Język polski to język fleksyjny. Często krytykujecie Państwo szerzącą się manierę nieodmieniania nazwisk. Zwykle tłumaczy się to wpływem angielszczyzny. Sądzę jednak, że mamy tu do czynienia z jeszcze jednym czynnikiem: wygodnictwem przy komputerowym składaniu tekstów. W ten sposób później tytuł stałego elementu w newsletterze (już nie biuletynie informacyjnym) brzmi: „Dziś wywiad z Jan Rokita”.
Pozdrawiam.
PS nieco więcej znaków do wpisania na jedno pytanie by się jednak przydało

Szanowni Państwo, czy poprawny jest zapis drukowanymi literami skrótu wyrazu numer na budynku lub tabliczce: SZKOŁA PODSTAWOWA NR 103, czy też powinien on być zapisany tak: SZKOŁA PODSTAWOWA Nr 103…, a może tak: SZKOŁA PODSTAWOWA nr 103…?
Łączę pozdrowienia,
Zbigniew Sepioł

Proszę wyjaśnić, w jaki sposób należy odmieniać nazwiska chińskie. Czy jest to w ogóle unormowane w języku polskim? Zauważyłem w tekstach publicystycznych, że odmianie podlega wyłącznie ostatni człon nazwiska, np. poglądy Deng Xiaopinga, Jiang Zemina, Czang Kaj-szeka (a nie: Denga Xiaopinga, Jianga, Czanga). Ze względu na tę dziwną odmianę oraz sposób umieszczania tych nazwisk w encyklopediach, domyślam się, że nazwiska te nie są tworzone wg schematu europejskiego (tzn. imię nadane przez rodziców + nazwisko rodowe). Czy analogicznie należy odmieniać nazwiska o podobnej, przynajmniej z pozoru, budowie (np. japońskie, koreańskie, wietnamskie)?
Dziękuję za odpowiedź.
PS Ten językowy problem dotyczy ponad 1/5 ludności świata :))

Na jednej stronie ankiety internetowej są zwykle 2–3 pytania. Odpowiedzi części pytań to wyliczenia zdaniowe, części niezdaniowe lub ich miks. Hołdując poprawności, zdania rozpoczynam wielkimi, a nie-zdania małymi literami. Przy miksach stawiam na estetykę i ujednolicam wielkość liter w obrębie jednego pytania do wypowiedzi, których jest więcej. Na jednej stronie odpowiedzi pisane są raz małymi, raz wielkimi literami – efekt: bałagan. Czy mogę „zaokrąglać” wielkość liter? W którą stronę to robić?

Jak nazywać akcent, który wygląda jak odwrócony cyrkumfleks? Litery z takim akcentem można spotkać np. w języku czeskim.
Z góry dziękuję za pomoc.
- Robert

Witam !
Mam pytanie odnośnie słowa otwarł(a). Gdy mówię np. „Ona otwarła okno”, wzbudza to śmiech znajomych; ta forma jest [jednak] krótsza i bardziej „domyślna”. Po wpisaniu tego słowa w indeks Waszych haseł pojawiają się odnośniki, więc może to nie jest błąd.
Proszę o odpowiedź i pozdrawiam !
PS Korzystam chętnie z Waszego słownika.

Jak się pisze przydomki z nazwiskami, czy przydomek stawia się przed nazwiskiem, czy po nazwisku? Czy są w tej sprawie jakieś sztywne, obowiązujące reguły? Jak widać na przykładzie dwu polskich aktorek, Bachledy-Curuś i Żmudy-Trzebiatowskiej, różnie z tym bywa, ale czy jest to poprawne? A może są jakieś zasady regionalne, na Pomorzu przed, a w Małopolsce po?
Z poważaniem
Władysław Błaszczycha-Piotrowski
(ja tak piszę swój przydomek, ale czy poprawnie?)

Szanowni Państwo,
mam problem w kwestii zapisu pseudonimów. Za przykład może posłużyć aktualny film Generał Nil. Zapis pełnego nazwiska bohatera: August Emil Fieldorf „Nil”, nie budzi moich wątpliwości. Ale jak należy zapisywać skróconą wersję: generał „Nil” czy generał Nil? Czy cudzysłów jest konieczny? Ta sama wątpliwość odnosi się choćby do sposobu zapisu internetowych nicków.
Z poważaniem
Katarzyna Szol

Proszę o podanie etymologii nazwisk Giersz, Śmiglewski oraz Łobaczewski i wyjaśnienie, o czym świadczą końcówki -ski i -czyk.
Z góry dziękuję.

Witam,
chciałabym się dowiedzieć, jakie są najbardziej polifunkcjonalne sufiksy występujące w języku polskim, poza sufiksami -ica i -ka, które bardzo często są podawane jako przykłady (jeśli za kryterium podziału uznamy Dokulilowski podział na derywaty transpozycyjne, mutacyjne i modyfikacyjne).
Dziękuję za pomoc i odpowiedź