Dzień dobry,

mam pytanie odnośnie wykorzystania dwukropka w przytaczaniu czyichś słów. Jak udało mi się odnaleźć w Słowniku interpunkcyjnym języka polskiego z zasadami przestankowania J. Podrackiego: „dwukropek stawia się głównie przed przytoczeniem cudzych lub własnych słów”. Pytanie rodzi się, gdy przytaczamy fragment zawierający jedno słowo, np.

Czym jest: „to”?

Czy w takiej sytuacji również należy stawiać dwukropek?

Szanowni Państwo!
Mam pytanie dotyczące zbiegu skrótu zakończonego kropką i wielokropka. Spotkałam się z opinią, że powinniśmy traktować wielokropek jako osobny znak i pisać go osobno (itd. … czy itd….?), jak i z opinią, że możemy zastosować tu zasadę dotyczącą zbiegu wielokropka i innych znaków i pominąć kropkę (itd…).
Jaki zapis jest uprawniony? Wiem, że najlepiej unikać takich sytuacji, ale w mojej pracy jest to niemożliwe.
Będę wdzięczna za pomoc.

Czy jest błędem bezpośrednie sąsiedztwo fragmentów wyodrębnianych nawiasami? Np. „urodzony w 1953 r. w Madison (stan Missouri) (niektóre źródła podają rok 1955) wynalazca amerykański”.

Kropka w czy za nawiasem?
Jeśli w nawiasie umieszczonych zostanie kilka zdań, to czy ostatnią kropkę stawiamy za nawiasem, czy w nawiasie i wówczas zdanie zamyka nawias, a nie kropka. Wydaje mi się to niewłaściwe, żeby elementem zamykającym wypowiedzenie był nawias, ale może tak być powinno w takim przypadku? I czy jeśli za ciągiem zdań umieszczonych w nawiasie wypowiedź jest prowadzona nadal w tym samym akapicie, kropka powinna być przed czy w nawiasie? Jakie są zasady w takich sytuacjach?

Szanowni Państwo,
mam wątpliwości co do zaleceń WSO w przypadku zbiegu cudzysłowu z wielokropkiem. Wydają się całkiem logiczne:

• Kto był na wojnie, ten wie… (cytat urwany)
• Kto był na wojnie, ten wie… (wielokropek występuje w cytacie),

tylko że praktyka jest chyba inna. Choćby tutaj: https://sjp.pwn.pl/poradnia/haslo/b-wielokropek-b;1526.html (i w wielu miejscach).
Czy zgodnie z WSO nie powinno być: Bo wiesz… zamiast Bo wiesz…?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
Uprzejmie proszę o wyjaśnienie zasady interpunkcyjnej, która obowiązuje przy zbiegu znaków interpunkcyjnych na końcu zdania. Wykrzyknik lub pytajnik i cudzysłów zamykający wypowiedzenie. W latach 80. w książeczce Przyłubskich były przykłady bez kropki. W Słowniku interpunkcji Podrackiego jest kropka na końcu. W „Nowym słowniku poprawnej polszczyzny PWN” jest przykład bez kropki. Jak powinno być? Przykładowe zdanie: On powiedział: „Nie lubie twojego kota!” (i tu kropka czy nie?).
Pozdrawiam serdecznie
Dorota Reczyńska

Szanowna Poradnio!
Mam problem z interpunkcją, gdy zbiega się kilka znaków. Czy w zdaniu:

Zawołał na swojego syna: „Synu! Mógłbyś podać mi wody?”

po cudzysłowie zamykającym powinna być kropka? Uważam, że tak, ponieważ pytajnik kończy tekst cytowany, natomiast całe zdanie, gdyby nie było kropki, nie miałoby zakończenia. Ale spotykam się z różnymi opiniami na ten temat. Jak powinno być? Bardzo dziękuję za odpowiedź.
Z wyrazami szacunku
Mariola Walczak

Czy Zbór w znaczeniu parafii powinien być zapisywany dużą literą?

Przeczytałam pewne zdanie opisujące, co wynika z chrztu i mam wątpliwość… powinno być: ze chrztu jesteśmy uczniami Chrystusa czy z chrztu jesteśmy uczniami Chrystusa?

Pozdrawiam serdecznie, życząc Szczęśliwego Nowego Roku!

Mówi się: byli Państwo czy byliście Państwo? Spotykałam się z różną formą czasownika przed słowem Państwo, lecz nie wiem, która jest poprawna.