Jak poprawnie napisać zdanie „Wykonujemy czterdziesto i pięćdziesięcioletnim mieszkańcom naszego miasta badania profilaktyczne w zakresie schorzeń serca”? Chciałabym napisać „40- i 50-letnim mieszkańcom”, ale to raczej jest błąd. Proszę o pomoc.
Pozdrawiam z Wejherowa.
Dominika Piaskowska

Dzień dobry,

spotkałam się z określeniem „mieszkanie adaptabilne” mającym oznaczać mieszkanie, które łatwo zaadaptować na potrzeby osób z niepełnosprawnościami. Termin, który by takie lokale opisywał staje się bardzo potrzebny, jednak słowo „adaptabilny” budzi moje wątpliwości. Wydaje się, że „adaptowalny” brzmiałoby lepiej. Proszę o Państwa opinię.

Wśród hodowców rasy welsh corgi cardigan/pembroke jest odwieczny spór w jaki sposób i czy w ogóle powinniśmy odmieniać słowo corgi przez przypadki?

Czy prawidłowy jest zapis: otwarcie 200tnego i 300tnego (lub z łącznikiem: 200-tnego, 300-tnego)? Czy raczej powinno być: 2-setnego i 3-setnego? Czy lepiej, jeśli stosujemy zapis cyfrowy, pozostać przy zapisie bez odmiany? Czy wówczas liczba powinna być zapisana z kropką? Jak będzie w przypadku niepełnego „setnego”, tj. np. 350 otwarcia (350., 350-tego, 350tego)?

W archiwum państwowym jest czytelnia akt. Czy powinno się o niej pisać dużą literą, czy małą?

W dawnych nazwach pierwiastków czasami występowała cząstka "„-ród”, np kwas + -o- + -ród -> kwasoród (tlen); woda + -o- + -ród -> wodoród (wodór); saletra + -o- + -ród -> saletroród (siarka) [przyp. red. azot]. Czy cząstka „-ród” jest tematem słowotwórczym wyrazów złożonych czy przyrostkiem, i jak to rozpoznać?

Witam, wiem, że dopuszczalne są formy dwuletni i rzadziej dwuroczny. Natomiast, czy tak samo będzie, jeśli pojawi się cząstka pół – dwuipółletni chłopiec, dwuipółroczny chłopiec (mówi się przecież dwa i pół roku, nie lata)?
Pozdrawiam

W książce Edycja tekstów A. Wolańskiego jest napisane, że należy unikać podziału pomiędzy kolejne wiersze liczb połączonych separatorem liczbowym (s. 25). Jeżeli nie da się uniknąć takiego podziału, należy separator liczbowy pozostawić na końcu pierwszego wiersza i nie powtarzać go na początku następnego. Dlaczego? Przecież jako separatora można użyć łącznika, a jest to znak, który w przypadku dzielenia wyrazów zostaje na końcu pierwszego wiersza i jest powtórzony na początku następnego.

Witam,
w SJP jest opisanych wiele czynności fizjologicznych, w tym „wydalić gazy trawienne wydając przy tym charakterystyczny odgłos”. Jak w praktyce powinniśmy nazwać taką czynność? W słowniku znalazłem pierdzieć jako wulgarne oraz prukać jako potoczne. Słowa purkać nie znalazłem. Pouczenie 2-letniego dziecka: „Córeczko, jeśli zdarzy Ci się wydalić gazy trawienne, wydając przy tym charakterystyczny odgłos, wypada powiedzieć: przepraszam”, raczej będzie mało praktyczne.

Szanowni Państwo,
Piszemy znaki stopu czy znaki stop?
Pozdrawiam
Czytelniczka