-
Rozstrzygamy wątpliwości
22.09.202322.09.2023Dzień dobry. Chciałabym dowiedzieć się, która forma jest poprawna: „Nigdy mnie tam nie było” czy „Nigdy tam nie byłam”? Czy w pierwszym zdaniu mnie użyte jest w dobrym kontekście?
-
rozumieć9.07.20079.07.2007Dzień dobry,
chciałabym się dowiedzieć, jak prawidłowo należy wymawiać czasownik rozumieć w 1. osobie l. poj.: czy jako [rozumjem], czyli z [m] na końcu, czy też może jako [rozumje], tj. z [e] na końcu wyrazu.
Pozdrawiam serdecznie. -
Rozwinąć skrót?9.09.20129.09.2012Czy podając tytuł, w którym występuje pospolity skrót, mogę rozwinąć ten skrót?
-
różności15.11.200415.11.20041. Jaka jest poprawna forma biernika l.poj. rzeczownika grill? Mówimy np. miejsce na grilla czy miejsce na grill?
2. Jak poprawnie zapisać (kiedy wielkie, a kiedy małe litery) frazę klasztor oo. bernardynów?
3. Czy poprawne i uprawnione w polszczyźnie literackiej są formy drink-bar, grill-bar?
Za odpowiedzi z góry dziękuję! -
różności składniowe18.01.200218.01.2002Które z wymienionych form są poprawne:
a) w położenie/ do położenia
b)w pozycji/ do pozycji
c) szybkośc wydruku/ prędkość wydruku
d)szybkość drukowania/ prędkość drukowania
e)nakład pracy konieczny/ nakład pracy koniecznej?
Pozdrawiam
L. -
rudera
8.11.20238.11.2023W SJP prof. Doroszewskiego widnieje hasło rudera jako plurale tantum, rzeczownik dawniej oznaczający gruzy. Jaka jest pełna odmiana tego wyrazu? Mam przede wszystkim wątpliwości co do dopełniacza, mianowicie czy powinien brzmieć on „(tych) ruder” czy „(tych) ruderów”; udało mi się znaleźć w „Wacława dziejach” Stefana Garczyńskiego fragment sugerujący drugi wariant („Prócz strachów, zwykłych samotności dzieci, / Pająka, dawnych ruderów strażnika, / Sowa czasami w gmach ten nocą wleci, / I słychać smutne krzyczenie puszczyka”), ale nie wiem, czy wyczerpuje to temat.
-
ryży14.05.200314.05.2003Jak brzmi 3os. l.mn. od przymiotnika ryży?
-
rżnąć a dorznąć10.11.201510.11.2015W poradni pojawiło się już pytanie: Dlaczego rżnąć (np. drewno) ale podrzynać (gałąź, na której się siedzi)?, na którą odpowiedź dr Długosz-Kurczabowej brzmiała: „Do dawnych form rznąć, dorznąć, zarznąć, wyrznąć… utworzono wtórne odpowiedniki częstotliwe rzynać, dorzynać, zarzynać, wyrzynać… (analogicznie do umotywowanych par typu zacząć – zaczynać)”.
W związku z tym zastanowiło mnie jednak, jak brzmiała wymowa. Wynika to z tego, że czytając podrzynać jako [pod-żynać], mielibyśmy oboczność ż-rz, biorąc pod uwagę rżnąć. Wydaje mi się zatem, że pierwotne odczytanie podrzynać brzmiałoby [podr-zynać], i rznąc [r-znąć], tak jak marznąć.
W czasach szkolnych miałem podobny problem, gdy czytaliśmy Reja, gdzie znajdujemy słowo barzo, które w oczywisty sposób jest naszym współczesnym bardzo, a więc odczytanie powinno brzmieć raczej [bar-zo] niż [bażo], które to strasznie mnie wówczas raziło.
Czy takie rozumowanie jest prawidłowe? Czy jest to powiązane z czeskim ř, które ponoć wymawia się podobnie? Odchodząc trochę od powyższego – czy czasowniki rżnąć i żąć są pokrewne, czy to przypadkowa zbieżność?
Z poważaniem
Marek Kielar -
samogłoski pochylone w dialektach24.12.200724.12.2007Wyjaśnij zjawisko, w którym wyrazy z literami a i e artykułowane są jako [o] i [y]. Podaj przykłady i wyjaśnij to ciekawie i naukowo.
-
s (bez kropki)1.02.20161.02.2016Tym razem mam pytanie dotyczące zapisu skrótu sekundy. Czy po skrócie s postawienie kropki będzie traktowane jako błąd? Według ogólnych zasad po skrótach jednoliterowych należy stawiać kropkę. Chyba że ten skrót jest traktowany jako jednostka miar i wag?
Pozdrawiam
Agnieszka