głoszenie
  • pełnia czasu
    18.10.2005
    18.10.2005
    Co oznacza wyrażenie pełnia czasu? I czy ma ono coś wspólnego z „Kiedy się wypełniły dni” Gałczyńskiego? Czy wypełnianie czasu (ale nie np. grą w pokera, tylko wypełnianie bezdopełnieniowe) jest stałym związkiem frazeologicznym, czy przeciwnie – w obu przypadkach mamy do czynienia tylko z okazjonalnym zestawieniem akurat takich wyrazów?
  • pisownia inicjałów imion
    20.01.2012
    20.01.2012
    2 grudnia pojawiło się pytanie dotyczące wymowy inicjału nazwiska Gromosława Cz. Poradnia udziela wyczerpującej odpowiedzi na temat nazw liter, nie wspominając o uchwale ortograficznej Rady Języka Polskiego w sprawie pisowni inicjałów (przyjętej dn. 7 maja 2004 r.), zgodnie z którą powinniśmy pisać Gromosław C. Chciałabym się dowiedzieć, czy ustawa ta jest obowiązująca.
  • Pisze się prawnoaborcyjny
    6.07.2018
    6.07.2018
    Szanowni Państwo!
    Zwracam się z prośbą o rozstrzygnięcie, jak powinien wyglądać zapis słowa „prawno-aborcyjny”. Czy powinna być pisownia łączna, czyli „prawnoaborcyjny” (choć nie jestem do tego przekonana, w końcu nie jest to „prawo aborcyjne” na wzór „prawa karnego”, ale raczej „prawo do aborcji”), czy zapis z łącznikiem, tak jak napisałam w pierwszym zdaniu?
    Z poważaniem
    Anna Kruszewska
  • Podgórz

    1.02.2022

    Szanowni Państwo,


    w Toruniu, po lewej stronie Wisły, mieści się dzielnica Podgórz, dawniej stanowiąca samodzielną miejscowość, a od 1938 będąca częścią Torunia. Spory problem sprawia określenie, czy coś znajduje się w Podgórzu czy na Podgórzu. W mowie potocznej stosowane są obie formy, przy czym częściej na Podgórzu. W literaturze naukowej sprawa spotykam się już z obiema formami mniej więcej w równym stopniu. Czy można uznać, że obie formy są poprawne, czy też jednak jest inaczej?


    PM

  • poetycka sprawiedliwość
    27.11.2014
    27.11.2014
    Czy istnieje określenie/zwrot poetycka sprawiedliwość, a jeśli tak, to co on oznacza i czy zapisany jest we właściwym szyku? Bo mówimy np. sprawiedliwość społeczna, nie społeczna sprawiedliwość.
    Pozdrawiam serdecznie
    Anna
  • Poślica
    18.11.2019
    18.11.2019
    Szanowni Państwo!
    W trakcie wywiadu profesor Bralczyk stwierdził, że prawidłową formą żeńską od słowa poseł jest poślica (analogicznie do karzełkarlica lub diabełdiablica). Biorąc pod uwagę, że słowniki zawierają inne formy (pani poseł i posłanka), czy stwierdzenie profesora należy potraktować jak żart?
  • Przecinki
    30.10.2016
    30.10.2016
    Szanowni Państwo,
    mam pytanie dotyczące interpunkcji. Czy w przypadku poniższych przykładów należy umieścić przecinki? Czy istnieje jakaś zasada?
    1. Dzięki tej korzystnej modzie(,) autorzy książek motywacyjnych i żywieniowych stają się pionierami w sprzedaży książek w naszym kraju.
    2. Dzięki nim(,) wzrasta nie tylko sprawność fizyczna Polaków, lecz również czytelnictwo.
    3. Będąc jeszcze w The Beatles(,) Lennon był znany ze swojego ciętego języka.


    Serdecznie proszę o odpowiedź br />
  • przejemca
    9.07.2008
    9.07.2008
    Witam,
    w projektach procedur dotyczących jednego z funduszy strukturalnych nagminnie wymieniane jest słowo przejemca, określające osobę, na którą przeniesiono prawa własności/posiadania. Zaznaczam, iż fakt ten ma miejsce w oficjalnych pismach urzędowych, słowo to zatem wyszło już poza nieformalny żargon biurowy. Czy wobec powyższego ma szansę stać się neologizmem i na stałe zagościć w słownikach? Jeżeli nie, jakiego wyrazu w zamian należałoby użyć?
  • Przetrwali zimę o worku ziemniaków
    25.12.2016
    25.12.2016
    Jedno z tegorocznych haseł Szlachetnej Paczki głosi: Starzy, samotni, schorowani – przetrwali zimę o worku ziemniaków. Wiadomo mi, że można powiedzieć, że ktoś cudem przeżył o chlebie i wodzie, ale czy sformułowanie o worku ziemniaków jest poprawne? A jeśli tak, to czy można przetrwać lub przeżyć np. o maśle, o jajkach, o sałacie, o wódce, o piwie, czy – o zgrozo – o skrzynce buraków, o słoiku ogórków lub o puszce śledzi?
  • pytaniem na pytanie
    3.03.2009
    3.03.2009
    Poproszę o wyjaśnienie, czy rzeczywiście nie należy, jak głosi obiegowa opinia, odpowiadać pytaniem na pytanie. Jeśli to prawda, to jakie są przeciwskazania dla takiej formy wypowiedzi, a kiedy można sobie na to pozwolić? Wydaje mi się, że nie jest rażącym uchybieniem językowym taki na przykład prosty dialog:
    – I co sądzisz o mojej propozycji?
    – Jakiej propozycji?

    Co zatem o odpowiadaniu pytaniem na pytanie sądzą językoznawcy?
    Pozdrawiam,
    Maciej Szymański
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego