Witam,
doszło między mną a koleżanką do różnicy zdań co do użycia przecinka, konkretnie w takim zdaniu: „Dowiedziałam się, o co z tą kopertą chodziło i że ona z listową nic wspólnego nie ma”. Jej zdaniem między chodziło a i że przecinek powinien być, moim zdaniem nie – ze względu na obecność i. Która z nas ma rację i czy w ogóle istnieje sytuacja, w której między dwoma zdaniami podrzędnymi połączonymi spójnikiem łącznym stawia się przecinek?

Wiadomo, że końcówka narzędnika liczby mnogiej -ami robi furrorę. Pewnie w końcu wyruguje końcówkę -mi. Wciąż jeszcze mówimy liśćmi, gośćmi, końmi. Chociaż już gałęziami i gałęźmi, gwoździami i gwoźdźmi. Wiemy, że tylko słoniami, świniami, śledziami.
Mam zapytanie o konie właśnie. Mój przyjaciel w specjalistycznej literaturze spotkał się z koniami trojańskimi. Zaniepokoiliśmy sie oboje, ale przypuszczam, że wymyślono taką końcówkę dla odróżnienia tego wirusa (bodajże) od zwierzęcia. Słowniki milczą, ale tez jest to nowy twór (konie trojańskie w sensie informatycznym). Czy można by pobawić się w probabilistykę i założyć, że w tym kontekście wygra końcówka -ami?
Z poważaniem

Witam serdecznie,
ostatnio spotkałem się z wyrazem kolumnista, oznaczającym osobę, która zarządza kolumną w gazecie. Czy jest ono poprawne? Nigdy nie zetknąłem się z takim rzeczownikiem, mój słownik także milczy na ten temat.
Pozdrawiam

Mam być może niestandardowe pytanie. Otóż w polskiej Wikipedii pod hasłem łożysko widnieje druga nazwa, mianowicie płacenia. Czy posiadają państwo wiedzę, bądź materiały, w których wyjaśniony jest ten termin? Pochodzi on ze staropolszczyzny, czy może jest spolszczoną nazwą łacińską placenta? Jeżeli to ten drugi przypadek, czy dysponują państwo wiedzą, czy dawniej na łożysko lud używał innych słów? Niestety internet milczy na te tematy.

Z poważaniem
Robert Socha

Chciałam zapytać o poprawną formę czasownika występującego po konstrukcji mieć na celu. Czy prawidłowe zdanie będzie brzmiało „Nasza misja ma na celu zbadać niebo”, czy „Nasza misja ma na celu zbadanie nieba”?
Z góry dziękuję za pomoc,
Aleksandra Dobrowolska

Szanowni Państwo,
chciałabym zapytać o pisownię nazw przedmiotów i umiejętności w grach wideo.
Czy przedmioty, takie jak Miecz Losu, Maska Śmierci, Kostur Cienia należy zapisywać wielkimi literami jako nazwy własne (w odróżnieniu od „miecza treningowego”, który jest nazwą generyczną)? I czy umiejętności, takie jak Mocarny Cios, Zabójcza Precyzja, Gniew Przodków należy zapisywać wielkimi literami?
Z poważaniem
Magdalena

Jak wymawiamy nazwisko Jana Piotra Norblina, polskiego malarza pochodzenia francuskiego: [norbl'in] z akcentem paroksytonicznym czy raczej z francuska – [norblę] z akcentem oksytonicznym?

Jaka forma jest poprawna: audyt czy audit? W prasie częściej występuje audyt, ale w innych tekstach, np. w Polskich Normach, jest audit. Czy obie formy są prawidłowe? Osobiście przychylałabym się do formy audyt, powołując się (choć nie wiem, czy to poprawne) na analogię do formy kredyt. Proszę o wyjaśnienie, poniewaz słowniki milczą.
Pozdrawiam całą Redakcję
Iwona Lewandowska

Szanowni Państwo!
Czy zwrot na zdrowie, sto lat podczas gdy pewna osoba kichnie jest kulturalny? Słyszałem też, iż w VI wieku takie powiedzenie było przymusowe, co więcej, w tamtych czasach wierzono, że kichanie oznacza wyrzucanie z ciała diabła.
Z wyrazami szacunku
Mateusz D.

Z jakimi formami liczebnika – dwa, trzy, cztery czy dwoje, troje, czworo – łączą się dziewczęta? Liczebników zbiorowych używa się m.in. do nazw istot niedorosłych oraz nazw istot różnej płci – czy to oznacza, że w tych wypadkach wyłącznie zbiorowe są poprawne, a te zwykłe już nie? Sprawę komplikuje to, że słowo dziewczęta nie musi oznaczać osób niedorosłych, dlatego dwoje dziewcząt brzmi trochę, jakby były innej płci.
A przy okazji: czy dopuszcza się dwoje okien?