Chciałbym się dowiedzieć, jakie normy poprawnościowe łamią sprawozdawcy w niżej przedstawionych przykładach:
— „Jak państwo widzicie, nic nie widać już w tej mgle”.
— „Szwedzi są o tyle niebezpieczni, że nie są groźni”.
— „Piłka ugrzęzła w ciałach warszawskich zawodników”.
—„Hiszpan sięgnął po piłkę, która była po przeciwnej stronie boiska”.
— „Norwegowie w czerwonych koszulkach i białych spodenkach, Polacy zaś w strojach odwrotnie pokolorowanych”.
— „Oto ten moment, przed momentem na państwa ekranach”.

Dzień dobry,

czy następujące zdanie ma poprawną kolejność „niezgodna wartość ze słownikiem”? Wydaje mi się, że poprawnie powinno być „wartość niezgodna ze słownikiem” ponieważ fragment „ze słownikiem” odnosi się do „niezgodna” i bez tego słowa nie funkcjonuje samodzielnie. Tak samo jak ma sens fragment „niezgodna ze słownikiem”, a nie ma sensu „wartość ze słownikiem”.

Szanowni Państwo,

nieżyjący już dziennikarz muzyczny Radia Lublin, Jerzy Janiszewski, napisał w latach 80. opublikowaną na łamach „Kuriera Lubelskiego” historię zespołu Budka Suflera, w której kilka razy użył wyrazu szmons, np. byle szmons zachodni miał nieograniczony dostęp do anteny lub „przypadkowy holenderski hit (szmons) bardziej olśnił paru krajowych krytyków aniżeli plantatorów tulipanów”. Co ten wyraz dokładnie oznacza i skąd się wywodzi?

Z wyrazami szacunku

Piotr Michałowski

Witam!
Pytanie dotyczy pisowni vlepki. Vlepka, to mała naklejka, którą można zobaczyć na tylnej szybie autobusów komunikacji miejskiej. Autorzy tychże naklejek nazywają siebie vlepkarzami. Przez pewien czas wydawali także pismo Vlepgazetta. Zastanawiam się, czy nazwa ta, pisana przez v zamiast w, jest poprawna, czy może pisząc o nich, powinniśmy używać litery w – wlepka, wlepkarze?
Pozdrawiam.

Co oznacza powiedzenie: „Wart Pac pałaca, a pałac Paca”? W jakim kontekście można się nim posłużyć?

Studiowałem na wydziale Ochrony Środowiska, na którym to część kadry dydaktycznej dość restrykcyjnie sprzeciwiała się używaniu powszechnie stosowanego zarówno w przekazie masowym jak i w języku specjalistycznym zwrotu woda pitna. Według ww. osób analogicznie powinno się mówić/pisać woda mytna (przeznaczona do mycia/kąpieli). Czy faktycznie poprawniej byłoby zamiast wody pitnej napić się wody przeznaczonej do spożycia/picia?

Chodzi o ewentualną ewolucję w używaniu zwrotu w oparciu o, który to zwrot – o ile dobrze pamiętam – nieboszczyk Doroszewski bezwarunkowo tępił, chyba że to było np. w oparciu o stół. A dzisiaj słyszę, że w opariu o idee, czy marksizm-leninizm, czy w oparciu o ustrój, to już można…
Proszę mi przypomnieć, czy Doroszewski łaskawie dozwalał, czy może potem nastąpiła jakaś ewolucja, przez powszechność takiego wysławiania się, nie patrząc na to, czy to błędne, czy poprawne?

Szanowni Państwo!
Mówimy, że znajdujemy się w czy na terminalu lotniczym? Z góry dziękuję za odpowiedź.
Z poważaniem
Felicyta

Dzień dobry,
proszę o Państwa opinię w temacie stopniowania przymiotników. Czy uznalibyście Państwo przymiotnik zakaźny za stopniujący się opisowo, czy za niepodlegający stopniowaniu?
Pozdrawiam
Jolanta Makuch

Szanowni Państwo,
zauważyłam, że w przekładach artykułów prasowych dość często dodaje się imię przed nazwiskiem, pomimo że w oryginale o osobie tej mówi się używając jedynie samego nazwiska. Czy normy stylistyczne języka polskiego nakazują bądź zalecają użycie imienia przed nazwiskiem, kiedy piszemy o kimś lub cytujemy tę osobę?
Pozdrawiam,
Ewa