Jaka jest geneza występowania wulgaryzmów i prozaizmów w polskiej muzyce?
Dziękuję za odpowiedź.

Proszę o przesłanie zasad zdrabniania i zgrubiania imion w języku polskim.

Czy po powitaniu (po zwrocie do adresata) w mejlu przecinek i wykrzyknik są równorzędne? Dotarłam do różnych stanowisk, także w Poradni PWN, i wynika z nich, że:

- wykrzyknik jest „bardziej tradycyjny” i osoby z tzw. starej szkoły go preferują, np.:

Dzień dobry, Pani Małgorzato!

Piszę do Pani...

- wykrzyknik przez część osób jest uznawany za zbyt emocjonalny i akceptowany jest tylko w korespondencji nieoficjalnej, np.:

Cześć, Gosiu!

Piszę do Ciebie....

- przecinek jest coraz popularniejszy i wypiera wykrzyknik (np. Cześć, Gosiu,)

Cześć, Gosiu,

piszę do Ciebie...

- po przecinku zgodnie z polską interpunkcją powinna być mała litera, np.:

Cześć, Gosiu,

piszę do Ciebie.

Czy zaakceptowaliby Państwo dużą literę po przecinku i czy prognozują Państwo, że zostanie to uznane za poprawne, np.:

Cześć, Gosiu,

Piszę do Ciebie...

Witam,
mam pytanie dotyczące interpunkcji. To jeden z częściej pojawiających się problemów podczas rozmów online. Czy zdania: „Cześć, Andrzeju”, „Witajcie, moi drodzy!” powinny być pisane tak, jak przedstawiłem, zawsze z przecinkiem? Bardzo często spotykam się z przykładami typu „Witaj Internauto”.
Przy okazji, czy słowo internauci używane np. na stronach internetowych jako zwrot do ogółu tej społeczności winno być pisane z wielkiej czy raczej małą literą?
Pozdrawiam serdecznie.

Czy nie wystarczy powiedzieć punkt zamiast jeden punkt? Chodzi mi o np. takie zdanie: „Zabrakło mi jednego punktu, by zaliczyć ten test”.

Czy wyrażenia typu: jeden litr, jeden metr, jeden hektar są pleonazmami? Powyższe rzeczowniki w tej formie same w sobie zawierają informację o liczbie pojedynczej, a liczebnik nic tu nie wnosi. Z góry dziękuję za odniesienie się do nurtującego mnie pytania.
Serdecznie pozdrawiam –
Artur Prejs

Moje pytanie dotyczy pisowni takich połączeń, jak: już-już czy już, już; tuż-tuż czy tuż, tuż. W Poradni, słowniku ortograficznym i języka polskiego spotkałam się z różnymi przykładami. Bardzo proszę o wyjaśnienie, z czego wynika ta różnorodność.
Pozdrawiam

Imiona (oraz chyba ogólnie – rzeczowniki) można zdrabniać. Katarzyna staje się Kasią, a krzesło – krzesełkiem. Czy jest proces odwrotny, a jeśli tak, to jak się on nazywa? Przykład z mojego najbliższego otoczenia – Florian, który lubi jak się do niego mówi „zgrubiale” Florosław :) Jest to oczywiście pseudonim z przymrużeniem oka, ale być może „jest na to jakiś paragraf”. Analogicznie: góra – górsko/górzysko, chłop – chłopidło itp.

Szanowne Państwo,
mam pytanie, czy wyraz specpułk, który media często używają, jest poprawny? I mam jeszcze jedno pytanie: czy zdanie (które znalazłam w gazecie): „dumnie prezentuje się i puszy” to pleonazm. Zgodnie z SJP PWN puszyć się to dumnie się prezentować, więc powinien to być błąd, ale nie jestem pewna.
Serdecznie pozdrawiam.

Zauważyłem pewną rozbieżność pomiędzy tym, co podaje Nowy słownik ortograficzny PWN pod red. Edwarda Polańskiego, a wersją ze Słownika nazw własnych Jana Grzeni. Chodzi o nazwy mieszkańców i mieszkanki Ałma Aty: Polański podaje: ałmaatczyk, ałmaatka, ałmaacki, Grzenia podaje: ałmatczyk, ałmatka, ałmacki. Który z nich ma rację? W którym słowniku jest błąd?