Szanowna Poradnio,

Sofia Casanova Lutosławska czy może Sofia Casanova-Lutosławska? Jak prawidłowo zapisywać hiszpańskie i polskie nazwisko tej poetki, pisarki i dziennikarki? Praktyka jest różna, ale chyba przeważa wersja bez łącznika.

Z góry bardzo dziękuję za pomoc.

Teresa

Bardzo proszę o wskazanie wyrazu, którym można by zastąpić modny ostatnio wyraz zorientowany w przykładzie: „(…) działań zorientowanych na osiągnięcie wspólnego celu”. Słownik PWN pod. red. A. Markowskiego w ogóle nie podaje takiego znaczenia, które uważam za okropną kalkę z języka angielskiego.

Czy w konstrukcji zostać + bezokolicznik może pojawić się czasownik niedokonany, np. „Muszą zostać liczone”?

Dzień dobry! Użyłem w jednym z tekstów literackich sformułowania: Choć z perspektywy czasu na każdą cząstkę małą, jest przeciwciało. Moje pytanie dotyczy perspektywy czasu. Czy zwrot jest poprawny?

Szanowni Państwo,
Która z niżej wymienionych form jest poprawna: spod czy z pod? Np. „Samochód ruszył spod (z pod?) budynku ministerstwa”.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Szanowni Państwo,

czy forma „z głębokim poważaniem” jest dopuszczalna? Mnie nasuwają się konotacje z wyrażeniem „w głębokim poważaniu”.

Z poważaniem

Adam

Jestem pracownikiem infolinii. W trakcie rozmowy zwracam się do klienta formą zrobimy, zrealizujemy, odpowiemy. Powyższe czynności nie są wykonywane przeze mnie, lecz przekazuję je dalej. Odbierając telefon, przedstawiam się z imienia i nazwiska, ale podaję też nazwę firmy, z którą klient się identyfikuje. Czy będąc osobą pierwszego kontaktu i rozmawiając z klientem, powinienem formułować odpowiedzi w liczbie pojedynczej, czy też reprezentując firmę, powinienem używać formy liczby mnogiej?

Dzień dobry!
Chciałabym zapytać, czy dopuszczalne jest użycie konstrukcji z żeromska, z kochanowska, na wzór [brzmi to] z sienkiewiczowska.

Dziękuję bardzo za odpowiedź. A.B.

Dzień dobry,

mam pytanie o wyrażenie z tym że… W WSO na stronie PWN (https://sjp.pwn.pl/so/z-tym-ze;4542879.html) występuje ono z przecinkiem, a w USJP już bez przecinka, jako sfrazeologizowana całostka. Konteksty, w których użyto omawianego wyrażenia w obu słownikach, wydają się bardzo podobne. Która więc wersja – z przecinkiem czy bez niego – jest właściwa?

Z góry dziękuję za odpowiedź.

Czy w polskiej kulturze w relacji dorosły uczeń-dorosły nauczyciel można zwracać się do siebie po imieniu? Mam na myśli np. lekcje indywidualne, uczeń i nauczyciel są w podobnym wieku (uczeń/kursant, nauczyciel/lektor).

Ja właśnie w ten sposób zwracam się do moich uczniów i oni do mnie też, ale wielu nauczycieli twierdzi, że to niezgodne z polską kulturą, tradycją, że to moda, wpływ kultury anglosaskiej itd. Oczywiście w środowisku np. uniwersyteckim sama wolę formę oficjalną, ale mam na myśli właśnie środowisko szkół prywatnych i nauczanie indywidualne.

Moim zdaniem jak najbardziej zgodne z polską tradycją jest przechodzenie na "ty" dwojga dorosłych ludzi, jeśli oboje wyrażą zgodę. W dyskusji z innymi nauczycielami próbuję zawsze zwracać też uwagę na to, że etykieta językowa i oficjalność/nieoficjalność to nie jest system zero-jedynkowy, jednak nadal jest spora grupa nauczycieli, których moje argumenty nie przekonują.