Szanowni Państwo,

jak należy rozumieć przysłowie „Gdy w Nowy Rok skwar i upał, baran wilka będzie chrupał”?

Pytanie językowe natury biologicznej.

Na jednej z grup dotyczących modliszek i innych bezkręgowców pojawił się post o treści:

"Nie odmieniamy nazw łacińskich w języku polskim (...) Pajęczarze bardzo często piszą bulbusy i chelicery (kiedy sam tak pisałem), ale bulbus w l. mn. to bulbi, chelicera, to chelicerae."

O ile zgadzam się z tym w przypadku nazw gatunkowych, to czy spolszczenia takie jak chelicery, czy bulbusy faktycznie są niedopuszczalne?

„Idzie jesień i zima, synów nié ma i nié ma” – tak w formie dawnej, utrwalonej i przekazanej przez poetę. A jak pisać nié ma w tekstach współczesnych, np. w partiach dialogowych – pominąć é i zostawić tylko ni ma? Czym jest dziś ten zwrot, jeśli wypowiadająca go osoba nie stosuje go z przymrużeniem oka (dla efektu, zabawy itp.), lecz bierze za naturalną właściwą formę – archaizmem, regionalizmem, argotyzmem czy błędem? A jeśli błędem, to jak bardzo rażącym?

Chciałbym zapytać o poprawność stosowania łacińskich skrótów, takich jak etc., i.e, e.g., w tekstach oficjalnych, np. w pracy magisterskiej. Są to zwroty bardzo chętnie używane w anglojęzycznej literaturze naukowej; ciekawym, czy konsekwentne wyparcie ich polskich odpowiedników nie będzie odebrane negatywnie. Sama praca magisterska dotyczy nauk technicznych.

Pozdrawiam serdecznie
Mateusz Owczarczak

Dzień dobry,

czy użycie słowa testament w znaczeniu «dowód czegoś» jest poprawne? Np. jako testament siły, jak w tym wypadku:

"""

Adam Bielan podkreślił, że powstanie w getcie "było znakiem nadziei dla świata, że Żydzi nie odejdą w noc w milczeniu". - Będą walczyć o przeżycie i o wartości, które czynią nas ludźmi. To testament siły, jakim jest solidarność i wspólnota - skonkludował eurodeputowany PiS.

"""

Szanowni Państwo,

dowiedziałem się, że jabłko to etymologicznie zdrobnienie od słowa jabło, ale skoro tak, to czemu zdrobnienie od słowa mydło brzmi mydełko, a nie mydłko, czemu od lustro jest lusterko a nie lustrko, itd. Idąc tym tropem chyba powinno się mówić jabełko. Proszę o odpowiedź.

Pozdrawiam

Co oznacza formuła Bywaj, wypowiadana na odchodnym? Dla porównania: Trzymaj się, Idź z Bogiem czy Śpij dobrze są dość oczywiste w pozytywnym przekazie. A z tym bywaniem – o co tu chodzi? Jak nacechowane jest takie pożegnanie?

Składam właśnie książkę, zbiór zadań z geometrii, w której autorka używa sformułowania długość wysokości, np. „wzór na objętość prostopadłościanu to iloczyn jego pola podstawy i długości wysokości”. Czy to sformułowanie jest poprawne? Jeżeli mamy trzy wymiary: długość, szerokość i wysokość, to czy łączenie ich ma sens? Idąc tym tropem musielibyśmy mówić również długość szerokości i długość długości. Autorka bardzo upiera się przy tym sformułowaniu.

Z góry dziękuję za odpowiedź.