fakt
  • odnotować
    13.12.2012
    13.12.2012
    Szanowni Państwo,
    zwracam się z uprzejmą prośbą o komentarz, czy w niżej przytoczonym fragmencie słowo odnotować zostało prawidłowo użyte: „Były to kolejne udane targi, podczas których odnotowaliśmy 101 wystawców i ponad 4 tysiące branżowych zwiedzających”. Wg informacji, które znalazłam, odnotować można fakty oraz wydarzenia, a nie odnosi się to do ludzi, w tym przypadku wystawców. Wydaje mi się również, że ewentualnie można odnotować obecność.
    Z góry dziękuję za Państwa odpowiedź
  • odwrócony cyrkumfleks
    16.03.2005
    16.03.2005
    Przeglądając odpowiedzi Poradni z kategorii Inne, wpadłem na pytanie o „odwrócony cyrkumfleks”. Przygotowując się do matury, w jednym z tekstów znalazłem o wiele przyjaźniejsze określenie na ten znak diakrytyczny. Otóż Zenon Klemensiewicz w Jak żyła polszczyzna do końca XV wieku z 1949 roku określa go mianem czarki (str. 16), mając na myśli właśnie litery czeskie.
  • oferta i promocja
    8.05.2014
    8.05.2014
    W różnych przekazach reklamowych coraz częściej spotykam się z formami promocja na (np. telewizory), specjalna oferta na komputery, a nawet atrakcyjne ceny na…. Czy taka forma jest poprawna? Zawsze wydawało mi się, że poprawne są jedynie formy: promocja jakiegoś produktu, oferta produktu, cena produktu, a nie na produkt.
    Pozdrawiam
  • o Foggii i korytarzu
    30.10.2009
    30.10.2009
    W Foggi – czy w Foggii? „Spotkałem go na korytarzu” czy „w korytarzu”.
    Dziekuję i pozdrawiam.
    Joanna
  • Określenia godzin
    8.11.2019
    8.11.2019
    Czy prawidłowe jest określenie godziny: 14 po południu, skoro oczywiste jest że 14 jest po południu. Pytanie zadaję w związku z zadaniem szkolnym w drugiej klasie szkoły podstawowej, gdzie prawidłowa odpowiedź wg nauczyciela powinna brzmieć 14 po południu, a nie 2 po południu (tak zaznaczyło moje dziecko i miało źle). Czy określenie pory dnia (po południu) nie powinno się tyczyć tylko godziny 2? Sądzę że to trochę tak jakby powiedzieć: fakt dokonany albo cofać się do tyłu. Dziękuje za odpowiedź.
  • o mękach i włóczęgach
    19.02.2012
    19.02.2012
    Jak uzasadnić fakt, że dopełniacz liczby mnogiej od słowa włóczęga brzmi włóczęg (bez alternacji), a od podobnych męka, ręka i gębamąk, rąk i gąb (z alternacją)?
  • o pompie bez pompy
    13.10.2013
    13.10.2013
    Co sądzą Państwo o zdaniu: „Ogród: Basen Rozporowy z Pompą lub Bez Niej”. Napotkałem je w ulotce reklamowej firmy, która zawsze umieszcza zaimek osobowy po słowie bez w tego typu zdaniach. Czy to naprawdę brzmi dobrze?
  • opust i upust
    1.10.2004
    1.10.2004
    Znam znaczenie wyrazów opust i upust. W języku mówionym i pisanym (np. w umowach handlowych) nagminnie używane jest słowo upust w znaczeniu ‘rabat, bonifikata’, co wg mnie jest niepoprawne. Czy jest to tak powszechny błąd, że ma szansę wejść na stałe do polszczyzny i stać się wyrażeniem poprawnym? A może ja się mylę?
  • ortografia a historia języka
    13.05.2015
    13.05.2015
    Dzień dobry,
    dlaczego w językach słowiańskich podobne słowa mają różną ortografię? Np. skoro po rosyjsku pułkownik to połkownik, to dlaczego w tym słowie piszemy u zwykłe? Dlaczego mamy puchar przez u zwykłe i ch, a Czesi maja pohár przez samo h? Albo dlaczego polski chuligan jest przez ch, a inni huligani są przez samo h?
    Pozdrawiam
    Zdzisław K.
  • Orzeczenie przy podmiocie szeregowym
    10.02.2016
    10.02.2016
    Szanowni Państwo,
    czy orzeczenie w tych zdaniach ma właściwą formę:
    W budynku mieściły się kuchnia, w której stała lodówka, a także biura, gdzie zajmowano się bieżącymi sprawami.
    W kącie miało stanąć kilka niewielkich szafek i regał na książki.
    Załóżmy, że oba zdania pojawiają się w książce. Czy orzeczenie musi mieć tę samą formę, skoro w zdaniach są podmioty szeregowe? Czy każde zdanie z podmiotem szeregowym musi mieć w książce orzeczenie w liczbie mnogiej?
    Dziękuję.
    Z poważaniem
    Barbara S.
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego