Szanowni Językoznawcy!
Tytuły czasopism ujmujemy w cudzysłów, rozumiem, że podobnie powinny być wyróżnione tytuły gier komputerowych (lub kursywą). Czy dopuszczalna jest opcja niewyróżniania jednych i drugich w żaden sposób? I co z ich skrótowcami (np. Kobieta i Życie – KiŻ, World of Warcraft – WoW)? Spotkałam się ze stwierdzeniem, że już skrótowce absolutnie nie powinny być w cudzysłowie.
Anna

Szanowni Państwo, jeśli w tekście cytujemy fragment zawierający tytuł pisany kursywą, to czy my też musimy zapisać go kursywą? (np. „Większość opowiadań z tomu Koń na wzgórzu[tu kursywa] jest swego rodzaju kroniką”. A jeśli w tym samym tekście cytujemy inny fragment, gdzie tytuł został zapisywany w cudzysłowie? (np. „Czytałem »Króla Ducha«"). Co wtedy robimy? Czy tytuły w cytowaniach zapisujemy jak w oryginale, czy ujednolicamy (np. zawsze kursywą)? 

Z wyrazami szacunku 

Beata Saracyn

Nie mogę znaleźć jednoznacznej informacji o zapisie podpisów pod cytatami pisanymi kursywą. Wydaje mi się, że powinno być:
cytat (kursywa)
autor (pismo proste).

Jednak ostatnio już dwóch moich klientów (przygotowuję do druku), upierało się przy zapisie:
cytat (kursywa)
autor (kursywa).

Szanowni Państwo,

uprzejmie proszę o odpowiedź na pytanie, w jakim stylu należy napisać przypis autora tekstu, wpleciony do cytatu wyróżnionego kursywą – powinno się go utrzymać w kursywie czy piśmie prostym. Chodzi mi np. o taki fragment:

„Stwierdzono, że „należy się to beneficjentowi [zamawiającemu – przyp. autora], który wniósł wniosek”. Ponieważ pole tekstowe w Państwa poradni nie pozwala na używanie kursywy, proszę przyjąć, że cytat jest kursywą i nie ma cudzysłowów.

Z poważaniem

Czy Calisia (jako łacińska nazwa Kalisza) powinna być zapisywana kursywą, czy nie? Zastanawiamy się nad tym w redakcji (osoby odpowiedzialne za korektę oraz skład), stwierdzając, że z jednej strony słowa z języków obcych powinny być pisane kursywą, jednak z drugiej – w nazwach własnych, jakimi są nazwy miast, kursywy nie używamy. Prosiłabym o rozwianie wątpliwości w tej sprawie.

Dzień dobry,
mam problem z użyciem cudzysłowu. W tekście przytaczamy słowa postaci w cudzysłowach (jeżeli to nie są dialogi z czasu teraźniejszego akcji), a jednocześnie wyrazy obce zapisujemy kursywą. Co jednak w przypadku, gdy cała wypowiedź jest jednocześnie wyrażeniem obcym, np. La belle au bois dormant? Czy ujmujemy ją dodatkowo w cudzysłów? Czy wystarczy sama kursywa?
Dziękuję i pozdrawiam,
Aneta

W języku funkcjonują określenia związane z nowymi technologiami nie mające polskich odpowiedników. Czy zatem poprawne są sformułowanie: podcast, screencast, webcast, podcasting, screencasting? I czy w tekście należy je jakoś wyróżniać, np. tak jak przyjęło się kursywą wyróżniać zapożyczenia z łaciny?

Czy w poniższych zdaniach obce wyrazy i wyrażenia należy zapisać kursywą:

1. Zazdrościłem Johannowi i Waleremu odjazdu do dywizjonu bojowego, zazdrościłem im lotów bojowych nad Francję, Belgię i Holandię, przyszłych sukcesów, towarzystwa frontowych kolegów, dyskusji w sitting room w kasynie oficerskim w Northolt.
2. „Do you like kiss me?” zapytała znienacka. „But very, very strong” dodała ciszej.
3. A co ze słowami: emploi i alter ego?

Dziękuję za rozwianie moich wątpliwości.
A.

Witam,
czy w zapisie nazw hoteli, restauracji, kawiarni z języka obcego stosować kursywę (zrezygnować z cudzysłowów można). Jeśli tak, dotyczy ona słów hotel, restauracja? Przykładowo: Restaurant du Vesuve, hotel Roma, hotel König von Ungarn, Hotel de L'Esperance.

Witam i bardzo proszę o odpowiedź i wyjaśnienie: żyłam do tej pory w przeświadczeniu, że tytuły różnych pism świętych (Biblia wraz z wszystkimi jej księgami, Talmud, Miszna, Koran) pisze się pismem prostym, a nie kursywą. Ostatnio p. redaktor w wydawnictwie zapisał je kursywą, powołując się na najnowsze wydanie encyklopedii PWN. Czy ma rację?
Proszę o jak najszybszą odpowiedź, bo książka lada chwila pójdzie do druku!
Z góry dziękuję
OZ