Panie Profesorze,
jest Pan moją ostatnią deską ratunku, ponieważ w dostępnych mi źródłach nie znalazłam odpowiedzi na nurtujące mnie pytanie. Chodzi o to, że moja teściowa wymaga od swoich dzieci (i mnie) oraz od wnuczek zwracania się do siebie w formie 3. os. l.p.: „Niech mamusia (mama, babcia) powie (da, pokaże itp.)…” lub „Proszę powiedzieć (dać, pokazać itp.)…” zamiast „Mamusiu (mamo, babciu), powiedz (daj, pokaż itp.), proszę”. Teściowa pochodzi z Wilna, ukończyła filologię rosyjską i twierdzi, że takich form zwracania się do osób starszych od siebie nauczona została w rodzinnym domu, w związku z tym wymaga tego od nas. Ja, co prawda, nie jestem filologiem, ale ekonomistką, jednak zwracam uwagę na to, JAK mówię, i chcę, aby moje dziecko również wypowiadało się poprawnie. Formy podane wyżej drażnią mnie, wydają mi się nieco archaiczne i dlatego pytam: czy moja teściowa MA PRAWO (z punktu widzenia poprawności językowej) wymagać od nas używania wspomnianych form?
Z niecierpliwością będę oczekiwać odpowiedzi od Pana.
Załączam wyrazy szacunku,
Marta Piaskowska z Łodzi

Ostatnio w gronie kolegów dosyć burzliwie dyskutujemy nad następującą kwestią. Poznając potencjalnego klienta, gdy jest nas dwóch, jak powinniśmy powiedzieć: „Ja z kolegą jesteśmy przedstawicielami firmy X”, czy raczej „My z kolegą jesteśmy przedstawicielami firmy X”? Dziękuję za odpowiedź.

„KGB wpływał”, „KGB wpływało” czy „KGB wpływała”? Spotkałam wszystkie trzy wersje w poważnych publikacjach…
Dziękuję za rozstrzygnięcie dylematu z góry, z dołu i z boku :-)
Ania

Witam! Czy pisząc zdania zaczynające się: „Na pytanie, czy..., odpowiedział, że..." przecinek powinien być umieszczony po wyrażeniu na „na pytanie”? Np. Na pytanie, czy lubi grać w gry, odpowiedział, że bardzo lubi i często gra w gry planszowe.

Pozdrawiam,

Ania

Miejscowość nazywa się Kluki. Mieszkanki to Kluczanki czy Klukowianki, mieszkańcy – Kluczanie czy Klukowianie? Proszę o wyjaśnienie tej kwestii.
Pozdrawiam Redakcję

Mam pytanie z językowego savoir-vivre'u. Jak zaadresować list do rodziny, w której żona ma nazwisko podwójne, swoje i męża, nazywa się np. Anna Kowalska-Nowak, mąż to przykładowo Adam Nowak, a dziecko ma nazwisko matki i nazywa się np. Joanna Kowalska?
Z góry dziękuję za odpowiedź i pozdrawiam
Ania

Dzień dobry.
Chciałbym zadać pytanie odnośnie postawienia przecinka po wyrażeniu mało tego (na początku poniższego, przykładowego zdania):

Ania dobrze gotuje. Mało tego, zdobyła nawet nagrodę dla najlepszej kucharki.

Czy w tej sytuacji przecinek jest postawiony prawidłowo? Może należałoby go pominąć lub postawić po mało tego kropkę i od słowa zdobyła zacząć nowe zdanie?
Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź

Dzień dobry.
Mam problem z deklinacją nazwiska Christophera Marlowe’a w niektórych przypadkach: celowniku, narzędniku, miejscowniku i wołaczu. Czy mogłabym prosić o podanie prawidłowej odmiany?
Pozdrawiam,
Ania

Dzień dobry!
W wielu publikacjach, w mediach oraz na co dzień spotykam się ze zwrotem, że coś ma/miało miejsce. Tymczasem mój pan profesor ze studiów uparcie powtarzał nam, iż jest to niepoprawne sformułowanie, kalka językowa przejęta z angielskiego, a o wiele lepiej mówić po prostu, że coś się zdarzyło/odbyło itp. Wierzę w tę tezę, jednak proszę o jej potwierdzenie.
Ania

Dzień dobry!
Jak powinno się nazywać mężczyznę zamieszkałego w Rovereto (miasteczko w północnych Włoszech): Roveretańczyk czy Roveretanin? Jak brzmi analogiczne określenie osoby płci żeńskiej?