Szanowni Państwo,
zwracam się z uprzejmą prośbą o poradę. Czy w e-mailu, oficjalnym, wysłanym do wszystkich pracowników, można zastosować zwrot: kobietki i Panowie? Jest jeden Pan, na wyższym stanowisku, który w ten sposób się wypowiada. Bardzo mnie to irytuje, lecz nie mogę znaleźć wytłumaczenia językowego, dlaczego odbieram określenie kobietki tak negatywnie? Państwa podpowiedź pomogłaby mi w zwalczeniu niekulturalnego zachowania.
Z poważaniem

Elżbieta Mazur

Jak powinno się pisać:
– komando foki (nieformalne określenie)?
– Komando Foki (nazwa własna)?
– Komando FOKI (przez analogię do „Navy SEALs")?

Szanowni Państwo!
Jak należałoby napisać w zwrocie kościół instytucjonalny słowo kościół – małą czy wielką literą?
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Kryptoniemcy czy krypto-Niemcy? Ostatnie wydarzenia polityczne dorzucają nam powyższe słowo, którego pisownia bywa jednak w mediach rozbieżna, a nie notują jego ani podobnych słowniki.
Pytanie bardzie ogólne: czy łącznik stosuje w takich przypadkach tylko przy sześciu wymienionych w WSO PWN przedrostkach (reguła [148] i [183]: arcy-, eks-, post-, pseudo-, super-, ultra-), zaś przy pozostałych obowiązuje bezwzględnie pisownia łączna?
Dziękuję za odpowiedź
A.D.

Chciałabym się dowiedzieć, czy z punktu widzenia kultury języka istnieją jakieś specjalne zasady konstruowania, pisania e-maili? Czy najlepiej po prostu stosować zasady dotyczące listów tradycyjnych?
Pozdrawiam,
Aleksandra Sobieraj

Szanowni Państwo!
Mam pytanie dotyczące tekstów matematycznych. Czy prawidłowa jest pisownia?

Teza jest prostym wnioskiem z lematu 1.1
czy też:
Teza jest prostym wnioskiem z Lematu 1.1.

Spotkałem się ze zdaniem, że prawidłowy jest pierwszy wariant, natomiast drugi jest amerykanizmem.

Z drugiej strony, następuje tu odwołanie do konkretnego lematu:Lematu 1.1.
Stąd Lemat 1.1 można by traktować jako nazwę własną i pisać dużą literą.

Z poważaniem
Marcin Gąsiorek

Na stronie Rady Języka Polskiego znalazłam informację przygotowaną przez prof. J. Podrackiego w ramach prac Komisji Ortograficzno-Onomastycznej o niestosowaniu łącznika w inicjałach imion i nazwisk dwu- i wieloczłonowych, np. Tadeusz Dołęga-Mostowicz (T.D.M.). Zaskoczyła mnie więc porada udzielona przez dra J. Grzenię, który sugerował stosowanie łącznika w podobnych przypadkach. Jak rozumieć tę rozbieżność?

Szanowni Państwo,
piszę monografię życia i twórczości włoskiego kompozytora Marcella di Capua – i właśnie, czy w tekście polskim powinienem to nazwisko odmieniać ? Dodam, że sprawa jest o tyle skomplikowana, że proste odniesienia do miasta w Kampanii nie muszą tu grać roli. Część badaczy uważa (niesłusznie), że di Capua jest przydomkiem artysty (z Kapui), natomiast w mojej opinii jest to nazwisko. Cząstka di jest pisana małą literą zgodnie z ortografią z epoki.

Nie wiem, czy to w związku z sukcesami/ porażkami naszej drużyny piłkarskiej, ale z wielu źródeł dowiaduję się o wynikach meczy i mam do czynienia z innymi informacjami, które dotyczą meczy. Już parokrotnie w związku zalewem błędnej pisowni sprawdzałem w różnych słownikach, ale wszędzie jako prawidłowa forma dopełniacza liczby mnogiej występuje meczów.
Najgorsze, że sformułowanie meczy można spotkać w TVP – szczególnie na planszy dużymi literami przy podawaniu wyników meczów. Czy istnieje szansa, żeby uświadomić społeczeństwo o poprawnej pisowni tego wyrazu?

Czy mikrotoponimy watykańskie należy konsekwentnie tłumaczyć na język polski, np. Cortile del Papagallo – dziedziniec Papuzi? Co zrobić w przypadkach, gdy geneza nazwy, a więc i potencjalny ekwiwalent, są niepewne, np. Scala Montevecchi – schody Montevecchiego czy Montevecchich? Ponadto schody czy Schody (mała/wlk. litera)?