koniec
-
Patrząc stąd, świat zdaje się nie mieć końca1.11.20091.11.2009Witam,
czytając Lapidarium III Ryszarda Kapuścińskiego, spotkałam się z następującym zdaniem: „Nic tu nie ogranicza człowieka i ponieważ patrząc stąd, świat zdaje się nie mieć końca, i my poddajemy się złudzeniu, że oto dotykamy wieczności”. Czy konstrukcja ta nie zawiera błędu? Wygląda to tak, jakby imiesłów patrząc odnosił się do świata, a przecież podmiotem jest człowiek (tudzież my).
Z góry dziękuję za odpowiedź,
Felicyta -
pytajnik na końcu pytania4.09.20034.09.2003Bardzo proszę o rozwianie moich wątpliwości dotyczących stawiania pytajnika w następującym przypadku: „Błędy w negocjacjach z dłużnikiem – jak uniknąć problemów z odzyskaniem pieniędzy” Czy na końcu takiego zdania będzie pytajnik? Jest to tytuł artykułu – czy ma to znaczenie dla postawienia pytajnika lub nie?
-
Się na końcu zdania28.05.201928.05.2019Dzień dobry, która forma jest poprawna: Uwaga! Drzwi zamykają się czy Uwaga! Drzwi się zamykają?
Pozdrawiam
-
Się na końcu zdania
18.12.202218.12.2022Dzień dobry, w psychologii, gdzie często wykorzystuje się kwestionariusze do badań, można spotkać dwie wersje skrajnych oznaczeń skali:
1) „Zdecydowanie się nie zgadzam - Zdecydowanie się zgadzam”
2) „Zdecydowanie nie zgadzam się - Zdecydowanie zgadzam się”.
Czy są Państwo w stanie odpowiedzieć, która z form jest poprawna, tak byśmy w badaniach mogli wykorzystywać tylko jedną z nich?
-
wykrzyknik nie na końcu wypowiedzenia30.03.201530.03.2015Szanowni Państwo,
nurtuje mnie kwestia stosowania dużej bądź małej litery w przypadku wyrazów następujących po umiejscowionych w środku zdań eksklamacjach. „Mogłem go dostrzec, lecz – ach! – nie mogłem sięgnąć” albo „Ostatni raz widziałem go hen! za rzeką”. Czy można uznać za poprawny spotykany w starszych publikacjach, zaprezentowany uprzednio zapis i bezpiecznie stosować go? Czy zakończenie słów w podanych sytuacjach wykrzyknikiem jest zasadne?
Z poważaniem -
x na końcu wyrazu23.11.200423.11.2004Jaki jest zakres reguły dotyczącej spolszczania spółgłoski x do postaci ks? Są przypadki gramatyczne, w których spolszczanie imion, nazwisk itp. jest konieczne ze względów fonetycznych (miejscownik typu Niksie), choć może to rodzić wątpliwości co do oryginalnego brzmienia. Po co natomiast zapisywać x jako ks nawet wówczas, gdy nie zachodzi wymiana s do ś? Skąd wtedy wiedzieć, czy chodzi np. o G. Luksa, malarza, czy o G. Luxa, oświetleniowca – tylko z kontekstu? Czy reguła dotyczy też głosek y (w funkcji j) i v?
-
x na końcu wyrazu2.07.20082.07.2008Witam,
mam pytanie odnośnie słów zaczynających się na literę x. Czy przy odmianie takiego wyrazu przez przypadki obowiązuje taka sama zasada jak przy odmianie wyrazów, które zawierają tę literę, ale nie na początku? Chodzi mi o to, że takie słowa w mianowniku zapisuje się przez x, ale już w innych przypadkach zamienia się x na ks (np. Hortex, Horteksu).
Pozdrawiam i z góry dziękuję za odpowiedź. -
Co z się na końcu?8.07.20198.07.2019Która z poniższych składni jest prawidłowa dla języka polskiego – Chce się zapisać czy Chce zapisać się?
-
Dzielenie obcych nazw własnych na końcu wiersza8.04.20208.04.2020Czy prawidłowy jest podział na sylaby słów z podwójną literą i wymawianą jedną głoską? Np. Har-ry (mówimy Hary, nie Harry), Les-ser.
-
Dzielenie transakcji na końcu wiersza11.04.201911.04.2019Proszę o opinię w sprawie dzielenia słowa transakcja: zgodnie ze słownikiem ortograficznym czy z Innym słownikiem języka polskiego?
