-
Inwestycyjno-bankowy, inwestycyjnobankowy, bankowoinwestycyjny4.10.20164.10.2016Szanowni Państwo!
W Wielkim słowniku ortograficznym PWN można znaleźć hasło inwestycyjno-bankowy z odniesieniem do reguły nr 186, co oznacza, że dwa człony tego przymiotnika zostały uznane za równorzędne znaczeniowo. Nie przychodzi mi do głowy nic, co byłoby i inwestycyjne, i bankowe. Istnieje za to wiele podmiotów związanych ze szczególnym rodzajem bankowości, jakim jest bankowość inwestycyjna, a słowa inwestycyjnobankowy w słowniku nie ma. Czy mógłbym prosić Państwa o komentarz?
-
Iwo11.03.201211.03.2012Szanowni Państwo,
w Państwa Poradni pojawiało się już pytanie o imię Iwo, ale udzielano na nie sprzecznych odpowiedzi: prof. Bańko zaleca odmianę z dodaniem -n-, a prof. Grzenia dopuszcza (a wręcz zaleca!) odmianę: Iwa, Iwowi…, a także pozostawianie postaci nieodmiennej. Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN (1999) też postępuje niekonsekwentnie: na str. 1506 informuje, że imię Iwo jest nieodmienne, a na str. 1648 przedstawia odmianę z -n-. -
Jak wymawiamy ł?15.04.200315.04.2003Pytanie: Szanowni Państwo!
Wielokrotnie spotykam w odpowiedziach o wymowie użycie [ł] dla wskazania niezgłoskotwórczego [u] (V1 – [fał 1], feng shui – [fank szłej]). Jest dość znaczna ilość użytkowników języka polskiego, zwłaszcza na wschodzie, która w dalszym ciągu używa twardego [ł]. Do niedawna w szkołach teatralnych właśnie uczono twardego [ł] jako poprawnego scenicznie. Tłumaczenia wymowy tego typu mogą być dla nich mylące. Trudno dzieciom, mówiącym twardo [ł], wytłumaczyć, że spotkane w komiksach [Łał] musi być czytane jako [Uau]… Czyżby nie można było do oznaczenia niezgłoskotwórczego [u] użyć innego znaku i nie krzywdzić użytkowników twardego [ł], które z taką nostalgią wspominają Polacy w Macierzy? Język polski jest używany nie tylko w kraju, więc ignorowanie w słownikach wymowy użytkowników twardego [ł] (historycznie usprawiedliwionego i poprawnego z punktu widzenia języka polskiego!) jest krzywdzące.
Z poważaniem,
Mirosław Szejbak
-
Jak zostać mistrzem pióra?13.06.201213.06.2012Szanowni Państwo!
Mam pytanie, jak rozwijać swoje umiejętności językowe? Jak zostać mistrzem pióra? Co poradzilibyście licealistce czy studentce, która chce pisać piękne pod względem językowym wypracowania/prace zaliczeniowe? Która chce tak wyćwiczyć swój język, aby ten giętki powiedział wszystko, co pomyśli głowa? Oczywiście wiadomo, że trzeba dużo czytać i pisać. Ale co czytać i jak? Jak nauczyć się pięknie posługiwać słowem? Czy są jakieś ćwiczenia, które można wykonywać? -
Jego Magnificencja…3.04.20023.04.2002Mam problem: czy do Rektora zwracamy się Jego Magnificencjo czy Wasza Magnificencjo i dlaczego?
-
jemu czy Jemu?11.06.201211.06.2012Szanowni Państwo,
czy pisanie dużą literą zaimków w trzeciej osobie, gdy w korespondencji z kimś piszemy o innej osobie: Ona, Jemu, Ich itp. jest ogólnie przyjętym zwyczajem, czy też pewną ekstrawagancją? Spotykam różne opinie na ten temat – niektórzy twierdzą, że to niezbędny przejaw szacunku do osób, o których piszemy. Inni skłonni sa uznać to za przesadną egzaltację stylu.
Z poważaniem,
Łukasz
-
jest czy był?4.02.20114.02.2011Witam,
zastanawia mnie następująca kwestia: czy mówiąc np. o Adamie Mickiewiczu, powinnam powiedzieć, że Polakiem / dramaturgiem / poetą / kimkolwiek jest, czy też był?
Z góry dziękuję za odpowiedź –
Felicyta -
Kiedy w, kiedy we?
15.05.202415.05.2024Zwroty „w środę”, „we środę” tak samo jak „w czwartek”, „we czwartek” okazały się poprawne i wariantywne.
Oznacza to zapewne, że poprawne i wariantywne są „w środku”, „we środku” oraz „w czwartym ...”, „we czwartym ...”.
Bo jak mogłoby nie być.
-
Kim jest monarcha?27.02.200127.02.2001Bardzo dziękuję za odpowiedź dotyczacą dziwnego kalendarza. Mam jeszcze dodatkową wątpliwość. W odniesieniu do jakiego władcy można użyć określenia monarcha?
Pozdrawiam Redakcję i gratuluję sprawnego działania! -
klin
14.01.202414.01.2024Dzień dobry, ciekawi mnie etymologia wyrażenia „klin”/"„walić klina”, tj. spożycia z rana alkoholu, żeby zredukować objawy kaca. Kiedy to określenie pojawiło się w mowie potocznej i skąd skojarzenie klina z rzeczoną czynnością? Serdecznie pozdrawiam