Dzień dobry,
mam kolejne pytanie: o oficjalne polskie nazwy (i ich genezę) symboli: ′, ″ i ‴. Spotkałam się z: prim, bis, ter, ale w SJP i SWO ich definicji (jako symbolu) nie ma. W Wikipedii używane jest też unis (hasło: Minuta kątowa). Tabela znaków Unicode i dr Adam Wolański w odpowiedzi na moje poprzednie pytanie (bardzo dziękuję!) używają nazw: prime i double prime. Liczebniki łacińskie, które znalazłam, to: unus, duo, tres i primus, secundus, tertius. Czy mamy oficjalną nazwę?

Dzień dobry!

Czy rozcieńczalność to synonim rozpuszczalności? W Państwa słowniku jest tylko hasło bez żadnego komentarza. Intuicja mówi mi, że to jednak nie są synonimy, ale chciałbym się upewnić.

Z poważaniem

Zbigniew Pyciński

Szanowni Państwo!
Mam pytanie w kwestii być może odrobinę nieżyciowej, niemniej jednak mnie osobiście zajmującej. Spektrometria – nauka z pogranicza chemii i fizyki – zajmuje się głównie określaniem masy badanej substancji. Moje pytanie brzmi: czy mówić bedziemy o spektrometrii mas, czy też spektrometrii masowej? Analogicznie: czy instrument niezbędny do takego badania nazwiemy spektrometrem masowym, czy spektrometrem mas?
Z góry ogromnie dziękuję za odpowiedź.
Pozdrawiam.

Szanowni Państwo,
W jednym z artykułów w Wikipedii dotyczącym chemii natrafiłem na następujące zdanie: „Przy rozpisywaniu reakcji redoks na poszczególne akty utleniania i redukcji, tradycyjnie stosuje się znak «=» dla podkreślenia, że akty te są tylko zapisem «buchalteryjnym» i nie symbolizują realnie występujących reakcji elementarnych”.
Zastanawiam się, czy zasadne jest tutaj użycie przymiotnika buchalteryjny i czy można go uznać za synonim przymiotnika umowny.
Z poważaniem
DZ

Szanowni Państwo,
czy należy bezwzględnie unikać sytuacji, w której rozpoczynamy zdanie od nazwy zmiennej matematycznej, oznaczonej wcześniej małą literą? Rozpoczęcie takiego zdania wielką literą wprowadzałoby zamęt w konsekwencję oznaczeń. Z kolei rozpocząć zdania od małej litery chyba nie wolno? Widzą Państwo jakieś rozwiązanie?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Dzień dobry,
Jednym z najbardziej popularnych profili w liceum jest profil biologiczno-chemiczny. Zwracam się do Państwa z pytaniem, jak należy poprawnie napisać nazwę tego profilu w skrócie. Najczęściej mówi się bio-chem lub biol-chem, która forma jest jednak poprawna?
Z poważaniem
Czytelnik

Dzień dobry,
chciałbym się zapytać o wymowę słów zakończonych na nia. Czasami ta końcówka jest wymawiana jako „ńja” (np. linia, ironia, komunia), kiedy indziej jako „ńa” (bania, dynia, jezdnia). Czy tym, jak należy ją wymówić, rządzą jakieś reguły? Zauważyłem, że np. w nazwach państw i krain geograficznych pojawia się „ńja” (np. Dania, Albania, Amazonia). W imionach, a zwłaszcza ich zdrobnieniach, występuje „ńa” (np. Ania, Hania, Frania, ale Apolonia już nie).

Pozdrawiam,
Zbigniew Młynarski

Czy możliwe jest jednoznaczne rozstrzygnięcie sporu pomiędzy chemikami a lekarzami o słowo kosmetolog? Jest to tytuł otrzymywany przez absolwentów podyplomowych studiów zarówno uczelni politechnicznych, jak i medycznych. Którzy z nich mają zasadność używania tego tytułu? A może jedni i drudzy?

W dobie pandemii spotykamy każdego dnia informacje o pikowaniu zachorowań czy też pikach. W WSJP pikowanie (oprócz znaczeń krawieckiego i rolniczego) to gwałtowne nurkowanie samolotu. A pik to kolor w kartach. W języku rosyjskim pik to szczyt, najwyższy szczytem w ZSRR był Pik Komunizma (obecnie ta góra w Tadżykistanie nazywa się inaczej). Czy więc mamy do czynienia z pikowaniem zakażeń, czy ze wzrostami?

Elżbieta S.

Czy jest błędem bezpośrednie sąsiedztwo fragmentów wyodrębnianych nawiasami? Np. „urodzony w 1953 r. w Madison (stan Missouri) (niektóre źródła podają rok 1955) wynalazca amerykański”.