Szanowna Poradnio,
tytuły ustaw w pełnym brzmieniu pisze się wielką literą, nazwy skrócone, przywołane w znaczeniu potocznym małą – mówi reguła [73] WSO PWN. Następnie podaje przykłady, które pełnymi tytułami nie są (pełny tytuł ustawy to np. Ustawa z dnia…). Inny podobny przykład to Kodeks drogowy. Ustawa o takim tytule bądź podtytule w ogóle nie istnieje(!), można tu mówić tylko o przytoczeniu potocznym ustawy, zatem – znów powinna być litera mała.
Z poważaniem
Aleksander Durkiewicz

Jak się zapisuje polskie nazwiska? Czy zapis tylko dużymi literami jest poprawny gramatycznie??

Jak zapisuje się imię i nazwisko? Czy zapisane tylko dużymi literami jest poprawne? Czy zapis w odwrotnej kolejności nazwiska i następnie imienia jest poprawny?

W pewnej książce jest postać o imieniu Irimias. Zaskakujący był miejscownik – nie o Irimiasie, lecz o Irimiasu. Dopiero po chwili konsternacji dotarło do mnie, że to z węgierskiego, że imię wymawia się przez [sz] na końcu, a więc wszystko gra, tylko wygląda dziwnie.
Jest jednak w WSO Polańskiego inne węgierskie nazwisko – Kertész. W Msc. o Kertészu. Skoro wymawia się je [kertes], to czy nie powinno być o Kerteszie?

Zauważyłam, że niektóre słowa angielskie, które bez żadnych problemów odmieniamy w mowie, na piśmie wydają się bardzo kłopotliwe zapisane w przypadku innym niż mianownik.

Przykładowo: "IntelliJ", ale o czym? "o IntelliJu?"

Albo, jeszcze bardziej frapujący "Futu.re" (tytuł książki, stąd potrzeba, by go odmieniać i nie tłumaczyć). "O Futu.re`ze"? "O Futu.rze"? Obie utworzone desperacko formy rażą.

Chciałabym zapytać jakie są poprawne formy? Jakimi zasadami kierujemy się je tworząc(poza unikaniem)?

W książce Księga herbaty autorstwa Kakuzo Okakury, przełożonej przez Marię Kwiecińską-Decker doczytałem się słowa, którego znaczenia i nie znam, i nie znajduję w Waszej poradni, a jest to słowo zapławiający. Oto kontekst: Wan Juan-czy opiewał herbatę jako „zapławiające duszę bezpośrednie wzruszenie, którego delikatna goryczka przypomina posmak dobrej rady”. Cóż to słowo znaczy i dlaczego nie można doszukać się go Waszym korpusie językowym?

Pozdrawiam
Szymon Sękowski

Witam!
Jak wiadomo, język polski składa się w ogromnej mierze z wyrazów pochodzenia obcego. Zastanawiam się, czy są jakiekolwiek wyrazy rdzennie polskie, które zostały zapożyczone przez inne języki.
Mariola

Szanowni Państwo,
chciałam zapytać o rekcję czasownika zapytać. Jestem studentką polonistyki i uczono mnie, że jedyną prawidłową formą jest zapytać + kogo/czego, natomiast Słownik poprawnej polszczyzny prof. Markowskiego podaje formę zapytać + B. Takie też formy są chyba najczęstsze i spotykamy je w książkach. Będę bardzo wdzięczna za odpowiedź i rozjaśnienie wątpliwości.
Z poważaniem
Magdalena Pawłowska

Szanowni Państwo,
czy zwrotu zarówno X, jak również Y można używać tak samo jak zwotu zarówno…, jak i… w zdaniach typu: „Zarówno goście, jak i organizatorzy wezmą udział w dyskusjach po konferencji”? A jeżeli jest to błąd lub usterka, to jakiego rodzaju?
Pozdrawiam

Dzień dobry.
Czy istnieje reguła ortograficzna mówiąca o tym, że ch piszemy przed ą? Znalazłam ją w książce Częścików i tylko tam. W żadnym słowniku ortograficznym.
Z poważaniem.