Witam!
Jaka jest poprawna odmiana funkcji, które zwykle występują w odmianie męskoosobowej, w sytuacji jednak, kiedy funkcję pełni kobieta. Np. „Burmistrz Miasta X zwróciła się o opinię”, czy „…zwrócił się o opinię”? Znaczenie ma tu płeć osoby, która pełni funkcję, czy też pisząc burmistrz, mamy mieć na myśli organ i wobec tego piszemy „Burmistrz zwrócił się o…”, nawet wiedząc, że burmistrz jest kobietą? Problem dotyczy także innych słów, jak: prezydent, dyrektor etc.
Dziękuję za pomoc.

Szanowni Państwo,
zastanawiam się nad poprawnością zdania W warszawskich autobusach widać coraz więcej pań kierowców. Czy można tak powiedzieć, czy może trzeba sobie poradzić inaczej, np. …więcej pań za kierownicą? A co ze zdaniem Kierowcami coraz częściej są kobiety? Ono chyba nie budzi zastrzeżeń.

Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Państwo,
zastanawiam się, jaka odmiana pseudonimu bohaterki Kobiety-Kot jest poprawna. Czy powinno się odmieniać tylko człon Kobieta, czy również Kot? Przykładowo zdanie „Film z Kobietą-Kotem” wydaje się w porządku, ale już „Powiedziałem Kobiecie-Kotu” albo nawet „Powiedziałem Kobiecie-Kotowi” brzmi trochę niedorzecznie.
Dziękuję za odpowiedź

Jak można by nazwać kobietę kierowcę, skoro terminy kierowniczka i kierownica są już zajęte?

Czy da się utworzyć żeński odpowiednik nazwy aparatczyk?

Jaka jest poprawna forma żeńska zawodu „fizyk teoretyczny”? Przychodzi mi na myśl: „fizyczka teoretyczka”, „fizyczka teoretyczna”.

Szanowni Państwo,

prawdopodobnie gdzieś w Internecie natknąłem się na słowo kierująca jako określenie kierowcy, z zaznaczeniem płci osoby prowadzącej pojazd. Słowo to wzbudziło moją sympatię i chętnie się nim posługiwałem, również (co przyznaję ze skruchą) poprawiając Internautę który napisał o pewnej pani (w dopełniaczu) kierowczyni.

Chciałem zapytać o poprawność obu słów i które z nich (jeśli w ogóle któreś) polecacie Państwo do stosowania.

Dzień dobry!

Niedawno po raz pierwszy w polskim kościele luterańskim kilka kobiet zostało księżmi. W jaki sposób o nich mówić i jak się do nich zwracać (tzn. jaka jest forma żeńska od rzeczownika "ksiądz")? Czy może mówić "pastorka" - od słowa "pastor" (jak zazwyczaj mówi się o kapłanach protestanckich)? A może po prostu "kapłanka"?

Szanowni Państwo,
czy istnieje w języku polskim neutralne określenie statusu kobiety niepracującej, zajmującej się domem, dziećmi itp.? Chodzi mi o słowo podobne do francuskiego femme au foyer czy angielskiego housewife – o słowo nieobraźliwe i możliwe do codziennego stosowania.
Pozdrawiam,
Jakub Jagiełło

Dzień dobry,
w Biurze Obsługi Klienta pracują same kobiety, każda z nich pełni funkcję opiekuna klienta kilku różnych firm. Która forma w korespondencji z klientami jest poprawna w sytuacji, gdy jedna z pracownic pisze o innej:
- Przekażę prośbę Państwa opiekunowi, Annie Kowalskiej;
- Przekażę prośbę Państwa opiekunce, Annie Kowalskiej;
- Przekażę prośbę koleżance z BOK;
czy może jeszcze inaczej?
Czy używanie zwrotu koleżanka (z działu, z BOK) jest nieprofesjonalne?
Dziękuję za odpowiedź.