach? W „Innym słowniku języka polskiego PWN” przy słowie konduita podano synonim prowadzenie. Czy forma prowadzenie się jest błędna? Znów ta sama wątpliwość: kiedy słyszę: „Jej prowadzenie pozostawia wiele do życzenia”, od razu myślę o prowadzeniu samochodu, prowadzeniu w klasyfikacji, ale nie o prowadzeniu się.

Dziękuję i pozdrawiam,
Jerzy Buczek

Szanowni Państwo!
Pytanie dotyczy pewnej konstrukcji z się, która w pewnych otoczeniach jest rusycyzmem. Chciałbym spytać – w których. Wiem, że po czasowniku, ale nie zawsze. Jak jest w takim przykładzie: „Magnetowid się włącza, gdy zostanie wczesniej zaprogramowany”? Czy się należy umieścić tu bezwarunkowo przed czasownikiem? Byłbym jednak niezmiernie wdzięczny za informacje ogólniejszej natury.
Pozdrawiam
Wielbiciel Poradni