Szanowni Państwo,
chciałabym zapytać, czy stwierdzenie kwestie te regulują odrębne przepisy jest poprawne językowo? Czy nie powinno, dla jasności wywodu, być napisane kwestie te są regulowane przez odrębne przepisy? Czy akurat w tym przypadku można założyć, że odbiorca wie, iż tylko przepisy mają moc regulującą, więc zastosowanie strony czynnej i najpierw dopełnienia, później podmiotu, nie przeszkadza w zrozumieniu treści?
Byłabym bardzo wdzięczna za odpowiedź.
Z wyrazami szacunku
NW

Dzień dobry,
moje pytanie dotyczy podziału na rodzaj przymiotnika, rzeczownika i czasownika. Czy w l. pojedynczej wyróżniamy r. męski, żeński i nijaki, a w l. mnogiej r. męskoosobowy i niemęskoosobowy (czy po prostu r. męski, żeński i nijaki)? Spotkałam się z podziałem l. pojedynczej na męski (w ramach którego wydzielamy m.in. r. męskoosobowy), żeński i nijaki? Jaki jest podział klasyczny (szkoła podstawowa, liceum, gimnazjum), a jaki akademicki (szkoła wyższa)?
Z poważaniem
Patrycja Redzińska

Nurtuje mnie zasada odmiany pewnej grupy wyrazów. Mamy wyraz koń, od którego narzędnik (z kim, z czym?) liczby mnogiej to końmi lub koniami. Natomiast dla wyrazu słoń, ów narzędnik to tylko słoniami.
Jeśli chodzi o rodzaje żeńskie, to mamy wyraz broń, od którego narzędnik to tylko broniami, a już w wyrazie toń, jest to tylko tońmi.
Analogicznie gość (gośćmi) i kość (kośćmi/kościami).
Czy istnieje jakaś reguła, by móc wydedukować prawidłowość odmiany innych tego typu wyrazów?

Szanowni Państwo,
pamiętam jak przez mgłę rysunkową postać z czasopisma dla dzieci, które czytywałem ponad 40 lat temu. Był to Pimpek, ale nie pamiętam, czy to był zająć, kot czy może pies. Jak powinno brzmieć pytanie: kim był Pimpek czy czym był Pimpek? Teoretycznie: czym, bo był zwierzęciem, ale też zantropomorfizowanym, więc może jednak: kim?

Szanowni Profesorze,

uczę się polskiego i niedawno zobaczyłem słowo garść wraz z różnymi liczebnikami. I chciałbym zapytać dlaczego dwie garście, natomiast pięć garści?

Z wyrazami szacunku

Denys Fiks

Jak prawidłowo podzielić wyraz maskotka na sylaby. Córka, uczennica klasy pierwszej, dokonała takiego podziału: ma-sko-tka, a pani poprawiła na mas-kot-ka. Ja sama podzieliłabym chyba tak: mas-ko-tka. Czy tylko wersja pani jest prawidłowa? Bardzo proszę o odpowiedź.

Jak nazwiemy młode koziorożca i nosorożca? Intuicja podpowiada mi, że koziorożątko i nosorożątko, jednak wolałbym się upewnić.

Czy kobieta mieszkająca w Zakręcie jest zakręTANKĄ czy zakręCIANKĄ?
Jak nazwać mieszkankę wsi Kot? Kotanka? Koczanka? Kotowianka? Czy w ogóle – tak jak w ostatniej formie (kotowianka) – możemy swobodnie dodawać cząstkę -owi-? I z mieszkanki Nart uczynić nartOWIankę?
Czy jeżeli w końcówce jest dźwięk [k] lub [c], możemy wymieniać go na [cz]? Na przykład: Adamki – adamczanka, Nidzica – nidziczanka.
A mieszkanka Wychódźca to wychódź(c)czanką czy wychódźcowianką?

Szanowni Państwo,
reguła [73] nakazuje pisać wielką literą jedynie pierwszy wyraz w tytułach utworów artystycznych. Co jednak z takimi przykładami jak: Ulica Japońskiej Wiśni (wiersz Osieckiej), Ulica Sezamkowa, Łuk Triumfalny (powieść Remarque’a, której tytuł nawiązuje do paryskiej budowli)? Nazwy te same w sobie podchodzą pod regułę [82], z której wynika pisownia wielką literą wszystkich wyrazów. Jak pogodzić tę kolizję?
Z wyrazami szacunku
Czytelnik

Jaką formę przyjmują rzeczowniki nieżywotne w wołaczu? Np. ołówek czy ołówku, piórnik czy piórniku? Kiedyś uczono mnie, że wołacz = mianownikowi, a tylko przy personifikacji (baśnie, poezja) używa się piórniku, ołówku, długopisie, itp. Dziś słyszę, że to błąd. Czy faktycznie? Z góry dziękuję za wyjaśnienie. Małgorzata