Można zauważyć od jakiegoś czasu, że przy określaniu wymiarów obiektów dominuje forma: długi na, wysoki na, szeroki na. Rzadkie jest określanie wymiarów sformułowaniami typu o dwumetrowej długości. Wydaje się, ze forma ta jest poprawna, niemniej jej nadużywanie stanowi kalkę z języka angielskiego. Bardzo proszę o opinię.

Jaki polski wyraz jest najdłuższy? Z ilu liter się składa?

Chciałem zapytać o najdłuższe wyrazy jednosylabowe w języku polskim, czy są dłuższe niż 7 liter (np. kleszcz)?

Dobry wieczór,
od czasu do czasu w formie zabawy językowej wraca pytanie o najdłuższe słowo w języku polskim. Najczęściej podawane jest wtedy konstantynopolitańczykowianeczka, które – także i tu już to wyjaśniano – nie jest zgodne ze strukturą języka. A jest przecież inne – znacznie dłuższe, bo zawierające aż 59 znaków (!): ponaddziewięćsetdziewięćdziesięciodziewięcioipółkilometrowy.
Karol Siuda

Chciałbym wiedzieć, jak brzmi najdłuższy wyraz w języku polskim.

W książce, którą tłumaczę, występuje znaczna ilość fragmentów innych utworów, cytowanych w cudzysłowie. Niektóre z nich zajmują więcej niż stronę i podzielone są na paragrafy. Każdy cytat zaczyna się i kończy cudzysłowem. W angielskim oryginale poszczególne paragrafy wewnątrz cytatu otwiera cudzysłów, ale nie zamyka. Końcowy znak cudzysłowu występuje dopiero na zakończenie całego cytatu. Wygląda to mniej więcej tak:

„ Tekst paragrafu pierwszego
„Tekst paragrafu drugiego
„Tekst paragrafu trzeciego
„Tekst ostatniego paragrafu”

W dostępnych mi książkach na temat zasad pisowni polskiej nie mogę znaleźć takiego przypadku cytowania. Tłumaczenie francuskie, hiszpańskie i fińskie zachowuje metodę cytowania angielskiego oryginału (otwarty cudzysłów przy każdym paragrafie, za wyjątkiem ostatniego). Tłumaczenie rosyjskie używa tylko dwu znaków cudzysłowu, na początku i na końcu każdego obszernego cytatu. Jaką formę zastosować w tłumaczeniu polskim? Czy formę angielskiego oryginału, czy raczej podążać przykładem tłumaczenia rosyjskiego? Może jest jeszcze inne rozwiązanie? Będę bardzo wdzięczny za rozwiązanie tej trudnej kwestii.
Załączam wyrazy szacunku,
Paul Jaworski

Czy wyrażenie na dłuższą metę jest sensowne? Przecież meta to linia przecinająca tor (bieżnię), a zatem znaczenie ma nie długość mety, ale jej odległość od linii startu. Czy w związku z tym poprawniejsze nie jest wyrażenie na dalszą metę, czyli w dłuższym okresie, w dłuższej perspektywie?

Szanowni Państwo,

czy wyrażenie  od dłuższego czasu wymaga użycia czasownika w trybie niedokonanym?

Przykład:

Od dłuższego czasu zauważyła u siebie te objawy.

Czy nie powinno być:

Od dłuższego czasu zauważała u siebie te objawy.

Albo (jeśli użyć trybu dokonanego):

Dawno / Już wcześniej zauważyła u siebie te objawy.

Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź!

Dzień dobry, zastanawiam się czy użycie przymiotnika „daleka” w wyrażeniu „daleka droga do siebie” jest poprawne? Czy raczej długa droga niż daleka?

Szanowni Państwo,
ostatnio w mojej rodzinie powrócił problem odmiany słowa pług. Ku naszemu zaskoczeniu, dopełniacz to pługa, mimo że, jak myśleliśmy, słowo to będzie się odmieniać podobnie jak dług czy złóg, czyli odpowiednio długu i złogu. Skąd ta różnica? Czy decydująca jest tu (bez)dźwięczność pierwszej głoski w każdym z wyrazów?
Z góry dziękuję za odpowiedź,
Bartek