Prosiłbym o pomoc w roztrzygnięciu pewnej kwesti językowej, która od jakiegoś czasu pojawia się również w Poradni PWN. Moja babcia kilka dni temu skończyła sto lat, w związku z tym, prezydent miasta, w którym zamieszkujemy zaszczycił nas swoją wizytą. W oficjalnym piśmie gratulacyjnym oraz na stronach internetowych pojawiło się wszędzie słowo „jubilatka”. Mając na uwadze, iż słowem właściwym byłoby solenizantka, czy w stosunku do czyiś urodzin, na przykład setnych możemy użyć słowa — jublilat, jubilatka? Dziękuję.

Mam pytanie dotyczące oboczności n:ń w rzeczownikach zakończonych na n. Nie jestem w stanie sobie przypomnieć, o jakim słowem wcześniej się kłopotałem, więc podam inne. Jest przykładowo takie państwo Kaedwen (państwo ze świata Wiedźmina Andrzeja Sapkowskiego). Przymiotnik od niego będzie kaedwenski czy kaedweński? Czy może ta zasada przy nazwach własnych wygląda inaczej?
Drugie pytanie dotyczy tę. Jeśli rzeczownik jest rż., to mówimy np. tę krew, ale tą krwią, tak?

Szanowni Państwo,
mam kłopot z odmianą niejednorodnych zaimków osobowych. Jeśli założymy, że walczą dwaj mężczyźni (oni), to prawidłowe jest stwierdzenie: muszę ich rozdzielić. Odpowiednio w wypadku walczących kobiet (one) – je rozdzielić, zwierząt (one) – je rozdzielić.
Ale jak prawidłowo powinnam powiedzieć, jeśli walczy mężczyzna i zwierzę, a także kobieta i zwierzę? Nie potrafię znaleźć prawidłowej odpowiedzi, więc byłabym bardzo wdzięczna za pomoc.

Z poważaniem
Barbara Szelegejd

Czy nie obowiązuje nas zasada, że jeśli istnieje spolszczona wersja jakiejś obcej nazwy geograficznej, to używamy właśnie jej, a nie oryginału? Skąd wobec tego określenie lista regensburska (baza czasopism na serwerze Universitätsbibliothek Regensburg, czyli Biblioteki Uniwersyteckiej w Ratyzbonie)?
Dziękuję!
Maria Adamiak

Dzień dobry!

Przy gotowaniu jajek bardzo przydatne jest urządzenie zwane po angielsku eggtimer. Zastanawia mnie, jak można by przełożyć jego nazwę na polski. W Internecie funkcjonuje jako „minutnik do gotowania jajek”, jednak minutnik bardziej mi się kojarzy z przyrządem dzwoniącym po określonym czasie. Nie mówiąc o nieporęczności tak długiego miana. Dla własnego użytku mówię „czasownik”.

Czy mieliby Państwo jakieś sugestie?

Pozdrawiam

Która forma jest lepsza: na ulicy czy przy ulicy? NSPP podaje, że forma przy ulicy jest oficjalna, z czego wynika, że lepiej mówić na ulicy, jednak forma przy ulicy jest bez porównania częstsza – może dlatego, że wielu ludziom forma na ulicy kojarzy się z bezdomnością. Co Państwo sądzą na ten temat?

Czy sformułowanie „w kinie Świta na ulicy Białej” jest prawidłowe? Czy w przypadku miejsca zamieszkania, instytucji, firmy prawidłowy jest wyłącznie zapis „przy ulicy”? Mój dom zawsze był na ulicy Kolejowej, a ja nie czułam się bezdomna...

Pozdrawiam

Dorota

Moje pytanie dotyczy reguły 18.28. WSO. W jakich dokumentach można stosować regułę pisowni wielką literą nazwy urzędów jednoosobowych? Czy aktami prawnymi w tym rozumieniu będą również regulaminy wewnętrzne, obowiązujące tylko w konkretnej instytucji? Czy w tych dokumentach będzie można napisać np., że decyzję w tym zakresie podejmuje Minister Ochrony Środowiska, jeśli nie mamy na myśli konkretnej osoby.
Z góry dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry,

szukam informacji na temat sytuacji, kiedy użycie słówka nie lub litery a daje osobne (niekoniecznie nowe ;-) ) znaczenie słowa, nie zaś proste zaprzeczenie.

Słowa takie jak: niejaki, niektóry, niepalący, niedbały, nieprzyjaciel, nieustanny, niezgoda, niewypał, nienawiść, niemoralny i amoralny, atrofia, nienormalny i anormalny, nienaturalny — funkcjonują jako samodzielne jakości, mogą mieć samodzielne znaczenia i funkcje oderwane od zaprzeczenia. Mam nadzieję, że wyraziłam to zrozumiale.

pozdrawiam

karO

Witam.
chciałbym zapytać się, czy wyrażenie okazjonalny strój (w znaczeniu 'strój na jedną okazję, taki, który założymy jeden raz') jest prawidłowe?