Dlaczego w języku polskim nie uproszczono niektórych powtarzających się liter skoro mają to samo brzmienie i w mowie nie sposób ich odróżnić od siebie?
Mam tutaj na myśli litery takie jak ż i rz, ó i u, ch i h. Z tego co kojarzę, w językach takich jak słowacki, czeski czy chorwacki nie występują takie rozróżnienia na dwa warianty tak samo brzmiącej i wymawianej litery. Uważam, że nie zaszkodziłoby to językowi polskiemu, a znacząco by pomogło młodszym pokoleniom oraz osobą z innych krajów nauczenia go.

Szanowni Państwo,
jestem tłumaczką czeskiego i słowackiego i często problem sprawia mi pisownia końcówek żeńskich nazwisk po polsku. W tekście występuje pani np. Nováková. Piszę o pani Novákovej czy Novákowej? Wspominam panią Novákovą czy Novákową? A jej mąż Jiří – z Jiřím czy Jiřim, Jiříego, Jiřiego czy Jiřego?

Będę bardzo wdzięczna za rozwianie moich wątpliwości.

Z poważaniem
Magdalena Domaradzka

Szanowni Państwo!
Zawsze byłam przekonana, że mówi się dwie panie magister, trzy panie profesor itd. Ostatnio jednak spotkałam się z formą panie senatorzy. Czy nie należałoby jednak powiedzieć panie senator (chodzi oczywiście o mianownik l. mn. rodzaju żeńskiego)?
Pozdrawiam
Karolina Wichowska

Szanowni Państwo,

chciałam zapytać, które zdanie jest poprawne:

To owczarek niemiecki długowłosy

czy To długowłosy owczarek niemiecki.

Dziękuję za pomoc.

Robimy coś po swojemu lub po bożemu, po wariacku lub po angielsku. Skoro w pierwszych dwóch wypadkach sprawdza się celownik, to skąd wzięły się formy kończące się na -ku zamiast na -kiemu? Jak nazywa się taka forma?
Jakie są ograniczenia przy tworzeniu analogicznych konstrukcji z po? Czy będzie dobrze po lwiemu albo po wesołemu?

1. Co oznacza słowo predyleksje i kiedy możemy je stosować?
2. Czy teren można uznać za zabudowany, jeżeli stoi na nim ruina jakiegoś budynku, domu, budowli lub jakiś obiekt który jest w budowie (niedokończony)?
3. Czy na świadectwo dojrzałości można powiedzieć bumaga?
Dziękuję serdecznie za odpowiedź na moje pytania i pozdrawiam.

W ostatnim czasie – szczególnie chyba w Internecie – rozpowszechniło się użycie słowa protagonista w znaczeniu 'główny bohater (książki, filmu, gry)'. Intuicja podpowiada mi, że to prosta kalka angielskiego sensu tego słowa. Ale może się mylę i możemy powiedzieć, że „Wokulski to protagonista powieści Prusa”?
Z wyrazami szacunku,
Tomek Romaniuk

Witam.
Mam pytanie odnośnie słowa próbować. Zastanawiałam się, czy łączy się ono z biernikiem, czy dopełniaczem, np. „Próbowałam mleko” czy „Próbowałam mleka”?

Witam. Chciałbym prosić o objaśnienie różnic pomiędzy słowami: sztuka, przedstawienie i spektakl w kontekście widowiska teatralnego. Teatry wystawiają (dają premiery) bądź odwołują (w konkretny dzień) sztuki, przedstawienia i spektakle, reżyserzy reżyserują sztuki, przedstawienia i spektakle, a aktorzy graja w sztukach, przedstawieniach i spektaklach. Czy aby na pewno wszystkie te słowa znaczą to samo i czy można używać ich wymiennie w różnych sytuacjach?

Szanowni Państwo!

Rozważmy następujące zdanie: „Spośród firm biorących udział w ankiecie[,] czterej producenci zauważyli w minionym roku większe zainteresowanie produktami [...]”. Moja wątpliwość dotyczy postawienia (lub nie) przecinka po „ankiecie”. Proszę o informację, jaka reguła może mieć tu zastosowanie oraz w jakich kategoriach językowych o tym myśleć. Z góry dziękuję za pomoc.