Dzień dobry,
czy zapraszając bliską osobę, można w zaproszeniu ślubnym pominąć zwrot Szanowną Panią („mają przyjemność zaprosić Ewę Kowalską” lub „Kochaną Siostrę Ewę Kowalską”)?

Co jest poprawne: Żegna a, b i c czy żegnają a, b i c? Napis na szarfie pogrzebowej. Dzięki.

Z jakimi końcówkami prawidłowo życzymy dzieciom i wnukom?

W ostatnim czasie wywiązała się spora dyskusja na forum internetowym dotycząca pisowni wyrazu mąż z dużej litery. Pisząc więc Mąż, nie tylko kieruję się względami emocjonalnymi, lecz także bardziej traktuję tę formę jako pseudonim (przezwisko, przydomek). Posłużę się przykładem felietonów Leszka Talko i Moniki Piątkowskiej, w których żona jest po prostu określana jako Najlepsza z Żon. Moja forma jest krótsza, po protu Mąż.
Czy w takiej sytuacji pisownia ta jest poprawna? Dziękuję.

Jakie jest pochodzenie słowa miły? Ciekawi mnie to ze względu na etymologię angielskiego słowa nice, które oznacza głupka, naiwniaka, człowieka godnego politowania.
Zastanawiam się czy w języku polskim jest podobnie.

Dziękuję pozdrawiam

Czy pisząc list gratulacyjny i opatrując go mottem (cytatem), należy postawić na końcu kropkę. Np. „Śpieszmy się kochać ludzi…” czy „Śpieszmy się…”.
Bardzo proszę o wyjaśnienie i z góry dziękuję.

Witam, miałbym pytanie odnośnie wydarzenia z przeszłość w trakcie choroby, gdy opisujemy stan w którym byliśmy kiedyś - jak zapisać takie zdanie:

"I wiedzieliśmy, że nie możemy tego zmienić." czy "I wiedzieliśmy, że nie mogliśmy tego zmienić."

Czy te zdania mówią o tym samym czy dla potkreślenia czasu przeszłego należy używać wszystkie czasowniki stosownie do czasu w tym wypadku "mogliśmy" zgadza się?

Kochana poradnio, chciałbym zapytać, skąd pochodzi zwrot niech ci będzie.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
w jaki sposób należy odmieniać występujące w żydowskich imionach człony Cwi i ha-Lewi (np. Sabbataj Cwi, Chacham Cwi Aszkenazi, Jeszaja ha-Lewi Horowic, Icchak ben Mordechaj ha-Lewi) oraz przydomek Baal Szem Tow?
Z wyrazami szacunku
Barbara Linsztet

Redaguję książkę, w której są cytowane listy. A w nich – formy adresatywne Ciebie, Tobie, Ty itd. Wszystkie wielkie litery zmieniłam w tych cytatach na małe, co niektórych razi.
Nie mogę znaleźć zasady, wg której powinnam postąpić. Wydaje mi się, że korespondencja cytowana ma już inne funkcje, a przede wszystkim jej adresatem nie jest już osoba, do której zwracał się nadawca, więc użycie wielkiej litery nie ma sensu.
Ale może się mylę?
Bardzo dziękuję za wszystkie cenne porady. Korzystam z nich bezustannie.
Katarzyna