Szanowni Państwo,

zastanawia mnie kwestia właściwego doboru spójników i zaimków w zdaniach, w których te wydają się funkcjonować wariantywnie. Chodzi mi na przykład o spójniki jak – gdy oraz którego – jakiego. Czy można posługiwać się nimi wymiennie, wedle uznania, czy może jednak zawierają jakieś subtelne różnice?

Szanowni naukowcy,

od długiego czasu zastanawiam się, czy w wyrazach z literą ę w środku, np. będę, brzęk, kręcone, rębajło, wewnętrzny, należy wymawiać czyste [ę], czy może zmiękczone przez „…e-m…”, „…e-n…”, „…e-ń…”.

W sąsiedztwie jakich głosek należy wymówić: „…e-m…”, „…e-n…”, „…e-ń…”?

Jakiego podziału wymaga poprawna ich wymowa? em” czy jw.?

Jakie słownikowe zasady określają poprawną wymowę, gdy mamy do czynienia z literą ę w środku wyrazu?

Proszę o pomoc.

Szanowni Państwo,

chciałabym zapytać, co zrobić w sytuacji, gdy w zapisie bibliograficznym w tytule artykułu naukowego, zapisanym kursywą, występuje inny tytuł, np. utworu literackiego. Czy wówczas tytuł w tytule zapisać w cudzysłowie i kursywą, czy może wyróżnić drukiem prostym?

Z wyrazami szacunku

K.Z.

Czy lepiej powiedzieć, że odzież, która skutecznie wyschła po praniu jest: wyschnięta czy wysuszona?

Z poważaniem,

Łukasz