Szanowna Redakcjo,
czy słowo kircha (jako synonim protestanckiej świątyni) można/należy traktować jako określenie pejoratywne bądź obraźliwe?
Z szacunkiem i podziękowaniem za codzienną inspirację do rozmyślań o języku
Bartek, stały czytelnik

Witam,
w jednej ze swoich prac użyłem zdania „Japończycy zaskoczyli Stany Zjednoczone, które w grudniu 1941 roku były kompletnie nieprzygotowane do prowadzenia działań zbrojnych na Pacyfiku”, ale zarzucono mi, iż wyrażenie kompletnie nieprzygotowane to kolokwializm. Absolutnie się z tym nie zgadzam. Czy jestem w błędzie i rzeczywiście jest to kolokwializm?
Pozdrawiam,
Łukasz Gibała

Uprzejmie proszę o wyjaśnienie kwestii odmiany słowa ksero. Czy dopuszczalna jest odmiana typu: „Umówmy się przy kserze”, „Zostaw mi to w kserze na I piętrze”? Myślę tu, naturalnie, o mowie potocznej.:-)
Pozdrawiam

Spotykam się czasami z zapytaniem o chęć zjedzenia zimnego deseru w postaci Czy chcesz loda?. Mi to się raczej kojarzy z propozycją o charakterze erotycznym. Z tego co kojarzę, słowo lody (w kontekście chłodnej przekąski) nie posiada liczby pojedynczej (analogicznie do „jednego spodnia” – nie ma czegoś takiego, są jedynie spodnie). Czy forma Chcesz loda? jest poprawna (w odniesieniu do deseru, bo co do drugiego znaczenia nie mam wątpliwości), czy zawsze powinno się pytać o lody?

Bardzo proszę o odpowiedź na pytanie: o czyjej żonie mówimy małżonka, o czyim mężu mówimy małżonek?
Pozdrawiam
B. Grzelak

Szanowni Państwo,

gdy użyłem w oficjalnym piśmie przymiotnika mejlowy, to naszła mnie wątpliwość, czy aby taki zapis nie cechuje się potocznością i nie powinien zostać zmieniony na mailowy. Analogiczna kwestia tyczy się pary mejl i mail. Proszę o opinię.

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Dzień dobry,

czy użycie wyrażenia „na ile” w zdaniach typu: „W skali od 1 do 10, na ile Ci to przeszkadza?” lub „nie wiem, na ile można mu zaufać” jest poprawne? W „Słowniku języka niby- polskiego” Walerego Pisarka na stronie 61 jest to opisane jako błąd (http://mbc.malopolska.pl/Content/83901/pisarek_slownik_1978.pdf), jednak trzeba dodać, że jest to słownik z 1978 roku. Będę wdzięczna za rozwianie moich wątpliwości.

Pozdrawiam

Justyna

Słownik nazw własnych podaje pisownię Medjugorie i kwalifikuje nazwę jako nieodmienną. W Internecie w polskich tekstach obok wersji słownikowej (i oryginalnego Meðugorje) występują również warianty Medziugorje, Medjugorje i Medziugorie, wszystkie dość liczne, a nierzadko odmieniane (np. Echo Medziugorja, w Medziugorju; odmianę można znaleźć w tytułach książek, np. Listy z Medziugorja). Czy wszystkie te warianty – plus odmianę – uznać za dopuszczalne?

Szanowni Państwo,
obecnie przygotowuję zaproszenia na ślub. Są to zaproszenia imiennie, gdzie konieczne jest odmienienie nazwisk. Jedno z nich sprawia mi wiele kłopotów. Stąd moje pytanie: jak odmienić nazwisko Dróżdż? Czy poprawną formą będzie „Zapraszam Szanownych Państwa X i Y Dróżdżów”? Czy „Zapraszam Szanownych Państwa X i Y Drożdżów”? Serdecznie dziękuję za odpowiedź.
Z wyrazami szacunku
Alina Radwańska

Chciałem się dowiedzieć, czy można przedstawiać się Nazywam się Marek. Na Waszych stronach wprawdzie jest odpowiedź na to pytanie, lecz nie jest ona jednoznaczna i jest sprzeczna ze Słownikiem poprawnej polszczyzny PWN z 2009 r., który jasno mówi: „nie: nazywam się Ewa”, czyli nie można! Natomiast słyszałem, że coś się zmieniło i teraz ten zwrot jest już poprawny.
Jak jest naprawdę? Ostatnio bardzo często słyszę w radiu tego typu sformułowania.

Pozdrawiam
Marek Wlazło