Czy można obecnie spolszczać już nazwę słoweńskiego miasta (oryg. Novo Mesto) i zapisywać jako Nowe Miasto? Jeśli nie można tego robić, to jak należy odmieniać tę nazwę i czy należy wówczas pisać np.: w Novym Meście?

Z szacunkiem

Andrzej, Toruń

Czy wyrażenie „Słucham panią” w zwrocie do kogoś jest niepoprawne? „Słucham pani” brzmi sztucznie i nienaturalnie („Słucham pani wierszy” brzmi naturalnie,ale samo „Słucham pani” w zwrocie do konkretnej osoby już nie).

Szanowni Państwo,
czy pani sokolnik to sokolniczka? Skojarzenie wiedzie niezbyt elegancko ku solniczce, ale chyba trudno o lepszą propozycję dla damy o tak nietuzinkowych zainteresowaniach.
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

W jednym tekstów przeczytałem, że Beata Kozidrak jest solistką zespołu Bajm. Czy solista może być członkiem zespołu? Dotąd wydawało mi się, że solista to jedna osoba, ewentualnie piosenkarz/piosenkarka, który/a występuje w grupie sygnowanej swoim nazwiskiem (jak np. Kasia Kowalska, Michał Bajor).

Szanowni Państwo,
w języku niemieckim nazwiska takie jak Miller, Steiger czy Schopenhauer powinno zakańczać się dźwiękiem bardziej zbliżonym do /a/ niż do /er/. („mila”, „sztajga”, „szopenhała”). Skoro w języku polskim obce nazwiska odmieniają się zgodnie z wymową, czy nie powinniśmy mówić na przykład książka Arthura Schopenhauy?

Szanowni Państwo,
skąd w polszczyźnie wzięła się nazwa szwajcar (portier, odźwierny) i jakie ma ona powiązania z mieszkańcem Szwajcarii?
Łączę pozdrowienia

Ponieważ bardzo szybko uzyskałem odpowiedź, za co jestem wdzięczny, proszę o kolejne rozwianie wątpliwośći. Zdarza mi się robić korekty techniczne podręczników informatycznych. Pojawiają się w nich często rzeczowniki i zwroty angielskie, z którymi tłumacze nie zawsze sobie radzą. Przykład: router, hub, site, broadcast, notebook. Ja osobiście skłaniam się w stronę zachowania formy fonetycznej wyrażenia, które nie posiada lub nie powinno posiadać polskiego tłumaczenia bezpośredniego (np. debuging – 'odwszawianie, odrobaczanie'). Dochodzi także ostatnio do wynaturzeń językowych (moim zdaniem) w wyrazach takich jak notebooki, dyskietka bootująca etc., które często można spotkać w książkach, pismach czy na szyldach sklepowych. Czy nie lepiej w takim razie zapisywać takie rzeczowniki tak jak się pisze, zamiast używać skomplikowanych form łączących zagraniczną pisownię z polską fleksją? Czyli notbuk, ruter, hab, sajt, imidż, diler, lizing etc.?

Zastanawiam się właśnie nad formami trybu przypuszczającego takich czasowników jak np. wchodzić lub przyjeżdżać. Powiemy: „Wejdź do środka!”, ale gdy zaprzeczymy, zmieni się forma czasownika: „Nie wchodź do środka!”. „Przyjedź do mnie”, ale „Nie przyjeżdżaj do mnie!”. Z czego wynikają te dwie różne formy?

Szanowni Państwo,
czy wyraz T-shirt został już spolszczony? Kilka razy natknęłam się na tiszert w książkach, ale WSO podaje jedynie formę T-shirt.
Anna

Dzień dobry!

Dlaczego polskie media robią byłemu premierowi Grecji Aleksisowi Tsiprasowi „krzywdę” i zapisują jego nazwisko jako Aleksis Cipras (przez "C" zamiast "Ts"), skoro nazywa się on Αλέξης Τσίπρας?