Dzień dobry,
pewna moja znajoma pod pewnym zdjęciem zamieszczonym w internecie przeczytała komentarz: „Wyglądasz legitymująco”. Usiedliśmy w gronie humanistów, dumaliśmy długo, ale poza wspólną konstatacją, że chodzi zapewne o interferencję z językiem angielskim, nie doszliśmy do żadnych wniosków odnośnie znaczenia i odcienia przytoczonego zwrotu. Czy mogliby Państwo pomóc rozstrzygnąć, czy aby autor – personalnie lub lingwistycznie – nie obraził osoby figurującej na zdjęciu?
Pozdrawiam,
Jacek

Szanowni Państwo,

uprzejmie proszę o odpowiedź na pytanie, w jakim stylu należy napisać przypis autora tekstu, wpleciony do cytatu wyróżnionego kursywą – powinno się go utrzymać w kursywie czy piśmie prostym. Chodzi mi np. o taki fragment:

„Stwierdzono, że „należy się to beneficjentowi [zamawiającemu – przyp. autora], który wniósł wniosek”. Ponieważ pole tekstowe w Państwa poradni nie pozwala na używanie kursywy, proszę przyjąć, że cytat jest kursywą i nie ma cudzysłowów.

Z poważaniem

Szanowni Państwo,

chciałbym uprzejmie zapytać, czy kilka cytatów, z których każdy okraszony jest kilkuzdaniowym komentarzem, można wyszczególnić w tekście podobnie jak wyliczenia? Jakim znakiem oddzielić wówczas cytat od komentarza? Czy taka konstrukcja powinna zostać zamknięta znakiem kropki? Schemat dla przykładu:

Wystarczy w tym miejscu przytoczyć słowa wypowiedziane przez owego człowieka:

– [cytat]; [komentarz].

– [cytat]; [komentarz].

– [cytat]; [komentarz].

Dziękuję,

Miłosz

Szanowni Językoznawcy!
Który z poniższych zapisów jest poprawmy?

1) Pierwsze zdanie. (Komentarz do niego. Dodatkowy komentarz!). – jeśli ten zapis jest błędny, jaki będzie poprawny, aby nawias pozostał częścią zdania?
2) Pierwsze zdanie. (Komentarz do niego. Dodatkowy komentarz!) – bez kropki na końcu, skoro w nawiasie jest wykrzyknik?
3) Pierwsze zdanie. (Komentarz do niego. Dodatkowy komentarz). – przypadek, kiedy oba zdania w nawiasie kończą się kropką.

Pozdrawiam
Anna

Proszę o wyjaśnienie terminów anotacja i anotować. Czy mają one coś wspólnego z adnotacją?

Witam.
W środowisku programistów często słyszy się zwrot zakomentować (ang. to comment out) odnoszący się do zamiany części napisanego kodu w komentarz (nie chodzi tu o opatrzenie kodu dodatkowym komentarzem). Ponieważ powyższego słowa nie znajdziemy w słowniku języka polskiego, chciałbym uzyskać informację, w jaki sposób w zgodzie z poprawną polszczyzną nazwać tego typu proces.
Pozdrawiam

Kruk krukowi(parafraza)

Rymokleta rymoklecie oka nie wykole,
stąd się plenią w internecie pomimo biadoleń.
Nikt nie znalazł rozwiązania, by zjawisko zmienić,
więc się cieszą swym bazgraniem, bo je ktoś docenił.

Czy trafny jest komentarz poniżej odnośnie zacytowanego czterowersu:

Czy się plenią oka, czy rymokleci, bo tak na skróty piszą nieraz poeci?

A może się czepiam, bom też wierszokleta?

Szanowni Państwo,
zastanawia mnie, skąd się wzięła tak popularna w środowiskach młodzieżowych beka na określenie czegoś bardzo zabawnego. Czyżby od beczki śmiechu?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Szanowni Językoznawcy!
Jak powinna wyglądać interpunkcja w zdaniu, gdzie jako komentarz w nawiasie pojawia się cytat. Chodzi mi o kropkę zamykającą cytowane zdanie, którą stawia się po cytacie, i drugą na koniec całego zdania, po nawiasie. Czy w tym przypadku wystarczy jedna kropka – po nawiasie? Na przykład: Treść zdania („Będący cytatem komentarz, stanowiący zdanie, czyli zaczynający się wielką literą”). A co z kropką po cytacie w przypadku, gdyby po nawiasie szedł dalszy ciąg zdania głównego?
Anna

Szanowna Poradnio,
czy kiedy w nazwiskach obcych występuje cząstka de, to przy spolszczaniu można z niej zrezygnować? Czyli np. markiz Roberto de Villena to markiz Villena czy markiz de Villena?
Łączę wyrazy szacunku
Dorota