Chciałabym się dowiedzieć, czy imię żeńskie: Baerbel (pochodzenie niemieckie) podlega deklinacji. Np. które ze zdań jest poprawne:
a) „Wysłałam list do Baerbel”,
b) „Wysłałam list do Baerbeli”.

Szanowni Państwo,

proszę o etymologię i rozwój semantyczny słowa kredens.

Z poważaniem

Stratos Vasdekis

Dzień dobry, mam pytanie o interpunkcję w zwrotach powitalnych e-maili. Która z poniższych wersji jest poprawna?

A. Dzień dobry, panie Adamie,

B. Dzień dobry panie Adamie,

C. Dzień dobry panie Adamie

Jeśli A lub B — to czy kolejne zdanie musi być zapisane małą literą, skoro poprzedza je przecinek?

Proszę o pomoc w nazywaniu elektronicznych sposobów komunikacji. Jak jest poprawnie?
Spotkanie elektroniczne – wideo-spotkanie, e-spotkanie, elektrospotkanie, wideospotkanie?
List elektroniczny – e-mail, mejl, e-list?
Może jest jakaś zasada ogólna tworzenia takich słów.
Dziękuję!

Szanowna Poradnio,
czy jest jakaś pośrednia forma powitania pomiędzy oficjalnym Dzień dobry a – właściwie poufałym – Cześć? Rozwiązaniem mogłoby być Witam, lecz to zakłada nierównowagę. Interesuje mnie zwłaszcza kontekst korespondencji mailowej (Internet wszak z założenia zbliża ludzi :) – czy można rozpocząć maila od Witam własnie zamiast sztywnym i niespotykanym właściwie w wirtualnym świecie Dzień dobry? Jeśli nie – czy jest jakaś alternatywa?
Pozdrawiam,
Edgar Filip Różycki

Chciałabym się dowiedzieć, czy z punktu widzenia kultury języka istnieją jakieś specjalne zasady konstruowania, pisania e-maili? Czy najlepiej po prostu stosować zasady dotyczące listów tradycyjnych?
Pozdrawiam,
Aleksandra Sobieraj

W Newsletterze Poradni Językowej PWN przeczytałem ostatnio post na temat wątpliwości co do odmiany neologizmu „słowisień” w wierszu J.Tuwima.

Odpowiedź eksperta zawiera analizę gramat. zdania „A przez liście kraśnie pęk słowiśnie”, z której wynika, że słowo „kraśnie” jest w tym zdaniu czasownikiem w os. 3, słowo „pęk” — rzecz. w mianowniku, zaś słowo „słowisień” - rzecz. w bierniku.

Przyznam, że mam kłopot z tym zdaniem. W zrozumieniu nie pomaga mi przytoczona analiza. Czy „kraśnie” w bezokol. to „kraśnieć”? Jeśli tak, to dlaczego nie ma tam „kraśnieje”? Czy to również neologizm? Dlaczego „słowisień” ma tu być w bierniku? Czy dopełnienie przy „pęk” nie powinno być w dopełniaczu?

Bardzo proszę o odpowiedź, w jaki sposób mam napisać następującą rzecz: zwrot grzecznościowy do Pana, Pani w liście oficjalnym np. Pana (-ią) – chodzi o podzielenie i przeniesienie zarazem odmienionego skrótu od słowa Pani.
Czy powinno być: Pana(-ą)? Czy powinno być: Pana (-ią)?
Chodzi mi zarówno o skrót (z lub bez i w wyrazie Pani, i które zmiękcza, jak i o obecność lub nie spacji po słowie Pan, tuż przed nawiasem. Proszę też o małe uzasadnienie poprawnej pisowni (argumenty za).
Czekam i z góry b. dziękuję
Pozdrawiam,
Magda

Szanowni Państwo,
moje pytanie dotyczy związku podolski złodziej. Od czego pochodzi ten frazeologizm oraz co dokładnie oznacza?
Z poważaniem,
Przemysław Żbikowski

Szanowni Panowie Eksperci,
Pragnę jeszcze raz serdecznie podziękować za niezwykle cenne porady. Przy okazji jednak zapytam, dlaczego wśród mnóstwa anonimowych pytań udostępnionych publicznie na stronie WWW jedno – moje właśnie – jest podpisane imieniem i nazwiskiem?
Pozdrawiam
Olga Klecel