Wprawdzie bardzo stary nie jestem (nieco ponad 30 lat), więc może zabrzmieć to trochę dziwnie, ale w czasach mojej młodości nie było niczego złego w określeniu Murzyn. Obecnie poprawność polityczna każe mówić Afroamerykanin lub osoba czarnoskóra, a Murzyn stał się określeniem obraźliwym.

Proszę wyjaśnić genezę Murzyna, a także dlaczego obecnie to określenie jest „na cenzurowanym”, z czego wynika ta zmiana jego postrzegania.

Uprzejmie proszę o wyjasnienie znaczenia etymologicznego słowa kłusownictwo, kłusownik. Z góry bardzo dziękuję.

Jakie są formy rodzaju żeńskiego (mężatek i panien) od nazwisk rodzaju męskiego: Widłąg, Waga, Lampe, Małek, Lange, Margo, Kossak-Szczucki, Morzyca, Cyzio, Biega, Breja, Makarenko, Jelcyn, Lelewel, Zanussi?

Błagam o wyjaśnienie – czemu w odmianie nnazwisk panieńskich są różnice mimo podobnych końcówek formy męskiej: czemu Lampówna od Lampe, choć Lanżanka od Lange i Biezanka od Biega, choć Brejówna od Breja?

Szanowna Pani Profesor,
ostatnio zauważyłem, że coraz więcej ludzi używa formy czy mogę ci/pani/panu pomóż zamiast czy mogę ci/pani/panu pomóc. Zdarza się to nawet w sklepach, gdzie mówią tak ekspedientki. Czy to poprawna forma?

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Zdobyłem to Mont Blanc czy te Mont Blanc? Monte Cassino chyba raczej te niż to, prawda? Od czego to zależy? Czy istnieje jakaś reguła w tym względzie?

Bardzo dziękuję i pozdrawiam z Cieszyna!
Abraham

Witam. Mam pytanie odnośnie do nadużywania zaimka sobie obok czasowników. Niektórzy mówią np. „Idę SOBIE na spacer”, „Gram SOBIE w piłkę nożną” itp. Jaką funkcję pełni ten zaimek w tego typu zdaniach i czy w ogóle używanie go w ten sposób jest poprawne? Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
zaimek sobie jest zrozumiały we frazach typu „Trudno to sobie wyobrazić”, „Nie przypominam sobie”, „Poradzisz sobie z tym?”. Ale: „Czytałem sobie o tym”, „Odpoczęłaś sobie trochę?”, „Wyjedź sobie gdzieś”, „Pomyślałem sobie, że moglibyśmy…”. W przykładach tego rodzaju można by właściwie usunąć ów zaimek, jednakże (trudno mi to ująć w słowa) jego obecność jakby „ociepla” wypowiedź – bez względu na to, czy sobie dotyczy mnie, czy kogoś. Takie moje odczucie, ale może to błąd?

Czy słowo talent, kiedy oznacza osobę, można odmieniać męskoosobowo, tzn. w dopełniaczu i bierniku talenta?

Czy jest poprawnym użycie złożenia tkliwo-romantycznie, czy jednak powinno być tkliwie-romantycznie?