Witam serdecznie.
Mam nowych znajomych: pan Czubko i pani Czubko. Moje pytanie to: czy odmiana nazwiska Czubko jest taka sama jak np. Matejko? Czubki, Czubce, Czubkę, Czubką? Czy można nie odmieniać tego nazwiska? Odmiana żeńskiej formy tego nazwiska nie występuje, zgadza się?
Bardzo proszę o pomoc. Dziekuję i pozdrawiam
K.K

Dzień dobry,
zwracam do Państwa z pytaniem, które dotyczy odmiany nazw własnych. Jak poprawnie odmienić łotewskie nazwiska męskie, kończące się na -a, -e, np. Svabe, Egle? Czy nazwiska męskie, kończące się na samogłoskę, należy zostawić nieodmienione?
Z góry dziękuję za odpowiedź –
Ingmara Balode na Łotwie

Jak odmienia się moje nazwisko: Duszeńko?

Dzień dobry.

Skąd wzięło się sformułowanie „ku pokrzepieniu serc”? Czy poprawne jest jego użycie, czy jednak powinno się cytować oryginał „dla pokrzepienia serc”?

Dziękuję

Grażyna

Łukaszenko czy Łukaszenka jest prezydentem Białorusi?

Szanowni Państwo,

zastanawiałam się dziś nad odmianą nazwiska kardynała Marcello Semeraro. Czy poprawne jest: kardynała Marcella Semerara, o kardynale Marcellu Semerarze? Wielki Słownik Ortograficzny podaje odmianę nazwisk włoskich według wzoru nazwiska Puzio, ale to bardzo źle brzmi.

Dziękuję bardzo za odpowiedź w sprawie akcentu. Mam kolejne pytanie, tym razem odnośnie do polskich nazwisk zakończonych samogłoską „o” (np. Matejko, Szwedo, Konopko). Dlaczego wydawnictwa poprawnościowe zalecają odmianę takich nazwisk, jeśli dotyczą mężczyzn, a nieodmienianie, jeżeli odnoszą się do kobiet? Jakie są przeciwwskazania, żeby nie odmieniać? Przecież w obu przypadkach nazwiska te łatwo się deklinują. Nie widzę tu konsekwencji.

Szanowni Państwo,
dlaczego nazwisko Oko odmieniamy tak jak nazwiska Kościuszko, a nie jak rzeczownik pospolity oko. Wiem, że nazwiska słowiańskie zakończone na -o odmieniamy wedle deklinacji żeńskiej, gdy przed -o występuje spółgłoska twarda, zaś według deklinacji męskiej, gdy spółgłoska ta jest miękka. Interesuje mnie jednak, dlaczego nazwisko Oko powinniśmy odmieniać jako Oki, Oce, Okę…, a nie jako Oka, Oku itd. Tłumaczy to po prostu tradycja czy może chodzi o głębsze racje merytoryczne?

Szanowni Państwo,
czy określenia w rodzaju polski Szekspir, japoński Pavarotti, czeski Matejko, nie tylko w odniesieniu do osób, ale też książek, filmów itd. (np. polskie „Przeminęło z wiatrem”) mają swoją nazwę?
Pozdrawiam, JW

Czy czasownik spowodować w wersji imiesłowowej (czyli spowodowany) zawsze musi być związany z konstrukcją bezprzyimkową typu: kalectwo spowodowane wypadkiem? Czy nie można uznać za poprawną także konstrukcji z przyimkiem, np.: wypadek spowodowany przez samochód, zagrożenie mechaniczne spowodowane przez określone części?
Dziękuję i pozdrawiam (przy okazji życząc wesołych świąt)
Andrzej Górecki