intonacja
-
Interpunkcja po słowem 26.12.201626.12.2016Mam pytania do zdania: Szkoły podstawowe, średnie i wyższe, słowem, całe szkolnictwo zasługuje na lepsze traktowanie. 1. Interpunkcja. Do takich sytuacji odnosi się reguła [389]. Powyższa wersja jest zgodna z podanymi tam przykładami, jednak ze względu na intonację przy odczytywaniu postawiłbym te przecinki inaczej: po wyrazie szkolnictwo, a nie słowem. A może nawet ująłbym tę część zdania w dwa myślniki, chcąc ją zaakcentować. 2. Czy orzeczenie nie powinno mieć formy liczby mnogiej?
-
Interpunkcja wykrzykników23.05.201823.05.2018Szanowni Państwo,
chciałem zapytać o przecinki po wykrzyknikach, które nie zawsze „wykrzykują”, np. ach(,) śpij, kochanie, o(,) tak, oj(,) nie. Czy w takich sytuacjach zawsze stawiamy przecinek, nawet jeśli temperatura uczuciowa wypowiedzi jest niska, oznaczone miejsca nie są wypowiadane ze szczególną intonacją, brak pauzy oddechowej itp.?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik -
Interpunkcja wyrażeń do diabła, do licha
30.10.202030.10.2020Dzień dobry. Chciałbym się dowiedzieć, czy w zdaniach "Co do diabła?" i "Co do licha?" powinno się wstawiać przecinki po "co". Będę wdzięczny za uzasadnienie.
-
interpunkcja w zwrotach powitalnych7.04.20087.04.2008Witam,
mam pytanie dotyczące interpunkcji. To jeden z częściej pojawiających się problemów podczas rozmów online. Czy zdania: „Cześć, Andrzeju”, „Witajcie, moi drodzy!” powinny być pisane tak, jak przedstawiłem, zawsze z przecinkiem? Bardzo często spotykam się z przykładami typu „Witaj Internauto”.
Przy okazji, czy słowo internauci używane np. na stronach internetowych jako zwrot do ogółu tej społeczności winno być pisane z wielkiej czy raczej małą literą?
Pozdrawiam serdecznie. -
Ja z Jolą… 30.05.201830.05.2018Proszę o poradę dotyczącą poprawności zdania: Z Jolą poszłyśmy do kina. Taką formę słyszę w mowie potocznej bardzo często. Czy lepiej: Ja z Jolą poszłyśmy do kina.
-
Jest tam kto?19.02.201419.02.2014Zaimki nieokreślone w słowniku Doroszewskiego (i wcześniej) pisane są jak zaimki względne, np. w haśle wyobrażać: „przedstawiać co na obrazie (…); dawać obraz czego”. W haśle zastrzec się występuje pisownia dwojaka: „z góry sobie coś zastrzec, wypowiedzieć się przeciw czemu”. Skąd ta różnica? Kiedy to unormowano? Czy we współczesnej polszczyźnie poprawne jest używanie form bez -ś? Czy można było napisać: „Uderzyłem ręką o co twardego”, „Był gdzie w Ameryce”, „Wszedł kto między nas”?
-
Mówić z emfazą, kłaść na coś akcent6.07.20166.07.2016Szanowni Państwo,
zwracam się z uprzejmą prośbą o wyjaśnienie, czy słowo emfaza może być używane w celu podkreślenia, zaakcentowania czegoś. Innymi słowy, czy można napisać: Emfazy wymaga fakt… zamiast np. Należy zaakcentować fakt…, Wymaga podkreślenia, że…?
Z góry serdecznie dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem
Czytelnik
-
mówić z jakims akcentem28.06.200828.06.2008Dlaczego mówimy, że ktoś mówi po polsku z obcym akcentem, chociaż rzadko chodzi tutaj o akcent w sensie właściwym (jako przycisk zdaniowy lub wyrazowy), a przeważnie o (obco brzmiące) zabarwienie artykułowanych głosek?
-
No tego to się nie spodziewałem!18.04.201518.04.2015Dzień dobry,
spotkałem się wczoraj z wyrażeniem: „No tego, to się nie spodziewałem”. Mam dwie wątpliwości z nim związane:
1) Czy przecinek na pewno jest tu we właściwym miejscu? Przyznam że zupełnie mi tu nie pasuje.
2) Czy wyraz to nie jest zbędny? Przypomina mi słowo bądź z niepoprawnego wyrażenia w każdym bądź razie. -
Parenteza jako środek stylistyczny9.05.20179.05.2017Na forum internetowym sprzeczaliśmy się o to, czy stawiać przecinki za i w celu podkreślenia wtrącenia, czy lepiej zamienić szyk wyrazów. O to przykład: Dokończył swój żart i, ze świecącym kamieniem w dłoni, bojaźliwie ruszył do środka. Czy może lepiej było by napisać Dokończył swój żart i bojaźliwie ruszył do środka, trzymając w dłoni świecący kamień. I w odniesieniu do tego przykładu, to czy zdanie może być dobrze zbudowane, ale styl może być kiepski?