Jak mówi się poprawnie: chłopacy czy chłopcy? A może obie formy są poprawne?

Szanowni Państwo!
Jak powinno być poprawnie: „Na moim podwórku chłopaki grali w piłkę” czy: „Na moim podwórku chłopaki grały w piłkę"?
Dziękuję za odpowiedź.

Tematem mojego pytania jest ulica Szopena i ulica Chopina w mieście Nysa. Czy poprawna jest zamiana patrona ulicy z Chopina na Szopena? Czy to może nowa znana osoba? Nie wiem, jak mam się zachować, pisząc listy? Czy to tylko w ramach ustawy chroniącej język polski ktoś nadinterpretował jej zapisy i spolszczył to nazwisko?

Dzień dobry! Niedawno dostrzegłem brak występowania w słownikach języka polskiego rzeczownika chrześcijanizm, który brzmi zgoła naturalnie, nawet mnogość występowania w wyszukiwarce Google to potwierdza, a jednak okazuje się, że jedynie formy chrystianizm i chrześcijaństwo figurują. Czy oznacza to, iż chrześcijanizm jest formą niepoprawną, i czy nawet w mowie potocznej należałoby tej formy się wystrzegać? Z góry dziękuję za rozwianie moich wątpliwości.
Pozdrawiam:)

Szanowni Państwo,
chciałabym sie dowiedzieć, czy możliwe jest użycie mianownika w zwrocie: Chwila! (ew. Chwilka!). Czy taka forma jest poprawna? Czy też jedyną właściwą formą jest: Chwilkę! (Chwileczkę!)
Z góry dziękuję za odpowiedź,
J. Sobczak

Co jest wyznacznikiem tego, które związki frazeologiczne można uznać za przysłowia?

Szanowni Państwo,
proszę o wyjaśnienie, która z łacińskich form oznaczających warunek konieczny jest poprawna: conditio sine qua non (taką pisownię znaleźć można w Nowym leksykonie PWN) czy condicio sine qua non (wersja przyjęta w Wielkim słowniku wyrazów obcych PWN). A może obie są poprawne?
Podobne wątpliwości budzi pisownia słowa condicionalis (wg Wielkiego słownika wyrazów obcych PWN) i conditionalis (wg Wielkiego słownika ortograficznego PWN) – czy również tutaj obie formy są poprawne i mamy po prostu do czynienia z „ewolucją” w zakresie filologii klasycznej (w różnych słownikach łacińsko-polskich na określenie polskiego warunku znalazłem obie formy: conditio i condicio). Jeśli poprawne są obie formy, może warto by to w kolejnych wydaniach słowników odnotować?
Z pozdrowieniami
Stanisław Danecki

W jednym z poradników znalazłem informację, że wyrażenie toczący się konflikt jest nieprawidłowe, ponieważ toczyć się łączy się z wojną, a konflikt trwa. Nie kwestionuję tego, chciałem tylko zapytać, gdzie najlepiej sprawdzać tego rodzaju informację? Słownik dobrego stylu nie podaje nieprawidłowych połączeń, a hasło toczyć się w WSPP nie wyklucza kolokacji konflikt toczy się.

Czy można uznać za poprawne wyrażenie robienie, co się da? Wątpliwość bierze się z tego, że o ile robić łączy się z biernikiem (robić co), o tyle robienie już z dopełniaczem (robienie czego). Jednak robienie, CZEGO się da brzmi chyba zbyt dziwnie.

Mówi się, że gdzieś rośnie fasola, koniczyna, tatarak (l.poj.), ale rosną buraki, jabłonie, bratki (l.mn.). Czasem wybór liczby nie jest taki prosty: jeżyna, nasturcja, świerk, pokrzywa, łubin – czy l.poj. wyraża co innego niż l.mn.? Czy użycie niewłaściwej liczby jest błędem językowym? A jeśli tak, to czy jest sposób na uniknięcie wpadki? Czym kierować się, kiedy przyjdzie powiedzieć, że rośnie/rosną mniej znane gatunki, jak choćby miskant, datura, kostrączyna czy mozga?