Szanowni Państwo,
w tekście naukowym, który redaguję, występuje wiele liczebników. W jaki sposób zapisać je poprawnie: słownie czy cyframi?
Podam kilka przykładów:

1. … zmiany przyniósł okres zaczynający się ponad 6000 lat temu, trwający około 3000 lat… – czy może sześć tysięcy albo 6 tysięcy?
   
2. W okresie neolitu (6.5 – 3.8. tys. lat temu)
   
3. … w starszej epoce kamienia (paleolit), trwającej od około 230 000 r. p.n.e. do około 440 r. p.n.e.
   

Uprzejmie proszę o pomoc.

Jak zapisać jednym wyrażeniem rzeczownikowym 'narrator, który jest autorem książki'? Zapis z łącznikiem (narrator-autor książki) sprawia, że słowo książki wydaje się być oderwane od reszty wyrażenia. Oczywiście pytanie jest bardziej ogólne i dotyczy nie tylko tego przypadku, który w odpowiednim kontekście prawdopodobnie dałoby się rozwiązać w inny sposób, lecz zapisu wyrażeń wieloczłonowych określających jeden byt.

Szanowni Państwo,
czy w polskim tłumaczeniu nazwy Konwencji o zapobieganiu i zwalczaniu przemocy wobec kobiet i przemocy domowej nie mamy do czynienia z błędnym skrótem składniowym? Zapobieganie łączy się z rzeczownikiem w celowniku, zwalczanie z rzeczownikiem w dopełniaczu, w przypadku rzeczownika przemoc celownik i dopełniacz brzmią tak samo, ale czy to oznacza, że można zastosować skrót? Ja, gdy czytam ten tytuł, „słyszę” jednak tę odmienną rekcję…
Z pozdrowieniami
K. Pawlaczyk

Pewien mój znajomy napisał następujące zdanie: „Ludzie w pociągach często zapominają bagaż, ubrania”. Nie ukrywam, że powyższe zdanie jakoś dziwnie mi brzmiało i w pierwszym odruchu zaproponowałam swoje wersje: „Ludzie w pociągach często zapominają bagażu, ubrań”, „Ludzie w pociągach często zapominają o bagażu, o ubraniach”, „Ludzie często zapominają wziąć z pociągu bagaż, ubrania”. Które z tych zdań jest poprawne?
Anna Ilczuk

Witam Państwa!
Mam pytanie dotyczące wyrażeń przyimkowych tworzonych z zaimkiem który. Otóż SPP zabrania przestawiać ich szyku, wyjąwszy takie wyrażenia, jak: za pomocą, na podstawie, na mocy, w braku, w razie. Czy to naprawdę są wszystkie możliwe przypadki? Co np. z wyrażeniem w ciągu którego? Czy należy pisać np. „Żyjemy w okresie, w którego ciągu (…)”?! Albo – zgodnie z SPP – możemy pisać „Nowelizacja, na mocy której (…)”, ale nie wolno już „Nowelizacja, mocą której (…)”?

Szanowna Poradnio!

Czy można kogoś zaprosić w podróż? Czy jest to niepoprawne wyrażenie?

Pozdrawiam

Mira

Czy zaproszenie rozumiane jako (elegancka) karta upoważniająca do wzięcia udziału w jakimś wydarzeniu może być udostępniane w zamian za wniesienie określonej opłaty, czy może taka płatna karta przestaje już być zaproszeniem pomimo nadruku ZAPROSZENIE ?

Fragment treści zaproszenia ślubnego: „uroczystość zawarcia związku małżeńskiego oraz przyjęcie weselne odbędą się 24 maja 2011 roku w Pałacu w Śmiłowicach. Ceremonia zaślubin rozpocznie się o godzinie 14:00 w ogrodzie Pałacu”. Czy Pałacu pisać dużą literą? Czy aby pozbyć się jednego z przyimków w lub je oddalić, można napisać: na terenie zespołu / kompleksu pałacowo-parkowego w Śmiłowicach lub w zespole / kompleksie pałacowo-parkowym w Śmiłowicach?

Zasady pisowni zwrotu „umowa na czas nieokreślony” zostały już przez Państwa wyjaśnione. Jednakże zarówno w kodeksie pracy jak i w ustawie o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu, a także orzecznictwie Sądu Najwyższego oraz komentarzach doktryny występuje zwrot „umowa o pracę na czas nie określony”. Czy to oznacza, że ustawodawca popełnił błąd, który powtarzają inni? Jak zatem należy poprawnie napisać wskazane wyrażenie w piśmie urzędowym, powołując się na kodeks pracy?

Szanowni Państwo,
w ostatnim czasie w mediach (tak elektronicznych, jak papierowych) wielokrotnie spotkałem się z konstrukcją zarzuty dla kogoś. Czy pp. redaktorzy nie powinni raczej pisać (mówić) o zarzutach wobec kogoś, zarzutach przeciw komuś albo po prostu o postawieniu komuś zarzutów?
Z poważaniem,
Michał Derdak