Szanowni Państwo, chciałam zapytać, czy poprawna jest dość często spotykana konstrukcja: „Para jest gotowa zwolnić tempo swojego życia w Warszawie. Mają nadzieję, że znajdą mieszkanie (...)”. Czy jeżeli w pierwszym zdaniu rozpoczynamy od podmiotu w liczbie pojedynczej („para”, „rodzina”), a następnie używamy liczby mnogiej (która, jak zakładam, wynika z faktu, że i para, i rodzina, to więcej niż jedna osoba), budujemy wypowiedzi prawidłowo? Dziękuję.

Czy poprawne są zapisy typu na uniwersytetach Warszawskim, Jagiellońskim i Gdańskim lub nad morzami Śródziemnym i Bałtyckim, czy może lepiej byłoby zmienić w rzeczownikach małą literę na dużą i/lub liczbę mnogą na pojedynczą?

Dzień dobry!

Jakiś czas temu zwrócono mi uwagę, że popełniłam błąd w zdaniu: Prosimy, aby wysłał Pan wniosek. Poprawiono je na: Prosimy, aby Pan wysłał wniosek, powołując się na szyk wyrazów podmiot + orzeczenie + dopełnienie. Proszę o wyjaśnienie, która z powyższych form jest poprawna.

Pozdrawiam

Paulina

Dzień dobry, 

gdy ktoś mówi: Widziałem sto kobiet i mężczyzn albo: Kup dziesięć jabłek i gruszek, to czy ma na myśli pięćdziesiąt kobiet i tylne samo mężczyzn, czy sto kobiet i sto mężczyzn? Podobnie z owocami. Jak to można rozumieć? Czy obydwie interpretacje zdania są poprawne? Czy tak po prostu nie należy mówić? 

Dziękuję.

Mówimy: on/ona tu jest; natomiast zaprzeczając mówimy: jego/jej tu nie ma. Skąd takie zaprzeczenie?